0.2

988 37 1
                                    

Ne yapıcaktı ki? Hiç birşey yapamazdı. Olduğum okul çok güvenli ve dikkatli. Bana birşey yapmasına imkan yok.. Yani umarım.

Sabah kalktım ve ilk iş telefonumu kontrol etmekti. Annemden bir mesaj yoktu, natalia'dan da . Umarım hiç mesaj atmadan ölüp gider.

Hayatımı zindana çevirdi, ailemden uzak ve düzensiz bir hayat yaşamamın sebebi oydu.

"Ugh, nerede bu ağrı kesiciler?" Derslerden dolayı fazla stresliydim ve bu hafta sınav haftasıydı.

Raflardan ilacımı arıyordum, başım dönüyordu fazla ayakta duramıyordum. Okuldan sonra bir bira içsem iyi olacaktı.

Tam ilacı bulmuşken telefonun o iğrenç çağrı sesini duydum.

Korkudan yerimde sıçradım ve telefona bakıp kimin aradığını kontrol ettim.

Natalia'dı.. Bu saatte ne istiyordu? Ona kaç defa aramamasını söylememe rağmen benim peşimi bırakmıyordu. Açmak istemiyordum ama açmazsam bunun benim için sonu kötü biteceğini biliyordum.

Telefonu açtım.

"Günaydın sevgilim"

"Ne istiyorsun?"

"Hadi ama, biraz pozitif ol. Nasılsın ya da günaydın gibi karşılıklar verebilirdin"

"Taşş*k geçme benimle"

"Dile dikkat. Beni kızdırmak istemezsin"

*Derin bir iç çektim, sabah sabah bu salak karıyla uğraşmak zorunda mıydım?*

"Ne istediğini söyle, sınavım var seni bekleyemem"

"Oh demek ki önemli bir sınavın var? Bende seni kaçırırım diye düşünmüştüm..vah vah yazık oldu"

"S*ktir git!"

*Telefonu hızla yüzüne kapattım ve telefonu yatağa bıraktım.*

Odadan çıkarken telefon tekrar çaldı ama bu sefer cevap vermemeye kararlıydım.

Banyoda yüzümü yıkadım, fazla zamanım yoktu. Kendime tost yaptım ve dolaptan kola alarak kahvaltı yapmaya başladım. Biliyorum, sabah kahvaltısı için garip bir menü.. ama evde pek te birşey yoktu.

Okul formalarımı giydim ve akşamdan hazırladığım çantamı sırtıma aldım. Son olarak minibüste müzik dinlemek amacıyla beyaz kablolu kulaklığımı aldım ve telefonumu elimde tutarak evden çıktım.

Güneş daha doğmamıştı, kaldırımlar boştu ve hava soğuktu. Kulaklığımı takarak sıra sıra mitski'nin şarkılarını dinlemeye başladım.

Ama telefonu kurcalarken natalia'dan gelen 14 cevapsız aramayı fark ettim ve olmazsa olmaz garip mesajlarını

Mesajlar:

***********

-Mary telefona cevap ver

- Seni kızdırdım kabul ediyorum ama telefonu açman lazım

-Mary cevap ver dedim

- LANET OLSUN MARY ŞU TELEFONA CEVAP VER

-SİKTİR

- AÇ ŞU TELEFONU!

- Bunu sen istedin Mary, beni kızdırmayacaktın.

Bu ne sikim be? Bu mesajlarda ne oluyor şimdi? Olduğum yerde durdum ve birkaç saniye hem endişeli hem de boş bir ifade ile ekrana baktım ve ardından emin olmak için etrafıma baktım.

Hayır, olamaz. Bana birşey yapamaz, dersini almış olmalı. Sadece ona cevap vermem için yapıyor.

*Adımlarımı biraz hızlandır dım. Minibüs durağına kadar böyle geçti. Tam duraktaydım ki durakta bekleyen takım elbiseli bir adamı fark ettim*

Natalia'nın adamlarına benziyordu. Ama bu mümkün olamazdı, bana yaklaşamazdı. Belki de sadece öylece erkenden işine giden bir adamdır...

Korkmaya başlamıştım ama belli etmedim, durağa gittim ve duraktaki banklara oturarak umursamaz bir tavır takınmaya çalıştım.

Ara sıra adama göz ucuyla bakıp yapabilecek hamleleri gözetliyordum ama adam da beni umursamıyor gibiydi. Hatta burada olduğumu bildiğinden bile şüpheliyim.

~~

| Sapık | GL/ gxg Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin