Küçük Prenses (Aşkım)

43.Bölüm

Selam ballarımmm🍯🍯

Nasılsınız? Umarım hepiniz iyisinizdir.

Benim sınavlarım başlamak üzere o yüzden biraz gerginim.

Oy ve yıldızlar unutulmasınnn.

Sizleri çok çok seviyorumm♥️♥️

🤍

4 Ocak Cumartesi
Saat: 03:25

-Bebeğim, canım, birtanem, güzel kızım, kurban olduğum ağlama artık. Buradayım bak ben. Yanındayım. Sarılıyorum sana.

Onur kucağında durmadan ağlayan kızına çaresizce baktı. Aşkım uykusundan uyanıp 'babam, babam' diye bağırarak ağlamaya başlamıştı.

Gece nöbetlerinden birisiydi ama bu seferki biraz ağırdı. Aşkım bağıra bağıra ağladığı için herkes odaya gelmiş Aşkım ve Onur'a bakıyordu. Onur odanın içinde bir sağa bir sola yürürken Aşkım'a sıkıca sarılıyordu ama Aşkım'ı sakinleştirmeye yetmiyordu. Hissettiği çaresizlik ile kendiside ağlamak üzereyken Aşkım'ın sesi aniden kesildi. Onur ani sessizlikle kaşlarını çatıp göğüsüne yaslı Aşkım'ı kendinden uzaklaştırıp yüzüne baktı. Aşkım nefes alamadığı için dudaklarını açıp kapadığında Onur korkuyla ona baktı.

-Aşkım nefes al. AŞKIM. (Onur)

Onur bağırarak Aşkım'ın küçük bedenini sarstığında diğerleride ayaklanmıştı. Aşkım'ın yüzü kızarmaya başladığında Onur da artık ağlıyordu.

-BİŞE YAPIN. NEFES ALAMIYOR. (Onur)

Onur korkuyla diğerlerine baktı. Hepsinin gözleri korkudan titrerken Sarp Aşkım'ı Onur'un kucağından çekip aldı ve çenesini sıktı. Aşkım hiç bir tepki vermezken Sarp mırılandı.

-Özür dilerim ama acıması gerek prensesim.

Sarp'ın sesi titrerken Aşkım'ın çenesini daha çok sıktığında Aşkım hissettiği acı ile çığlık attı ve nefes alamaya başladı. Sarp bunu yaparken Onur elleri başının iki tarafında saçlarını yumruklarının içine hapsederken, Ege nefesini tutmuş Aşkım nefes alana kadar nefes almamak için kendini tutuyorken, Kaan Sarp'ın yanında hastaneye gitmek için hazırda bekliyordu. Aşkım derin nefesler alıp ağlamaya devam edince hepsi korkunun ardından gelen rahatlama ile bağırıp kendilerini yere attılar.

Sarp kucağında Aşkım ile yere oturduğunda Onur sesli bir şekilde ağlıyor Ege de ona eşlik ediyordu. Sarp'ın gözlerinden usulca akan göz yaşları ve Kaan'ın dolu gözleri hepsinin ne kadar korktuğunu anlatıyordu. Aşkım Sarp'ın kucağından emekleyerek yerde sırt üstü yatan babasının üstüne çıktı.

-AĞAĞAĞA BBAAABAAM. (Aşkım)

Onur ağlamaya karışık bir şekilde gülüp Aşkım'a baktı. Hissettiği korku tüm dengesini bozmuştu. Aşkım'ı kolları arasına alıp sıkıca sardı ve doğruldu. Aşkım biraz daha sakinleşmiş olsa da hala ağlıyordu ama bağırmıyordu. Onur Aşkım'ın boynunu öpüp yüzünü oraya sakladı ve sıkıca sarıldı.

-Aklımı aldın bebeğim. (Onur)

-Ne aklı ruhumu teslim ediyordum yemin ederim. (Ege)

Onur Ege'nin tepkisine gülse de başını kaldırmadı.

-Kalbim ağrıyor. Kalp krizi mi geçiyorum acaba? (Ege)

-Benim de kalbim ağrıyorr. (Kaan, Onur)

Sarp elini kendi kalbinin üstüne koydu ve korkudan deli gibi atan kalbini hissetti.

-Korkudan, korkudan. Bişe yok sakin olun. (Sarp)