Winter lover~ Minsung~

|1|

-Minho-

Był to dosyć zimny dzień listopadowy siedziałem w swojej ulubionej bluzie którą dostałem od chłopaka.
Piłem sobie moją ulubioną herbatę aż do momentu kiedy mój chłopak wszedł do mojego pokoju.

-hej kochanie nie spodziewałem się że przyjdziesz- chcialem go przytulić lecz on się odsunął. Spojrzałem na niego chciałem przepraszać jeżeli coś zrobiłem nagle z jego ust usłyszałem.

-Zrywam z tobą-

-Co?- poszedłem do niego i nerwowo zapytałem -Żartujesz prawda? haha.. śmieszny żart..-

-To nie żart mam wspaniałą kobiete teraz.-

-Ale przecież mówiłeś że nie ludzisz kobiet.. T-to musi być żart- złapałem jego dłoń wówczas kiedy moje się bardzo trzęsły -Co zrobiłem źle naprawie to- moje oczy były szklane przez łzy.

-Minho poprsotu cię już nie kocham znudziłem się tobą nie rozumiesz?-

-Z-znudziłeś?..-

-Tak w teraz puść mnie tylko tyle chciałem ci powiedzieć i nie pisz do mnie więcej i nie dzwoń-

Puściłem jego dłoń po czym oglądałem tylko jak miłość mojego życia poprostu odchodzi. Przez parę minut stałem i niedowierzałem co się stało. Powoli wróciłem na łóżko i przykryłem się kocem.

Przez parę godzin nic nie robiłem tylko płakałem. Myślałem że świat mi się zapada. W końcu położyłem się i poprostu zasnąłem.

~13 dni potem~

Mój stan znacznie się pogorszył. Większość czasu odświeżałem konto na Instagramie mojego byłego by oglądać zdjęcia jego i jego nowej dziewczyny razem. Tacy uśmiechnięci..

Przez te trzynaście dni nie chodziłem do szkoły zamknąłem sie totalnie w sobie. Nie miałem ochoty na nic. Mama zauważyła mój stan parę razy chciała porozmawiać ale za każdym razem nic nowego odemnie nie wyciągnęła.

Jedyne co robiłem w moim pokoju to sprawdzałem czy rany z mojego nadgarstka schodzą.

Na tym etapie nie chciałem nikogo słuchać z nikim rozmawiać chciałem być sam. Nie byłem wstanie już nikomu zaufać a tym bardziej znowu się z kimś związać...

❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️

~Wowow nie spodziewałam się że tak się rozpisze ten rozdział miał być dużo krótszy haha!