Fyodor okul çıkışına kadar uyuyan Nikolai'ın resmini çizmişti.
Tüm ayrıntılara kadar inmişti. Şimdi ise tek yapması gereken Nikolai'ın uyanmasını beklemekti ona göstermek için.
'Belki mutlu olur' diye düşündüğü gibi aklını negatif düşünceler kaplamıştı.
İzinsiz resmini çizmişti resmen, ya yanlış anlarsa kendisini? Ya beklediği tepki yerine bambaşka bir tepki alırsa?
Ya bir anda Fyodor'dan soğursa?
Aklına gelen en son düşünceyle elindeki sayfayı hiddetle yırttı.
Neden çizmişti, sebebi neydi?
'aptalım, birinin izni olmadan onu çizecek kadar aptalım'
Kağıdı parçalara ayırırken içinden kendini sorguluyordu
' Sapık mıyım ben? Bu aptal davranışlar ne?' Nikolai dibinde bir şeyin sertçe yırtılmasıyla korkarak uyanmış ve fyodor'un ne yaptığına bakmıştı
"Ne oluyor bir anda?" yorgun çıkan sesi Fyodor'un moralini daha da bok etmişti. Onun resmini izinsiz çizmesi yetmezmiş gibi üstüne onu uyandırmıştı
"Ha, şey hiç, hiçbir şey olmuyor."
Nikolai ona inanmamış bir şekilde çoktan paramparça ettiği kağıdı eline almıştı. Henüz birleştirebileceği kadar kağıdın parçaları büyüktü aslında .
"Önemli bir şey yok orda, çöpe atacağım."
"Fyodor, sesine uyandığım şey buydu. Ve beni uyandıran şeyi şu an o kadar merak ediyorum ki. Beni öldürsen bunu almak için ruhum rahat bırakmaz seni."
Fyodor cevap vermeden gayretle parçaları birleştiren Nikolai'a bakmaya başladı
"Ha? Neden parçaları birleştikçe bana benziyor bu?"
Nikolai şaşırmış bir şekilde elinde kalan parçalara bir de karşısında süt dökmüş kedi gibi sıraya bakan Fyodor'a baktı.
"Fyodor "
"Efendim"
Nikolai derin bir nefes alıp zaten cevabını bildiği soruyu sordu.
Bilse de sormasının sebebi emin olmaktı.
"Beni mi çizdin?"
Fyodor ne cevap vermesi gerektiğini kestiremiyordu. Evet deseydi kendisinden soğur muydu acaba?
Kendini toparlayıp yaptığı şeyin yanlış olduğunu kabul eder gibi "evet" dedi
Nikolai sıra da bulunan kalemliğinden bir bant çıkarıp resmin parçalarını birleştirmeye çalıştı. Eskisi gibi olamazdı bunu kendisi de biliyordu ama düzeltmeye çalışıyordu işte.
"Nikolai ne yapıyorsun?"
Nikolai parçaları birleştirirken kendisini yanıtladı.
"Benim gibi birini çizmen ne kadar saçma gelse de- çünkü çizmeni gerektirecek bir güzelliğim yok- uğraştığın şeyi düzeltmeye çalışıyorum."
"Kime göre ve neye göre? Bana sorarsan senin çizmekle bitmeyecek bir güzelliğin var fakat bu soruyu kendine sorarsan, senin görüşünle güzel değilsin. Yani sen ne kadar kendini aşağılayıp, diğer insanlardan altta görsen de bana göre bir insan olmak için çok güzelsin Kolya"
Nikolai birkaç saniyeliğine yerinde kalakalmıştı.
Ne hareket edebilmiş ne de teşekkür edebilmişti.
Kalbi hızlı atmaya, yanakları kızarmaya, birkaç kelimeyi bile bir cümle de toparlayıp cevap verememişti.
'Aşık olmak böyle bir şey mi? Minicik bir iltifatta bile cevap veremeyecek kadar kalbinin hızlı atması?'Nikolai
Fyodor ise bu durumdan hoşlanmış gibi sırıtarak kızarmış yüzünü net olarak görebilmek için nazikçe çenesinden tutarak kendisine bakmasını sağladı.
Nikolai'ın kızarmış yanakları, van kedisi gibi birbirinden farklı göz renkleri, beyaz teni, dudaklarının parlaması ile Fyodor'un dediği gibi, bir insan olamayacak kadar güzeldi Nikolai.
---
Anlık bir şeyle Nikolai'ı van kedisine benzetmiş bulundum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aradaki 5 farkı bulun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
