Dilemma after Dilemma

Hoofdstuk 8.

Pov. Rana
----------------------------------------------------------

Ik zag dat we aangekomen waren en zei snel:

'Dankjewel Samuel'

Ik liep snel weg voordat hij wat kon zeggen

Vanaf nu blijf ik uit de buurt van Samuel.

........................................................................
Snel liep ik naar het toilet.Ik wastte mn gezicht.Waarom voel ik me zo raar. Het eninge waar ik aan denk is Samuel.Ik moet hem echt snel vergeten.Ik vertrouw geen enkele jongen meer.
Na dat wat die klojo genaamd Zakaria heeft gedaan haat ik jongens.Jongens met hun mooie praatjes.Ik voelde me duizelig

#Flashback
"Raan?Baby niet boos worden,jij bent echt mn nummer 1."
Owja?En wie is die meid waar je de hele tijd mee loopt te praten dan?
Niemand.Ik zweer het.
Niemand?denk je ik ben dom ofzo?Je bekijkt t maar Zakaria.Bye!
Hij riep me nog na maar ik hoef hem voorlopig niet meer te zien.
Het is 18:00 en er wordt aangebeld.Het is hetzelfde meisje van vanmiddag."Rana Amiri" vraagt ze met een pakketje in dr hand. "Ja" antwoord ik. Mooi dan is deze van jou en ze geeft me het goudkleurige pakje aan.
Ik begroet haar en ga op mn bed zitten.Er hangt een kaart aan t pakketje.Dit handschrift herken ik uit duizenden.Ik lees wat er op staat.

"Jij bent het mooiste wat ik ooit heb durfen dromen.Blijf voor altijd bij me Raan.Tot aan de dood zal ik voor je vechten.Dit pakketje is voor het mooiste meisje en ook wel gekste meisje op aarde.Love you♡
Zakaria"

Ik krijg tranen in mn ogen.Hij is ook zo lief he.Natuurlijk zal ik voor altijd bij je blijven sukkel.

Ow ik had geen flauw idee wat mij te wachten stond........

Gauw maakte ik het pakketje los.
Dit meen je niet!!!!Dit is de jurk die ik zo graag wilde hebben.Ik danstte vrolijk in mn kamer.Ik paktte mn telefoon en belde Zakaria.

"Ja babe"
Ik hou van je Zakkie ik wil je nooit meer kwijt en sorry voor....
"Al goed al goed baby lachtte hij."
"Raan ik moet je wat vertellen"
Wat dan antwoorde ik?
"We gaan een weekendje naar Parijs!"
Serieus.Je bent echt de beste.

Maar hier,hier begon de hel pas Rana

#Einde Flashback

Ik wilde wat deo opspuiten tot ik beseffte dat dat mn tas nog bij Sam lag.
Kut!
Mooi begin van mn belofte dit.
Wat overdrijf je nou Rana,je gaat alleen je tas pakken meer niet.
Ik liep door de klapdeuren het pleintje op.Ik zag Sam achter op het pleintje staan.Waarom keek hij als een dolle om zich heen?
Ik zag dat Jodi naar hem toeliep.
Ik had t goed geraden.Moet je kijken wat ze aanheeft.Beter gezegd : wat ze NIET aanheeft.Ik botstte tegen een brugger aan.Geiriteerd duwde ik hem opzij.Ugh.Ik ging met mn hand door mn haar en liep verder richting Samuel.Ik had gemerkt dat Samuel mij zocht,want hij keek heel blij toen hij mij zag.Ik deed mn best Jodi geen blik waardig te zijn .Sam riep wat onverstaanbaars en daarna draaide hij zich om naar Jodi.

Mijn lichaam verstrakte,tranen sprongen in mn ogen.

Samuel zoent met Jodi.

Ik kon niet meer helder denken.Het leek wel of mn wereld instortte

Ik draai me met een ruk om en snelde me naar de ingang van de school.

Mijn hart bonkte,de wereld om me heen was wazig.Het eninge wat ik zag was Samuel die met Jodi tegen een muur aan stond te zoenen.
Ik wist het.Alle jongens zijn het zelfde.
Ineens word ik uit mn gedachten gehaald.Iemand paktte me bij mn hand vast.
Het was Samuel.Hoe durft hij.
En ineens zie ik Dina , mn beste vriendin, voor me staan. Ze heeft een blauw oog en opgezwollen lippen.
Ik zie dat ze tranen in dr ogen heeft.
Ik roep haar na maar het is te laat.Ze stapt op dr fiets en rijdt het pleintje af.

K trek mn hand uit die van Samuel en kijk hem woest aan.
Hij zette een stap naar voren. PLATSJ
Ik klaptte hem recht in zn gezicht.
"BLIJF UIT MN BUURT" schreeuwde ik.
Ik trok mn tas uit zn handen en rende de schoolplein af.