Hayat bize nerde ne zaman ne yapar hiç bilemeyiz. Ben elzem bu da benim hikayem, hayatın bana öğretiği en iyi şeylerden biride kimseye güvenmemelisin yoksa o güven seni öldürür.Ben kime güvendiysem sırtımdan bıçakladı beni, hayat hep onlardan yana...
Merhaba arkadaşlar herkesin beklediği bölüm geldi DİJVAN&HEVİ bölümü sizinle arkadaşlar DİJVAN & HEVİ bölümler yani ÖZEL olarak yazdığım bölüm geçmiş zamanın dan geçiyor ❤️ lütfen oy vermeye satır arası yorum yapmaya unutmayın sizi çok seviyorum arkadaşlar iyi okumalar dilerim ❤️💋 Dijvan ve Hevi özel eski de yaşadığı şeyleri 2 bölüme sığdırmaya çalıştık bu birinci bölüm ikinci bölüm de Hazır olduğu her an gelebilir bu iki özel bölüm Dijvan ve Heviyle İlgili olcak yani 2020 de geçiyor o iki bölüm ama Normal akış bölümleri 2024 de geçiyor Yani hikayeler 3 bölüm den sonra tamamen birleşiyor umarım beğenirsiniz ve Umarım anlatmışımdır sevgiler 💋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben Hevi, adımın anlamının umut demek olduğunu biliyor musunuz? Ama maalesef hayatım boyunca hiç umutlu bir dönem yaşamadım. Her zaman umudumu sonlandıran olaylarla karşılaştım
Hep neden ben dedim, sonra da belki benden daha kötü durumda olanlar vardır dedim. Şükür ettim ama en acısını her zaman çektim. Kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Hevi duman , 17 yaşındayım ve Amed'de yaşıyorum Yaşıyor muyum, o da tartışmalı bir konu. Annem ben doğum gün hayatını kaybetti
Annemin ölümünden sonra babam tekrar evlendi ve karısıyla ne yazık ki iyi geçinemiyoruz. Çalışsam da boşuna, kendisi tam bir canavar. Babamı bile benimle karşı karşıya getiren bir insan. Hiçbir şey eskisi gibi olmadı
Yeni bir gün, yeni bir sabah olmuştu. Amed'de gün doğumu muhteşem bir manzaraydı. Düş alıp kahvaltı hazırlamaya başladım Güneş yavaşça dağların ardından yükseliyor, gökyüzü renkleniyordu. Ben ise kahvaltı masasını hazırlayıp, güne enerjik bir başlangıç yapmaya karar verdim
Her şey güzel olacak, dedim kendi içimde. Herkes kahvaltıya gelmişti: babamın eşi, babam ve onların oğlu Mert. Birlikte kahvaltı yapmaya başladık. Tam o sırada babam Konuştu, "Yüzbaşıoğlu konağına gidiyorsun Hevi, orada bir iş yapacaksın" dedi. Şaşkınlıkla ona bakıyordum. İlk kez bana bir iş olduğunu söylüyordu, ne iş olabilirdi ki? "Ben gitmiyorum, karın gitsin" dedim ve kahvaltıma devam ettim. Babam masadan kalktı ve saçlarımdan hissettiğim acıyla çığlık attım.
Karısı mutlu bir şekilde çayını yudumluyordu. "Tamam, gideceğim. Saçlarımı bırak lütfen!" diye bağırdım. Babam saçlarımı bıraktı. Hemen odama gidip hazırlandım ve sessizce konağa doğru yol aldım Konağın kapısında korumalar vardı. "Kimsiniz?" diye sordu biri. "Ben Hevi, duman sanırım konaktakilerin haberi var" dedim. Adam içeri girdi ve geri dönerek "Buyrun" dedi. Korumaların eşliğinde içeri adım attım ve merakla etrafıma bakmaya başladım
İçeri girdim ve bir kadın bana yolu gösterdi. Beni bir odaya götürdü ve "Burada bekleyin" dedi. Odada bir yatak vardı ve yatağın üzerinde güzel bir beyaz elbise bulunuyordu Bi kadın içeri girdi ve "Demek sen o kızsın" dedi. Anlamadım, ne demek istiyor? Şaşkınlıkla ona baktım.
"Anlamadım, ne demek istiyorsunuz?" diye sordum. Kadın kahkaha attı. "Aaa, babanın seni saatından habersiz gibi oyunculuk mu yapacaksın?" dedi. Kadına hızlıca yanıt verdim: "Hayır, babam öyle bir şey yapmaz. Babam beni satmaz, bana öyle bir şey yapmaz yani yapmaz."
