Saat tam 16.00 da ordaydi ancak gidemwdi yanina. Gitmek istiyordu ancak ayaklari ona ihanet esiyor, asla kipirdamiyorlardi. Ya da o gitmeye yuzu olmadigi icin aucu kendinde bulmuyordu...
Her zman boyle olmuatu bu. Dongmin olanlar icin herzaman baskalarini suclardi.
Gercekten de gitmek istiyordu ancak gitmiyordu. Gidemiyordu... Gidicek yüzü yoktu. Ama gidecekti... Kendinde bu cesareti buldugu zman gidicekti oraya...
...............
2 hafta gecmisti aradan. Dongmin hergun oarayq gidiyor, uzaktan izliyordu sevdigi adamin mezarini.
En sonunda gendinde bulabilmisti o cesareti. Ancak mezara yaklastikca bogazina bir yumrunun ortudugunu hissediyordu.
"Özür dilerim..."
Doyecegi cok sey vardi. Ancak diyemiyordu. Bogazindaki yumru git gide buyuyor, konusmasini engelliyordu. Icinden gecenleri duymadini diliyordu Dongmin...
O gun saatlerce kaldi orda. Agladi sadece. Baska hicbirsey yapmadi.
.........(2 haftalik zaman dilimi icinde Sanha'nin evinde)
Konusmuyordu kimse. Daha dogrusu konusamiyorlardi.
Dokturun vermis oldugu dosyadaki Sanha'nin elinden cikan notu okumuslardi...
Hepsi ayni seyi hissediyordu; pimanlik ve vicdan azabi... Herkes Sanha'nin olumden kendini sorumlu tutuyordu. Ancak ortada tek bir suclu degil. Birden cok suclu vardi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarım Kalan Aşk | WooSan (ASTRO)
FanficAşk ona göre kesinlikle pişmanlık değildi. Ona göre aşk; masumca, saf bir sevgi ile sevmekti. Angst
