Arkadaşlar ilk hikayem desteklerinizi bekliyorum. :):)))
Pencere kenarında oturup dışarıyı izlemeye başladım.Ah o da neydi Batu derse girmeyip bankta oturuyordu.Tek başına.Durin bi dakika bu çocuk ağlıyormuydu? Yoksa ben yalnış mı görüyordum.Biliyordum kalbinin bir yerlerinde biraz olsun iyilik kalmıştı.Ne yababilirdim acaba?Batu'yla tanışmak için çok iyi zamandı.Tek başınaydı ve ağlıyordu.Ona destek olup tanışabilirdim.Hoca gelmeden dersten çıkıp koşa koşa bahçeye indim halâ bankta oturuyordu.Yavaşca ona yaklaştım.Beni fark edince gözyaşlarını sildi.Olamaz ayağa kalkıp gitmeye başladı.Önüne geçip,
"Merhaba"dedim.Ne kadar salakça birşey yaptığımın farkındaydım.Bana tip tip baktı ve "Sende kimsin çekil önümden"diye azarladı.Ben hiç dinlemeden "Neden bağırıyorsun,bende zaten tanışmak için gelmiştim "dediğimde bana bir yan bakış attı.Gözleri çok güzel bakıyordu."Bana bulaşma cici kız"diyip yanımdan hızlı adımlarla ayrıldı.Cici kız mı?? Ne yani diye diye cici kız mı demişti?.Ben ne yapıyordum.Bir erkek için gururumu es geçemezdim.Ama o gözleri...her neyse onu düşünmemeliydim.Okulun son zili çalmıştı.Eve gidip kendimi yatağa atıp yüzümü yorganla kapatmak istiyordum.
Eve gidene kadar Batu'yu düşündüm ve en önemlisi böyle bir salaklığı nasıl yaptığımı da tabiki.Neyse ki beni çok takmamıştı.Eve geldim.Rahat birşeyler giydikten sonra hemen twittera girdim.Ama ben bu çocuğu nasıl araştırcaktım? Soyismini bilmiyordum.Ah aptal kafam keşke Beril'e sorsaydım.Yine de şansımı deneyip aramaya Batu yazdım ve hemen karşıma çıktı.Vay demek popiydi.Sayfasına girdim.100.000 takipçisi vardı.Çok şaşırdım.Twitlerini okurken bir şey dikkatimi çekti.Twitinde "Bu akşam boks maçım vardır.Desteklerinizi bekliyorum."Ne yani bu çocuk şimdi boksmu yapıyordu? Wuw çok etkileyici gerçekten.Sanırım sevgilisinden ayrıldıktan sonra vakit geçirmek amacıyla kendini birşeylere adamıştı.Maçını bende çok izlemek isterdim.Ama eminim bugün ki olaydan sonra beni orada görse tek hamlesiyle dışarı atmak olurdu.
Neden bir kız yüzünden bütün kızlardan vazgeçmişti ki.Şimdi o kızı bulup senin yüzünden Batu bana hiçbir zaman bakmayacak diye yüzüne bağırıp tokat patlatmak isterdim.Neyse araştırmaya devam ettim.Yanında gezen arkadaşlarını da bulmuştum.Birisinin adı Ata İZİTAŞ idi.Aslında hiç de fena değildi ama benim tipimde değildi.Diğeri ise Mert VAROL du..Vay çocuk mavi gözlüydü.Ne olursa olsun ondan da etkilenmemiştim.Ben Batu'yu çok sevmiştim.Yani ilgimi çekmişti.Bilmiyorum şuan karışık duygular içersindeydim.Birşeyler oluyordu bana.Ben bunları düşünürken annem odama girdi.
"Yemek hazır kızım"dedi.Bende "Tamam anne"diyerek yatağımdan kalktım.Masaya oturduğumda sorguya çekilmeye başladım.Kendimi sorgu masasında ifade verir gibi hissettim.
Babam "Nasıldı günün okula, sınıfa alıştınmı? Arkadaşlar,hocalar anlat bakalım."Derin bir nefes aldım.Biraz yalanla karışık başladım anlatmaya "ooh tabi baba alıştım.Arkadaş bile edindim.Sınıf fena değil,hocalar iyi ilk güne göre gayet rahattım."dedim.Babam "İyi,güzel buna sevindim."dedi.
Yemeği bitirdikten sonra odama gittim.Yatağa yattıktan sonra Batu'ya nasıl yaklaşabilirim diye düşünmeye başladım.Bu gerçekten çok zor olacaktı.Düşüncelere kapılarak uyuya kaldım.
Sabah uyandım ki saat 8'i geçmişti.Eyvah geç kaldım.Yatağımdan hemen fırlayıp üstümü giymiştim.Saçlarımı yapamadan okula koşa koşa gitmeye başladım.Bu halimle Batu'ya yakalanmak istemiyorum.Tenefüs de ilk işim saçımı yapmak olacaktı.Ya ne kötü bir başlangıçtır.Hemde daha okul yeni başlamışken.Hep senin yüzünden Batu hep!Seni düşünmekten geç yattım haliyle geç kalktım.Ne saçmalıyordum ben çocuğun hiçbir suçu yoktu.Okula geldim.Herkes dersteydi tam kapıdan girdim hemen arkamda bir ses daha bir arkamı döndüm ki Batu.
Olamaz beni bu halde görmüştü.Ona bakarken oda ban baktı ve acırmışcasına sırıtıp geçti yanımdan.Of korktuğum başıma gelmişti işte.Olsun yinede o gülümsemesi bana herşeyi unutturdu.Geç kağıdı alıp dersin bitmesini bekledim.Zil çaldı.Sınıfa doğru giderken Beril beni görüp yanıma geldi.Bişey söylemesine izin vermeden sınıfa gittik.Ama bu kadarı da fazlaydı.Batu sınıfta ne arıyordu.Çantamı yerine koyup hemen onun yanına gittim.Ona
"Dünki yaptığım saçmalak yüzünden kusura bakma."dedim ama beni hiç dinlemeyip hocaya kağıt verip gitti.Ben öylece arkasından kalakalmıştım.Sınıfta ki birkaç çocuk bana gülmeye başladı.İşte şimdi tam oldu.Sınıfada rezil olmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIRLAR ÖTESİ
Teen Fiction''İnsanların sırları vardır Gaye kimseye söylemediği herkesten sakladığı... Üzgünüm ama bunları sana söyleyelemem."
