0.4

641 29 2
                                    

Natalia'nın arabasıyla okula doğru yol aldık. Araba'da giderken birbirimiz ile pek konuşmadık. Ben bacağımı titretiyor ve bulunduğum stresten kurtulmaya çalışıyordum. O sıra Natalia bunu fark etmiş olsa gerek.

"İyi misin?"

Bir anlık düşüncemin içinden çıktım ve hızla Natalia'nın yüzüme birkaç saniye tepkisiz baktım.

"Mary"

"Efendim?"

"İyi misin?"

Kafamı defalarca salladım.

"Evet, evet iyiyim"

"Güzel, sakin ol. Yetişeceksin"

"Umarım."

Tekrar başımı cama çevirdim ve bacağımı titretmeye devam ettim.
Natalia derin bir iç çekti ve arabayı daha hızlı sürmeye başladım.

~~

O kadar dalmışım ki araba durunca yerimden zıpladım ve natalia'ya baktım.

"N'oldu?"

"Geldik."

Bakışlarımı kaçırarak başımı salladım ve hızla arabanın kapısını açtım. Çantamı tekrar sırtıma aldım.

Hızla okula doğru yürümeye başladım. Tek amacım o lanet olası sınava yetişmekti.

Natalia beni durdurmadı ya da herhangi bir eylemde bulunmadı. Sadece arabanın yanında beni izledi.

Okula girdim ve sınıfıma doğru ilerledim. Sınıfımı bulduğum gibi kapıyı açtım.

Matematik öğretmeni sandalyede oturuyordu benim geldiğimi görünce bakışlarını bana çevirdi.

"Kapı tıklamak diye birşey var bilir misin?"

"Özür dilerim hocam ama benim acilen sınava girmem gerekiyor"

Hoca bana kaşlarını çattı ve ayağa kalktı

"Hem geç kalıp hem de saygısızca kapıyı açıyorsun ve sonra benden sınava girmene izin vermemi mi istiyorsun? Çık sınıftan yok sana sınav falan. Şuan öğrenciler sınav oluyor seninle uğraşarak onların dikkatini dağıtıyorum"

Eliyle 'git' işareti yapıp kapıyı işaret etti

"Hocam hayır! Ciddiyim özür dilerim her şeyi telafi edeceğim. N'olur bir kerecik affedin beni"

"Yok çok beklersin, hadi yürü"

Diyecek birşey bulamayarak öğretmene baktım. Hiçbir şey mantıklı gelmiyordu. Benim suçum olmayan birşey için benim başım yanıyordu.

Daha fazla itiraf etmeden sınıftan çıktım, sinirli ve hızlı adımlarla okuldan çıktım.

Natalia arabaya yaslanmış bir şekilde beni bekliyordu.

"N'oldu?"

"Beni almadı."

"Ne?"

"Beni almadı diyorum"

Natalia arabaya yaslanmayı bıraktı ve kaşlarını çatarak başını yana eğdi.

"Ben gösteririm şimdi o aptal adama gününü"

Sinirli bir şekilde okula yürürken onun kolundan tuttum. Natalia fark etti ve tuttuğum kolunu kendine çekti, yüz yüze geldik.

"Mary bırak kolunu ve bir b*ka karışmadan burada dur"

"Natalia, dinlemiyorsun! Herşey berbat olmuşken daha da berbat ediyorsun"

"Ben mi?! Ben sadece sana  yardım etmeye çalışıyorum!!"

Sesi okulun bahçesinde yankılandı. O an onun kolunu bıraktım.

"İyi, tamam git. B0ka saran hayatımı daha da mahvet. Herşey senin yüzünden oldu zaten. O lanet olası burnunu hayatıma sokmasaydın şimdi burada olmazdım. Şimdi siktir git ne yapıyorsan yap berbat etmekten başka hiçbirşeye yaramayacak"

Deyip bahçeden yürüyerek çıktım.
Natalia olduğu yerde donmuştu. Resmen az önce yaşadığı şeyden şok olmuştu.

"H-Hey! Az önce ne dedin sen?!"

Şimdilik bu kadar ..:) biliyorum kısa oldu ama okullardan dolayı yeni bölüm atamıyorum, bağışlayın..

| Sapık | GL/ gxg Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin