Letters Never Sent

DEAR YOU, (FIN.)

Hindi alintana kay Jema ang lugar na pinagdalhan sa kaniya nang manliligaw. She knew this place very well.

Ang sementeryo kung saan nakahimlay ang kaniyang mga magulang. Ang lugar kung saan siya madalas dalhin ni Deanna upang pagaanin ang loob nito.

"Anong ginagawa natin dito? Bakit mo ko dinala sa puntod nang mga magulang ko?" kunot noong tanong ni Jema

Deej was silent. Hindi siya sumagot, bagkus ay hinawakan niya ang kamay ni Jema palapit sa puntod nang mga magulang nito.

"Jema, napansin ko kasing lumalala yung mood swings mo, at nahihirapan akong pakalmahin ka. It's the only place I know na kakalma ka, kasi here lies three important person in your life" ani Deej

At huminto ito nang makalapit na sila

"Three?" naguguluhang tanong ni Jema

Deej took one step sideward.

Unti unting nanlaki ang mata ni Jema sa kaniyang nabasa. Para bang biglang nanlambot ang kaniyang tuhod sa kaniyang nakita.

Panaginip ba ito? Alam niyang sumobra siya sa mga nasabi niya pero hindi ba't sobra naman kung prank man ito? Isip ni Jema

"She asked to be buried beside your parents' grave, Jema" malungkot na sambit ni Deej, unti unti nang namumula ang kaniyang mga mata at tila nagbabadya nang pumatak ang kaniyang mga luha.

"Joke lang to di ba? Hindi to totoo diba? Deej..." hindi makapaniwalang sambit ni Jema

Umiling si Deej

"I'm sorry, Jema" malungkot na tugon ni Deej

It was Deanna. Pumanaw siya ilang araw lamang ang nakalipas.

Halos hindi makahinga si Jema sa kaniyang nalaman. Parang pinupunit ang kaniyang puso sa pagsampal nang katotohanang wala na ang kaniyang matalik na kaibigan.

The guilt from their last conversation kept replaying on her mind. Nagtalo sila nang araw na iyon, hindi pa sila nakakapag ayos. Paano nagawang iwan ni Deanna si Jema? Ni-hindi pa nga nakakahingi nang tawad si Jema sa lahat nang masasakit na salitang nasabi niya kay Deanna.

Ano na lang ang mangyayari sa kaniya? ngayong wala na ang taong kasama niya sa araw araw buong buhay niya. The person she's used to seeing everyday no longer exists, nawala nang parang bula sa kaniya.

"I'm sorry we had to keep it from you, Jema. Tutol naman talaga ko eh, ang kaso Deanna insisted. Nalaman ko lang yung tungkol sa kalagayan niya nung sinugod siya sa Hospital, tatlong araw lang bago siya mamatay.

Iniisip ko pa lang kung paano ko sasabihin sa'yo yung lagay ni Deanna nang bigla siyang nawala sa hospital namin. Nalaman ko na lang na trinansfer na siya nang hospital nung dinalaw ko siya kinabukasan. Sinubukan ko yung best ko na alamin kung saan siya nilipat... Hanggang sa isang araw, nilapitan na lang ako nang Dad niya.

Yung araw na tinanong mo ko kung bakit maga yung mata ko ay yung araw na nilibing si Deanna. Trust me, gusto kong sabihin sa'yo... pero you're situation is worst that day." pilit pinupunasan ni Deej ang mga pumapatak na luha sa kaniyang mata habang kinukwento niya kay Jema ang nangyari kay Deanna.

"Deanna..." tanging sambit ni Jema, patuloy na rumagasa ang luha sa kaniyang mga mata.

This time, she come closer at hinawakan ang lapida kung saan nakaukit ang pangalan nang kaibigan.

"Deanna had Acute Myeloid Leukemia. Hindi niya alam kung paano niya sasabihin sa'yo na bilang na ang mga araw niya. Jema, she can't bear to see you in this situation... I'm sorry hindi ko agad sinabi sa'yo."