i cried out, but nobody understood

02

#weneedmorehappyjasoncontent

Geçen ayki şaşırtıcı derecede güzel geçen kareoke gecesinden sonra sınavlar başlamış ve Jason'ın birbirinden tuhaf arkadaşları sınavlara hazırlık için geceleri uyumamayı tercih etmişler ve aynı zamanda bundan sıkça şikayet etmeye karar vermişlerdi.

Kabuslar, kanunsuz gece hayatından kalma uykusuzluk ve diğer çeşitli nedenlerden ötürü rahat bir şekilde uyanık kalan Jason ve gece hayatı küçük yaştaki kızı yüzünden oldukça renkli olan yorgun baba Roy aynı şekilde uyanık kalanlardandı.

"Doğru söyle bot mu basıyorsun?" dedi ağlamaklı bir sesle genç adam. Jason masaya yığılmış arkadaşlarına bakarken. "Aynen Nick. Bir robot olmadığım kalmıştı, o da olayım." diye cevap verdi eğlenerek.

Sarah yanında uyuyakalmış Alex ve Ophelia'nın üzerini battaniyeyle örttükten sonra derin bir şekilde esneyerek "Nick saçmalama, vampir o." dedi.

Irma defterine harıl harıl yazı yazmayı bir anlığına bırakıp kıkırdadı ve işine geri döndü. Jason "Ha, ha çok komik gerçekten." diye söylenirken ders notlarını düzenledi.

Jason "Biri Charles'ın üstünü de örtsün, üşütürse bir hafta hasta yatar." dediğinde Beatrice ve Nick'ten yüksek sesli bir "Awww" nidası koptu.

Sarah Charles'ın da üstünü örttü. "Şu sınavlar bitsin, ilk boşlukta kareoke bardayız, anlaşıldı mı?" dediğinde Irma kafasını salladı. "Aynen aynen. Canımız çıktı abi."

Beatrice "Ama bunlar ders zor diye olmuyor ki. Hocası cins abi. Bak şu anormal de tam hoca ha." diyerek kalemiyle Jason'ı işaret etti. "Kim? Ben? Hadi lan ordan!" dedi Jason.

Uyanık olan herkes kendisine yan bakış attığında daha da üstelemedi. Uykusuzlukla vahşice başa çıkabilen başka kişiler tanıdığından bahsetmedi.

Birkaç günün ardından sınavları nihayet sonlandığında herkes günün neredeyse 3/4'ünü uyuyarak geçirdi ve ilk hafta sonu klasikleşmeye başlamış aktiviteleri olan kareoke barda buluşmuşlardı.

Buluşmanın önceki gecesi uyuyamayan iki kişi olarak Jason ve Roy kendi aralarında saçma salak eğlenmiş oldukları için şu an nispeten daha rahatlamış ve keyiflilerdi.

Roy'un konuşmanın ortasında kaş göz hareketleri yapmasıyla işkillenen Jason diğer arkadaşlarına baktığında onların da kendine bakarak sırıttığını gördü.

Kuşkuyla "Ne? Ne oldu?" derken sahnedeki kişi şarkıyı bitirdi ve alkışlarla aşağı indi. Jason, isminin tekrar anons edildiğini duyduğunda gözlerini yumup derin bir nefes verdi.

Alkışlar eşliğinde ayağa kalkıp kaderini kabullenmiş bir şekilde sahneye giderken arkasındakilerin sırıtışlarını hala hissedebiliyordu.

Her zamanki gibi hafif çakırkeyif olan DJ çocuğa bugün daha mutlu olduğunu söylediğinde çocuk dişlerini göstererek sırıttı ve Jason'a sözleri verdi.

Jason kaşlarını kaldırarak okuduktan sonra derin bir nefes içine çekti ve "Hadi bakalım." diye mırıldanarak sahnenin önüne geçti.