Dilemma after Dilemma

Hoofdstuk 3.

Pov Rana
____________________________________

De Deurbel ging. Dat is vast Dina.Ik zou vandaag achterop bij haar gaan omdat m'n band alweer lek was.Maar zodra ik de deur opende zag ik dat niet Dina maar mevrouw Jansen voor de deur stond.

"Goedenmorgen kindje,je moeder is toch wel thuis?"

En voordat ik kon antwoorden kwam mn moeder in de deuropening staan.

"Salaam habibty,kom binnen kom binnen"

Mijn moeder is altijd heel erg enthiousiast als de buurvrouw even op bezoek komt. Ze is werkloos en Ryan en ik moeten gewoon naar school.En papa moet 's ochtends vroeg al naar zijn werk. Mam vind dat papa veelste weinig thuis is. Ja , dat is ook wel zo, maar ik vind het prima zo. Niet lullig bedoeld hoor maar ik vind het beter dan een vader die nikst en die me constant in de gaten houdt!Ik zag dat mevrouw Jansen appeltaart had meegenomen. Persoonlijk vond ik ze echt afschuwelijk , maar ja , ieder z'n eigen smaak he. Ik gaf m'n moeder een kusje en ging vast buiten voor de deur op Dina wachten. Het was heel raar dat ze er nog niet was. Zei is altijd op tijd. Ik belde haar en pas na de 3e keer nam ze op.

"Waar blijf je!"We moeten al over 7 minuten op school zijn"En......Dina ?

"Ik kom vandaag niet naar school Rana"

En ze hing meteen op. Het is toch niet weer raak he.Het kan toch niet zo zijn dat .. Nee dat is allang voorbij , dat kan niet. Domme Rana. Ik zou vandaag sowieso wel te laat komen. Ik kon net zo goed weer naar huis. Ik kan moeilijk zelf vervoer regelen naar de literatuur museum.

Ik zag in de verte Sam aankomen rijden op zn scooter.Sam een jongen uit mn klas die nogal zelfstandig was. Hij had altijd oortjes in en was erg geintreseerd in poezie. Ik moest wel toegeven dat hij er altijd wel leuk uitzag. En toen zag ik het. Hij kwam mijn richting op. Wat moet ik nu doen. Act cool,riep ik me zelf toe. Ik rechtte mn rug en gooide m'n haar naar achter. Ow wat doe ik nou weer. Zo cool hoeft het nou ook weer niet

"Hey"was het enige wat ik kon uitbrengen en ik keek blozend naar de grond.

Ik keek nog even snel om me heen,stel je voor dat iemand me hier met een jonge zag praten.Dan zou ik nog lang niet jarig zijn. Gelukkig was de kust veilig.Ik keek op en zag dat Sam naar me lachtte.

"Wat is er" vroeg hij.

"M'n band is lek en lopen naar school is nu geen optie."

Sam begon te lachen.Ik had het kunnen weten.Waarom zou het m ook kunnen boeien dat m'n band lek was ?!

"Je kan toch bij Dina achterop?"

Oh nee,ik moest nu snel iets bedenken. En ik ben zo slecht in liegen.

"Dina is ziek'' loog ik.

Ik zag hem denken maar gelukkig vroeg hij niet door.

"Spring dan maar achterop,als je dat wilt "

Hier was ik al bang voor maar ik heb nu toch geen keus.

"Ja heel graag"zei ik ,net iets te enthiousiast