Seri Katil Zanlısı

🌸26-Dinleme!🌸

Biraz dinlemekden ne zarar gele bilirdiki?? Diye düşündüm içimden...

Merdiven lerin üst kısmında aşağı inmeden kafamı yavaşca oraya eğdim

Birileri ile konuşuyordu ama kim oldupunu kestiremiyordum

Emir: Ne? Hayır tabiki buan izin vermem

(?) :(..)

Emir: Sadece koruma altına alman yeterli.. Diğerleri depodakı ile ilgilensin!

Ses tonundakı sinir fazlası ile belli ediciydi

Depo mu?? Ne deposu? Ne işler çeviriyor? Kimi koruma altına alıyor? Diğerleri derken kimleri kast ediyor? Konuştuğu kişi ile nasıl bir bağlantısı var acaba..? Kafamdakı yüzlerce soruya cevap bulamıyordum... İçimdeki merak duygusu volkanik patlama gibiydi.. Ben düşüncelerimin arasında kaybolurken emirin hiç konuşmadığını fark ettim ki sanki birşeyi dikkatle izliyordu telefondakı kişinin sesi az çok duyula bilirdi ama anlaşılmazdı emir tamamen susmuş ki pür dikkat birşeyler izliyordu onu tam göremesemde arkasından tahmin ede biliyordum

Bi anda konuşması ile yerimde irkilerek tüylerim ürpermişdi..

Emir: Birini konuşurken dinlemek ne kadar doğru bayan az bilmiş?

Kiminle konuşuyor bu diye düşünürken daha çok kafamı eydiğimde arkası bana dönük olan onünde dikiz aynası duran aynadan abna bakan sinirli çift gözleri görmüşdüm ki benimle konuşuyordu.. Nasıl bu kadar terikciydi? Dikkatli olması fazla ilgicekiciydi ben olsam fark edemezdim..

Oturduğu koltukdan kalkıp telefonu kapatarak masaya bırakmışdı tam merdivenlere doğru gelip karşımda durdu

Emir: soruma cevap alamadım?

Sara: seni tahrik edicek bir cevabım yok

Emirin dudağının bir kısmı alayla kıvrılmışdı düşündüklerimi dile getirmem oldukca şaşırtıcı gelmişdi sanki ona.

Emir: tahrik edici cevabına ihtiyacım yok mantıklı cevap yeterli olurduki bunu mantıksız birisinden istemek zor olurdu dimi?

Beni eziklemeye çalışan ses tonundakı küçümseme sinirlerimi tazelemişdi

Sara: Sen mi kendini mantıklı sanıyorsun?! Şu kuş beyinli aklında boş kelimelerden başka birşey yok! Senin le uğraşıcak kadar vaktim yok! Evime bana bakacağın için girmişdin şimdi ise bana emir savuruyor, bunu benim evimde iken yapman ayrı bir saçmalık bay Zekasız!!

Sinirden ani ce kurduğum cümleler dileme dolaşmışdı Emir sinirli olduğu için beni küçümsüyordu!ben onun sinirini çıkacağı etrafında dolanan oyuncaktım sanki!

Hemen kapıya yönelip çıkmıştım az önceden beri kaba kelimeleri beni sinirlendirmeye yete biliyordu!

Kızların dediği buluşmaya biraz erken gideceğim gibiydi..

Parka doğru yola koyuldum kapşonun şapkasını geçirmiş kulağımdakı kulaklık dakı şarkı ile düşüncelerimden kurtulmaya çalışıyordum

🕒

Uzun süren yürüyüşümden sonra kendimi daha iyi hissederek bir banka oturup telfonumu açtım...

Bölüm sonu