hoofdstuk 1

143 5 4
                                    

7 december

Ik kijk omhoog naar mama die aan het praten is met een andere vrouw. Ik trek zachtjes aan de onderkant van haar jas. 'mama mijn voetjes hebben het koud' zeg ik. Ze kijkt dan richting mij en begint te huilen. Waarom huilde ze? De andere vrouw begint te schreeuwen in een taal die ik niet begrijp. Mama en de vrouw discussiëren nog een hele tijd. Wat was er aan de hand? Waarom moest mama steeds huilen? Heb ik wat fout gedaan? Dan tilt mama me op waardoor ik midden in haar blauwe ogen kijk. Ze glimlacht door haar tranen heen en geeft me een knuffel. Ze blijft dan nog even staren en daarna tilt ze me in de armen van de andere vrouw. De vrouw zet me in een auto. Ze doet mijn riem vast. Hier klopt iets niet... Ik doe mijn riem los en loop naar mama. 'Mama kom je nog?' Ik trek zachtjes aan de onderkant van haar jas. Ze schud haar hoofd. 'Mama blijft hier' zegt ze. 'Maar mama ik wil niet alleen weg...' Zeg ik zachtjes. 'Ga maar schatje het komt allemaal goed..' Ik hoor aan haar stem dat ze twijfelt. 'Wanneer zie ik je weer dan?' Vraag ik. Mama begin te huilen. Ik wil naar haar toelopen en haar een knuffel geven, maar dan tilt de vreemde vrouw me op. Ze zegt iets in haar eigen taal wat nogal geïrriteerd klinkt. Ik stribbel tegen, maar kom niet los uit haar greep. Ik begin te huilen. Ze zet me in de auto en doet mijn riem vast. Dit keer doet ze mijn autodeur op slot. Ze gaat zelf achter het stuur zitten en rijd weg. Ik kijk nog 1 keer achterom naar mama. Ze zwaait en ik zwaai terug.

Far away from homeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu