Nikolai'dan~
Yeni bir okul, yeni öğretmenler ve yeni arkadaşlar.
Nedense bu yenilikler beni sevindirmek yerine habire nefesimin kesilmesine ve kalbimin hızlı atmasına sebep oluyordu.Vardığım sınıfın kapısını çalıp içeri geçtim,
"Hocam geç kaldığım için özür dilerim"
Sadece 1 dakika geç kalmıştım.
Ama bu bana 1 dakika değilde, bir saat gibi gelmiş ve telaş yapmama neden olmuştu.
Hoca sorun olmadığını söyleyip yanıma geldi
Ah, başlıyoruz.
İlk önce kendimi tanıttım.
"Ben Nikolai Gogol"
Tabi kendi isteğimle değil, hocanın bana 'kendini tanıt' bakışları atmasından dolayı kendimi tanıtmıştım.
"Nerden geldin Nikolai"
'Bunun sizinle bir alakası yok Hocam' desem çok mu kızar?
"Ukrayna"
Üstümde hissettiğim delici bakışlarla başımı kaldırıp etrafıma baktım.Mor gözler neredeyse her yerimde geziniyordu.
İlk önce bacaklarımdan kasıklarıma kadar, sonra da kasıklarımdan da omuzlarıma kadar.
Derken gözlerimi bulmuştu mor irisler.
"Peki Nikolai, buraya gelmenizin sebebi savaş mı"
Ondan da önce buradaydık,
Tek sorun lanet okulumun değişmesiydi.
"Hayır hocam, olanlardan önce de buradaydık"
"Ha yani başka bir liseden buraya nakil oldun, anladım. O zaman sen Fyodor'un yanına geç"
Etrafa bakınmıştım Fyodor kim diye.
O mor irislerin sahibi kaldırdı elini,
Fyodor muydu ki adı?
Çok fazla umursamadan yanına oturdum.
Ders boyunca sanki habire bana biri bakıyormuş gibiydi, her defasında o kişiyi aradım ve sonunda o bana bakan gözler yanımdaki kişinin çıktı her zaman.
Hoş, en azından başkası bakmıyordu.
İstemeden düşürdüğüm kalemimle yere bakmaya başladım.
Önüme bir kalem uzatılmıştı.
Ah, benim kalemim.
"Teşekkürler"
"Sorun değil"
Kalın çıkan sesi önce vücudumun titremesine sebep olmuş sonrasında da gülümseme
~Aşk ve ölüm~
~Aşk ve pişmanlık arasında sana her zaman yol gösterecek ~
~Sende cevaplar var bende ise anahtar~
~Bernadette'nin kapısı için~
Defterinin üstünde yazan şeyle duraksadım.Tam da aklıma gelen şarkının ismi yazıyordu defterde.
Ah Bernadette,
Kapılarını arala.
