Anam Hanim? |Texting

19.Bölüm

Ayakkabımı giyip elini tuttum.

"Ee ne yapicazz." Bana bakıp gülümsedi

"Ne yapmak istersin."

No,no dont say that

"Yürüyelim,dertleşelim iki de kahve alalım.Oh miss." Gülümseyip elimi tutan eli belime kaydı.

"Nasıl hayatı bu kadar sevebiliyorsun." Omzunu silkip konuştum.

"Sevmiyorum ki."

"Ne demek sevmiyorum."

"Hayatı romantize ediyorum.Hayatimi sevmiyorum,hayatimdakileri seviyorum."

"Mesela?" Sorar gözlerle baktı.

"Mesela,kahve içmeyi severim,uyumayı,seftaliyi ve yağmuru çok severim " Senide çok severim

Kafasını sallayıp konuştu.

"O zaman biraz kahve alıp yürüyelim." Elimi çırpıp önden yürümeye başladım

"Bayılırım." Arkamdan güldüğünü hissettim.

Arkama dönüp elini tuttum ve hep gittiğim kahveciye soktum onu.

"Hayırlı günler feriha abla.İki kahve alabilir miyiz?" Feriha abla bir bana bir de ahvese bakıp gülümsedi.Bizi gösterip sordu

"Siz sevgili misiniz? İkk defa bir erkekle geliyorsun buraya, yanındaki o güzel kız nerde?" Damladan bahsettiğini anlayıp gülümsedim.

"Sevgilimle geliyim bir kere de dedim." Gülümseyip kahveleri yapmak için arkasını döndü.

"İyi yapmışsın kızım, inşallah mutlu olursunuz." Amin diyip arkamdaki sandalyeye oturdum.

"Buranın ay kurabiyesi çok güzel olur ondan da alalım mı?" Ahves bana dönüp konuştu

"Alalım yavrum." Gülümseyip ondan da istedim.

Kahvelerimizi alıp dışarı çıktık

"Ee anlat bakalım Ahves Bey."

"Anlatayım güzelim,ne anlatayım? Seni ne kadar sevdiğimi mi yoksa sana ne kadar hayran olduğumu mu anlatayım." Gülümseyip poşette ki kurabiyeden bir tane alıp ağzıma attım.

"Onları yatak keyfi yaparken anlatırsın,hayat hikayeni anlat."

"Yatak keyfi mi? O ne?"

"Sevdiğin biriyle bir gün boyunca yataktan hiç çıkmayıp istediğimiz her şeyi yapma günü." Çapkın bir bakış atıp konuştu.

"Her şeyi mi?" Omzuna vurup konuştum

"Olayları yanlış yerlere çekme.Yatak keyfisi gününde istediğimiz şeyleri yapıyoruz mesela kitap okumak,film izlemek,dertleşmek gibi." Elimdeki kurabiyeden ahvesin ağzına verdim

İnşallah hep birbirimizin ağzına veririz

"Tadı güzelmiş."başımı sallayıp konuştum

"Öyledir."

"Yatak keyfi yaparken anlatıcam."

"Ama neden?" Başımı öne doğru uzatıp sordum

"Öyle karar verdim bugün sen anlat sonra ben anlatırım."

"Niyeyse hiç anlatmayacaksın gibime geliyor." Başını sallayıp güldü

Gülüşüne kurbann

"Döverim bak." Bir bakış atıp ağzımdaki kurabiyeyi alıp önden önden yürüdü.

**
Çalan telefonumla kendime gelmeye çalıştım

Gözümü dahi açamazken telefonu bulup kulağıma dayadım.

"He efendim."

"Yanıma gelir misin." Ahves öksürüp devam etti. "Çok kötüyüm." Yataktan kalktım

"Geliyim, geliyimde bir şey mi oldu?" Sabah iyiydin."

"Kötüyüm." Yüzüne kapatip mutfağa gittim iyi gelebilecek çaylardan aldım.Evin anahtarını alıp karşı dairenin zilini çaldım. Kapıyı gözleri kızarmış,burnu kıpkırmızı olmuş, öksürük krizlerine girmiş bir Ahves beklemiyordum.

"Geç içeri geç." Elimdekileri mutfağa koyup,sırtından destek vererek odasına götürdüm

"Niye böyle oldun sen ya?" Burnunu çekti

"Bilmiyorum ki."

"Çok tatlı gözüküyorsun ama ya." Kaşlarını çattı.

"Ne tatlısı kızım ya,bizim bir karizmamiz var yani."

"Yesinler senin karizmani." Odasından çıkıp mutfağa girdim.Mercimek çorbası için gerekli malzemeleri çıkarıp çorbayı pişirdim.
Tabağa koyup odasına götürdüm.

"Dikleş biraz da rahat iç." Dikleşip arkasına yaslandı ve yorganı üstüne çekti.

"Örtme üstünü daha kötü olursun,ateşin çıkmasın."

"Üşüyorum." Üzgün gözlerle baktım,sesimi çıkarmadım.Kasigi elime alıp çorbayı içirmeye başladım.

Bitirdiğinde tabağı yana koyup atesina baktım, düşmüştü biraz daha

"Nasıl hissediyorsun kendini?"

"Daha iyiyim, beraber uyuyalım mı?" O kadar tatlıydı ki istemesem bile evet derdim

Tabağı mutfağa götürüp yanına gelip yatağın içine girdim.

"Gel, göğsüme yat seviyim biraz seni." Gülümsedi.

Canım kocam

"Salkan,babamın beni doverken kullandığı ismimdi.O yüzden Salkan ismini kullanmanı istemiyorum."

"Ne?" Saçındaki elim söylediği şeyle havada asılı kaldı.

"Ailem, aile denemiyecek kadar az kişi. Annem,babam ve ben.Babam çok sert bir insandır;korumacı, kararlı ve dik başlı.Asker olmamı asla istemiyordu,gizlice gittim Kuleli Askerî Lisesi'nin sınavlarına girdim.Kazandım da göndermedi,ben gizlice kaçtım evden gittim kaydımı yaptırdım.Ertesi gün öğrenmiş, yemediğim dayak,edilmeyen küfür kalmadı bana o gün.Annem, alzheimer hastasıydı hiçbir şey hatırlamıyordu.Kolundaki morlukları görüp bir yere çarptığını düşünüyordu.
Maddi durumumuz iyiydi evet ama hiç birimiz manevi açıdan iyi değildik.Belki şuan gözünde çok zayıf bir adam gibi görünüyorum,bilmiyorum ama gitme Efsun,beni yalnız bırakma.Çok korkuyorum,hayatımda ilk defa birinin gitmesini istemiyorum.Ailem oldun sen benim, sen o küçük erkek çocuğuna mutluluk neymiş onu öğrettin.Sert biri değilim veya öyleyim bilmiyorum ama sen benim içimdeki çocuğu ortaya çıkarıyorsun.Küçük Ahves ile tanışmanı isterdim.

**
Bende sorun olduğunu düşünüyorum
Ne çok mutlu bir bölüm yazabiliyorum ne de çok üzgün bir bölüm yazabiliyorum.