Eve gelmiş veranda dan içeriyi izliyordum o kadar çok hazırlık yapılıyordu ki sanki ben istemişim de evleniyormuşum gibiydi. İçimdeki yangını bilmiyorlar diğer insanlar gibi ağlayıp, yemek yemez ve hiçbir şey yapmadan odamda tıkalı kalsaydım bile Olacak olan değişmiyor du.
Mutlu muyum ? Hayır asla değilim içime akıttığım gözyaşları nerde ne zaman çıkar bilmiyorum sürekli güçlü durmaktan yorulunca neler olacağını tahmin edemiyorum.
Yavaşça yerimden kalkıp içeriye doğru adımladım her attığım adım 'da Hayatımın sonuna doğru gidiyormuş gibi hissediyordum salonda oturmus Annemi gördüm sessizce oturmuş ve bir yere odaklanmıştı yapacağı hicbir şey yoktu ve onun hüznünü yaşıyordu.
Ev isteme evi degilde cenaze evi gibiydi herkes bir köşede ayrı bir hüzün yaşıyordu bazısı Suçluluk bazısı Birşey yapamamanın hüznünü yaşıyordu.
Kapı çalınca Ayşe sultan kapıya koştu kapıyı açtığında iki kız kapıday 'dı.
"Merhaba biz Avşin yenge'nin görümceleriyiz " diyen esmer kıza baktım.
"Ayşe sultan " dediğimde bana baktı kafamı olumlu anlamda salladığımda kapıdan çekildi.
Kızlar yanıma koşup "Avşin yenge sen çok güzelmişsin ya Mirza abim hep anlatırdı işte tam ondan beklenilecek olan şeyi yapmış işte dedim ben sana hale" diyip kardeşine baktı
"Asıl ben sana derdim hande" diyerek ikisinin adını öğrendim onların bu atışmasına gülerek bakıyordum.
"Yenge biz şey unuttuk yani biz senin için geldik yanında olmak istedik evet biliyorum isteyerek evlenmiyorsun ama yine de ilk defa evleniyorsun isteme ilk defa olucak güzel geçsin diye geldik" diyerek uzun bir konuşma yaptı
"Kızlar çok sağolun ama ben istemiyorum hiçbir şey " dedim
"Ama olmaz ki Avşin yenge her türlü olucak bu evlilik abin için hem onlar 'da üzülmesin " dedi hande
"Gelin odama geçelim," dedim zaten bir elbise giymek zorundaydım en azından onların gönlünce olsun.
"Ay yaşasın süpersin Avşin yenge " dediğinde onların hala çocuk olduğunu anlamıştım
"Okuyor musunuz kızlar?" Diye sordum okuduğunu düşünmüyorum ama yinede sormak istedim
"Evet biz lise son sınıf'ız " dediğinde şaşırdım
"Neden şaşırdın Avşin yenge Mirza abim okuttu bizi bakma öyle sert olduğuna okul okumamıza o izin verdi yardımcı oldu bütün Mardin'deki gençlerin okul masraflarını ödeyip okuttu" dediğinde ağzım bir karış açıldı çok şaşırmıştım O kadar sert duruyordu ki karşısında ben bile ürküyordum.
"Siz benim tanıdığım Mirza 'dan mi bahsediyorsunuz yoksa karıştırınız mı?" Dediğimde ikiside gülerek iceri girdiler dolabımın yanına gittiğimde hale konuştu
"Yenge biz ona Tanımadığın Mirza diyelim daha tanımıyorsun abimi Çok serttir evet kimse onu şimdiye kadar gülerek görmedi ama sen benim yanımda gör onu " diyince Hande kafasına vurup
"Hadi ordan bir kere Mirza abim benim yanımda daha çok gülüyor " diye tartışınca
"Ay hande baksana yengemin dolabına kız bunlar hep şort crop pantolondan oluşuyor ya bu ne hic elbisesi yok bunun kız bu ne çok kısa valla Mirza abim bunu görse kalpten gider" dediğinde ne çok Mirza'dan bahsettiler gına geldi bana. Balkona çıkıp derin bir nefes aldım bu sırada kızlar kıyafetlerimi inceliyordu.
En sonunda kizlar yanıma gelip "Yenge bunların hiçbiri olmaz ki hepsi sanki cenazeye gidecekmissin gibi" diyince gözümdeki yaşı silip tebessüm ettim Hande ve hale birden bana bakıp
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAHMERAN & HANŞERWAN
Teen Fiction"Asla senin karın olmayacağım anla bunu asla" dediğimde bileğimi sıkı tuttu "Sen bu gün benim nikahlı karım oldun Avşin kaz bunu aklına " dedi beriton sesiyle..
