Mafia school - Taekook

6. bölüm

Merhabalar...

Ve...

İyi okumalar...

"Ne dedin! Ne dedin?!"

"Tanrı aşkına onun yanında çalışmak da ne?!"

"Hayır yani niye seni seçiyor da başka birisini seçmiyor?!"

Oradan ayrılıp tekrardan hastaneye geldiğim de tüm herşeyi anlatmıştım ama keşke anlatmasaydım dedim kendi kendime. Tanrı aşkına geldiğimden beri aynı sözleri söylemekten bıktım onlar beni sorgulamaktan bıkmadılar.

"Lütfen bi susun! Bakın son kez anlatıyorum başka anlatmayacağım. Hani demiştim ya jeongin'den kaçarken bir depoya daldım demiştim hatta sizlere köpekten kaçtım dedim hatırladınız mı?"

Hepsi aynı anda kafa sallayarak onayladıklarında tekrardan konuşmaya başlamıştım.

"Heh, işte depoya daldığım zaman toplantıyı böldüm istemeden -çünkü bilmiyordum-her neyse toplantının sahibi yani Mafia liderinin baş alfası kim taehyung..."

"Pekala bunun asistanlıkla ve parayla ne alakası var?"

"Bende tam oraya geliyordum, annemin ameliyat parasını taehyung artırmış, yani bizim ödeyemeceğimizi bildiği için -ki öyle de ödeyemeyiz de zaten- her neyse bana teklifi sundu ya,onun evinde, onun yanında asistanlık yapacağım oda karşılığında annemin tedavi parasını karşılayacak...yada sunduğu teklifi reddedip kendimiz ödeyeceğiz..."

Tek solukta anlattığım da yüzümü buruşturarak nefesimi dışarı vermiştim.

Dilim damağım kurumuştu ya.

"Desene enişteniz çapkın çıktı.."

Felix'in dediği kelime ile hepimizin gözleri ona kaydığın da ellerini iki yana kaldırarak teslim olurcasına durdu.

Aptal.

"Şaka yaptım sadece ya bakmayın öyle bana"

"Hayır Felix aslında doğru söyledin, yakında ona enişte demeyeceğimiz ne malum?"

"Oha mafia eniştemiz olacak yuh!"

Hepsi heyecanla birbirlerine vurmaya başladıklarında kafamı iki yana sallayarak onları kendi hallerinde bırakarak dışarı çıkmıştım ki telefonumun çalması ile adımlarımı durdurarak çalan telefonumu elime almıştım.

'bilinmeyen numara' arıyor...

Kaşlarımı çatarak aramayı açmış, etrafıma bakınmıştım.

"kimsiniz?"

"Ah bugün görmeye geldiğin patronunu ne ara unutun jeon?"

"Bay kim?"

"Adımı unutmamışsın sevindim.."

"Bunda unutulacak bir şey yok bay kim alt tarafı soy isminizi kullandım ayrıca ben öyle herşeyi kolayca unutacak kişi değilim de zaten.."

"Soyadımı bilmen bile mucize jeon,her neyse hastanenin ilerisinde ki kafaye gel seni bekliyor olacağım gecikme sakın 5 dakikan var hatta başladı bile"

"Ne ama ba-"

Yüzüme kapanan telefon ile sinirle kulağımdan indirerek saatte bakmıştım.

Sikeyim gerçekten ya.

8:55!56

"Siktir ya!"

Olduğum yerden hızla ayrılarak koşmaya başlamıştım. Tanrı aşkına saat akşamın 8;56 geçiyordu belki şuan 57 veya 58 geçiyordur! Ah tanrım yardım et bana!.

Son hızımla koşarak kafe önüne geldiğim de ellerimi diz kapaklarımın üzerine koyarak soluklanmaya başladım.

"Jungkook.."

Tanıdık ses ile kafamı kaldırarak soluklarım eşliğinde önüme bakmıştım.

"Geç kaldın"

Elindeki telefonundan saati göstererek konuştuğun da oflayarak doğruldum.

"Özür dilerim bay kim ama bana 5 dakika verdiniz tanrı aşkına 5 dakikada kim kafe'ye gelebilirdi ki üstelik koşarak?"

"Taksi ile gelebilirdin jeon.."

"Taksi yakın yerlere gitmiyor"

Hala nefes nefeseydim.

"Saat akşam 8:02 geçiyor ve sen 7 dakika geciktin bunun bir cezası olmalı demi?.."

"Çocukmuyum ya ben?"

"Cezayı bir tek çocuklar almaz jeon bunu unutma "

Olduğu yerden bana doğru bir kaç adım atarak dibimde bittiğinde kaşlarımı çatmıştım.

Gel içime gir demek isterdim de şimdi fessat anlar diye siktir etmiştim.

"Haklısınız ama onların suçu vardı ki ceza alıyorlar, benim ne suçum varda ceza vereceksiniz bana?"

Gözleri gözlerime odaklanmış bir şekilde bana baktığın da yutkunarak geriye kaçmak için adım atacağım sırada elini belime dolayarak engellemişti.

"Kaçıyormusun?"

Parmakları giydiğim kumaş üzerinden belimi sıkmaya başladığın da elimi elinin üzerine koyarak itmiştim.

Boşuna demiyordum sapık diye.

"Kaçmıyorum sadece...sadece çok yakınsınız o yüzden geri adım atmak istedim"

"Rahatsız mı oldun?"

"Bay kim ne için çağırdınız beni? "

Konuyu değiştirerek başka bir konu açtığım da dudakları iki yana kıvrılmıştı.

"Konuyu değiştirmeyi çok seviyorsun sanırım?"

"Hayır hastaneye geri dönmem lazım sadece beni bekliyorlar çünkü"

"Pekala, yarın sabah saat 8:30'da evimde ol eğer bu seferde geç kalırsan canına okurum"

"Tanrı aşkına 8'de bile ben anca uyanıyorum ne bu acele?"

"Eve gitmeyip annenin yanında olacağın için sıkıntı yok ama eğer eve gideceksen araba yollarım evine"

"Gerek yok bay kim, teşekürler ve iyi geceler"

Önünde eğilerek selam verip tam gideceğim sırada bileğimi kavradığı gibi kendisine çekerek yanağıma ıslak bir buse kondurduğun da gözlerimi kocaman açmıştım.

"Buda benim teşekkürüm"

Şok gözlerle donmuş bir şekilde ona baktığım da işaret parmağı ile burnuma hafiften vurarak yanımdan ayrılıp kafenin içine tekrardan giriş yapmıştı.

Beni ise şok olmuş bir şekilde arkasında bırakmıştı.

°
°

Bazı bölümlerde düzenleme olduğu için bölümleri kısaltım...

Neyse diğer ki bölümlerde görüşmek üzere sağlıcakla kalın
👐🏻