Yıllardır zorluklarla büyüyüp polis olarak yetişen bir aile. Ve kizin takıntılı, küçük aşkı olup kızı küçüklükten beri sevip onun yaşadığı, gördüğü herşeyi insanlara uygulayan polis görünümlü o seri katil Boğaç Efe Akın. Akay Arya Demirhan, mantığı...
Akşam üstü, Güneş batmaya yüz tutmuş. Sokakta kimsenin olmadığı, tenha alanlar ve orada masumca oyun oynayan iki çocuk. Ya bu akşamı oyunları son bulursa? Boğaç hızla kaleye şut çekti."Akay! Düzgün dursana. Gene gol yedin." Akay huysuzlandi."Ya Boğa ben bunu oynamak istemiyoyum!" Boğaç kaşlarını çattı."Kızım benim adım Boğaç, Boğa ne ya?!" Topa hizla yüklendi ve kalenin direğini hedef aldı. Top ise, kalenin direğine uzanmaya çalışıp topu tutmaya çalışan Akay'in yüzünü buldu. Akay yüzüne gelen topla yere düştü. Ve hıçkırarak ağlamaya başladı. "Bo-boga yüzüm açidi!" Bir hıçkırık, bir hıçkırık daha ve bir hıçkırık. Boğaç hemen yanına koştu ve yanağı hızla moraran kıza baktı."Özür dilerim Arya'm. Özür dilerim." Yanağıni hafifçe okşadı ama Akay çığlığı bastı."AÇIYOR! ELLEME!" Boğaç geri çekildi. "Buz alıp geliyorum, bekle. Sakin kaybolma Akay." 5 yaşında ki bir çocuk olduğu için çoğu zaman etraftan uzaklasip kayboluyordu ve Boğaç sürekli onu ağlarken buluyordu. Boğaç hızlı adımlarla elinde buzla geldi. "Tut bunu yanağına Akay." Buzu uzattı ama kız dudağını büktü."Ya Boğa bu soğuk." Boğaç oflayarak kızın yanagina buzu tuttu."Kızım sen niye kalenin direğine atliyorsun! Ya başka bir yerine gelseydi." Akay sumuklerini koluna sildi ve tekrar hickirdi." Senin yüzünden oldu! Dit başımdan." Boğaç ters ters bakıp ayağa kalktı. Tam arkasını dönerek bir çığlık sesi geldi. Ve o an ispiyonlandigini anladı."ANNEEEEE! BOĞA YUZUME TOP FIRLATTIĞĞĞĞ!!" Boğaç annesinden laf ve Akay ise annesinden azar yedi.
**************** Akay'dan. Akşam'a yakın saatlerde uyandım. Her zaman ki gibi polis departmanı'na geç kalmış bir polisim. Bütün sebebi kesinlikle karşı komsuydu! Bangır bangır müzik mi dinlenir amina koyayım??? Çarpılmış yüzüme kısaca bakıp hızla tuvalete koştum. Bir kaç dakika sonra badana boya yapıp polis departmanı'na öyle gidecektim. Tabi badana boya yapınca bütün gecenin izleri kapanıyordu. Tuvalette kendime geldikten sonra büyük ihtişamlı dolabimin önünde durup kıyafet seçmeye başladım.

Beyaz dizime kadar gelen güzel elbisemi giydim. Yüzüğümü, bileklik falan derken herşeyimi taktım. Dudağıma koyu rujumu sürüp biraz daha badana boya oldum. Victoria Secret's parfümümü sıkıp çantamı aldım. Topuklularim sayesinde 1.87'den 1.90 oluyordum sanki. Evden çıkıp Maserati'me doğru yürüdüm. Siyah arabam ile herkesin dikkatini çekiyordum. Kemerimi takıp arabayı çalıştırdım. Hızla polis departmanı'na sürdüm. Telefonu açtığımda gelen bildirimler kafami sikti resmen. 40 dakikada ruhum çıktıktan sonra polis departmanı'na geldim. Allah'a şükür be! Ne bitmez yolmuş. Her gün git gel git gel. Arabanın ağzına edildi. Karakola girdiğimde herkes "Hoş geldiniz Akay başkan!" Diye bağırdı, onlara göre Başkan modundaymisim yok daha neler. Hızla odama geçip sekreterden acı kahve söyledim. Sabah ayilmak için acı kahve şart. 1,30 saat çalışma sonucunda bizim ustlerimiz olan baş komiserler bizi toplantıya çağırdı. Neymiş yeni birileri gelmiş. Banane yav. Oflaya puflaya içim dışa çıka toplantı odasına girdim. Gördüğüm şey beni bozguna uğrattı. 1 erkek 1 kız ve görev arkadaşlarım. Ancak bu çocuk bana bir şeyler hatırlatıyordu. Sanki tozlu anilarimin sebebi o gibiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun siyah takımı, siyah gözlükleri, taktiği takılar. Sürekli aklima anılar getiriyordu. Ancak hepsi tozlu, unutulmuş anilardi. Bi saniye hassiktir."Boğa? Bi saniye o bu mu?" Yanindaki kız kahkaha atarak öne geçti."Akay, çok şaşırma. Ben Açelya Yıldırım. Yeni görev arkadaşın." Bi saniye adımı nereden biliyor lan bu? Sakinligini koru Akay."Memnun oldum, Akay Arya Demirhan. Yanınızdaki beyfendi tanıdık gibi o yüzden." Hızla kızı sollayip Boğaç'in önüne geçtim."Hoş geldin, ben Akay Arya Demirhan." Elimi uzattım. Elimi tutup üstünü dudaklarina degdirdi."Cok memnun olurum leydim, beni hatırlamaniza sevindim." Temas sevmediğim için elimi çekip yerime geçtim. Ne işi var bunun burada? Ailesi ile bizi bırakırken iyiydi. Ama çoğu şeyi de hatırlayamıyorum sadece çocukluğumun kahramanı olup sonra cehennemi olan bir çocuk hatırlıyorum. Sanırsam o Boğaç. Ama kafam fazlasıyla karışmış durumda. Bunları boş verip üst komiserlerle ile toplantimizi yapıp herkes odalarına çekildi ve iş saati başladı. Al sana cehennem. Şu 12 saat geçse çok güzel olur.
Evet efendim yeni bölümünüz geldi,hoş geldi. Bölümü okuyup oylarsaniz sevinirim. Diğer bölümde gorusuruuk.🤭
