Dilemma after Dilemma

Hoofdstuk 6.

Pov Dina
______________________________________
Ik zag dat Rana mij al 2 keer had gebeld.Ze belde nog een keer ik moest opnemen ik draaide me om zodat mijn broer het niet zeg. Rana schreeuwde naar me en vroeg waarom ik te laat ben.

"ik kom niet naar school vandaag" zei ik met een trillende stem

Ik wou vertellen wat er aan de hand was toen mijn broer mijn telefoon kapotsloeg.
SMASH. Mijn gloednieuwe telefoon ligt op de betegelde vloer.

"HET IS NU ECHT KLAAR IK GA NAAR DE POLITIE "schreewde ik.

Hij kwam lachend naar mij toe en zette de fles alchohol op tafel,hij greep naar mijn handen en pakte ze allebei met een hand terwijl hij mij tegen de muur duwde.
Ik kon niets anders dan schelden,schelden naar mijn bloed eigen broer. Hij is weer thuis gekomen na een lange reis met mijn oom naar morokko

"EH EZEL WAT THE FUCK DENK JE DAT JE BENT HE , WEETJE WEL WIE IK BEN JE ZUSJE.DOE DIT BIJ IEMAND ANDERS"
schreeuwde ik op mijn allerhardst.

Dat laatste moest ik blijkbaar niet zeggen want hij pakte me bij mijn haren en trok me naar de grond.

"IK DOE WAT IK WIL . EN BIJ WIE IK HET WIL BEPAAL IK ZELF EH KEHBA EN GA NAAR DE POLITIE GA GA.
MAAR WE GAAN ZIEN OF JE NOG LEVEND BENT DAARNA"hij lachte er nog bij.

"NOEM JIJ JEZELF EEN BROER?
JE HOORT ME TE BESCHERMEN NET ALS ANDERE BROERS MAAR NEE ,JIJ BENT NET TERUG VAN MAROKKO EN JE KOMT MIJ WEER SLAAN ELKE DAG ALSOF IK JOU OOIT IETS HEB MISDAAN "riep ik huilend.

Hij liep naar de tafel en paktte de fles alcohol en ik zag dat hij het over mij heen wou gooien.Ik duwde hem met alle kracht naar achter en rende zo snel mogelijk naar mijn kamer.
Ik ging heigend op mijn bed zitten.
wat kan ik nu doen?Wat moet ik nu doen?Ik begon zachjes te huilen.Als ik dit aan mijn ouders vertel gaan ze me alleen uitlachen.Ze geloven me niet,na alle bewijzen die ik had geloofden ze me nog steeds niet.En als ik naar de politie ga gaat hij de cel in en dat wil ik niet voor mijn broer.
Voordat hij terug was van Marokko kwam hij elke nacht dronken thuis van de cafe.
1.dat mag niet eens van ons geloof. 2.het is superslecht voor hem.
Rana is de enige persoon die mij gelooft.Ik moet haar bellen en alles vertellen,ik zocht mijn telefoon maar herrinerde me dat hij kapot was. Ik ga naar haar huis,ze kan toch niet weg zijn want haar band is lek.
Ik pakte een licht roze maxi skirt en een zwarte hemdje en een paar sierades.Ik gooide ze allemaal in mijn tas en paktte mijn fietssleutelsen en voor de zekerheid Rana's huis sleutels.
Dat heeft ze me ooit gegeven toen ik haar nodig had.ik trok mijn leren jas aan en ik klom uit mijn raam net als vroeger en liep naar mijn schuur. Ik pakte zo rustig mogelijk mijn fiets en begon keihard te trappen.
Toen ik er was zette ik mijn fiets voor haar deur en belde aan.
Ik wist heel goed dat haar vader aan het werk was en haar moeder rond deze tijdstip boodschappen aan het doen is.Ik belde nog eens maar niemand deed open.
Ik pakte de huissleutels van Rana en opende de deur.Ik liep naar binnen en riep Rana.
Ze gaf geen antwoord.
Huh waar is ze? Vast aan het wandelen ofzo.
Ik liep naar haar kamer en zette mijn tas op haar bed , ik paktte mijn kleding en zette het in de badkamer.
Ik keek in de spiegel en had een opgezwollen oog. Overal had ik pijn.
Mijn gezicht zag er niet uit.
Ik deed mijn zwarte hoofdoek af en staptte onder de douche.Na 5 minuten staptte ik er weer uit en kleedde me aan.Ik deed een goude grote ketting om en een paar ringen die ik bij me had.Ik raaptte mijn spullen bij elkaar en liep naar beneden en zag dat Rana nog steeds niet terug is.
Ik deed mijn schoenen aan en besloot om naar de buurvrouw te gaan.

"Mevrouw weet u misschien waarom Rana niet thuis is"?vroeg ik kijkend naar de grond.

"Habibti ze is toch gewoon naar school"zei ze heel liefjes.

"shoukran ya tante"zei ik met een nep glimlach.

Ze staarde me aan omdat mijn gezicht zowat verminkt is door mijn broer.Ik wist dat ik nog een paar minuten had om naar school te gaan en fietstte op mn aller hardst.

Toen ik aankwam fietsen op het schoolplein zag ik al een groep mensen verzamelen.
Ik deed snel mn fiets op slot en zocht naar Rana.

Ik had haar al snel gevonden. Maar wat ik zag was gewoon een steek in mn hart.
Rana hand in hand met.....Samuel.
Hoe kon ze ?
Ze had me beloofd om uit de buurt te blijven van jongens.Ze had me beloofd om geen eentje meer te vertrouwen.
Tranen sprongen in mn ogen.
Ik paktte gouw mn fiets en fietstte het pleintje af. Ik hoorde Rana mij nog na roepen.

Maar het was te laat ............