Evet böyle falan filan işte. Herşeyi geçip gerçekci olmak gerekiyor aslında. İnsanlar acımasız. Kötüler. Hemde çok kötü. Senin iyi olmanı isterler, onlardan iyi olursan kötü olmanı isterler. Seni sadece koşulsuz tek sevebilen ilgilenen varlık ailedir. Bir gün herkes gider, her ilişki biter. Ama aile kalır. Arkanı her dönüp baktığında bi ailenin olduğunu görmek, bilmek bile hislerin en güzelidir. Asla yalnız kalmazsın. Tek başına. Hep birileri vardır ama göremezsin. Kör olursun, aşk kör edebilir. Para kör edebilir. Ha para dedik de paranın satın alamayacağı şeylerinin yanında maddi değerlerle ölçülemeyecek herşey bedavadır. Evet hiç paraya ihtiyacın yok. Şaka gibi ama gerçek ! Mesela; sarılmak, öpmek, koklamak, sevmek, gülmek, hissetmek, özlemek. Çok özlemek. Mesafelere rağmen hiçbi şey olmamış gibi özlemek. Her kafanı kaldırıp yukarı baktığında gökyüzü sonsuzluğunda onu bulabilmek. İçine çektiğinde sonsuz bi şekilde doldurabilen eşsiz bir his özlemek. Ama aşk öyle değil. Tarifi olmadığı gibi bi ilacı da yok aslında. Derdine derman sadece sevdiğin kişi olur. Onun sarılması öpmesi koklaması olur. Koklayarak sevmek bambaşkadır. Seni hisseder, birazcık seni hisseder.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Biraz Ben
RomanceZaman zaman canım sıkkın mutlu, üzgün, ilgisiz, vakitsiz, değersiz, sevgili hissettiğim zamanlara karaladığım bir kaç sayfa. Kendimi bulduğum yer, ait olduğum bembeyaz boş bi sayfa üzerine karalanan çizikler.
