Mafia school - Taekook

12. bölüm

Taehyung-

Jungkook'un kucağımda bayılması ile evime getirmiştim.
Şuna ise yatağımda hareketsiz bir şekilde uyuyordu.

Doktor çağırmıştım endişelendiğim için ama doktor sadece panik atak geçirdiğini ve epeyce korktuğu için bayılmış olduğunu söylemişti.

Cidden ben eskiden böyle değildim.

Aksine kaba bir adamdım.

Şimdi ise jungkook karşısında sert duramıyordum bile.Bazen yoongi'nin dediği kelimeleri düşünüyordum.

Acaba ona aşıkmıydım?...

Ama onu daha tanıyalı 1 hafta bile olmamıştı.

İstesem tanımam 5 dakikamı almazdı ama onu kendi çabalarım ile öğrenmek,kendi kulaklarım ile duymak istiyordum.

"Bay kim, kahveniz"

Minny kapıyı tıklatarak içeriye kahvem ile girdiğin de oturduğum koltuktan kalkarak yanına ilerlemiştim.

"Yoongi ile Jimin geldiler mi eve?"

"Henüz gelmediler efendim ama isterseniz aratabilirim?"

"Hayır gerek yok. Çıkabilirsin"

Ona sırtımı dönerek yatağımda hâlâ uyuyan jungkook'a doğru adımlamaya başlamıştım.Çok güzel uyuyordu cidden.

Yanına gelerek yavaş bir şekilde yatağa oturduğum da kafasını sol omuzuna doğru yatırarak uyumaya devam etmişti,Bununla beraber kulağının arkasında ki saç tutamı yanağına sürtülerek düşmüştü.

Nazik bir şekilde saç tutamını kulağının arkasına iterek kusursuz tenini yeniden ortaya çıkardığım da aniden gözlerini açmıştı.

İlk bakışları karşısında duran cam vitrinde takılı kaldığın da kaşlarını çatmıştı,Sonra ise bakışları beni bulmuştu.

"Bay kim?"

Kısık bir ses tonuyla konuşarak yatakta oturur pozisyona geldiğin de kendime gelerek bir adım geriye gitmiştim.

Güzelliği herkesi kıskandıracak kadar mükemmeldi...

"Jungkook?"

Bende ona karşılık vererek ismi ile seslendiğim de gözlerini gözlerime odaklamıştı.

"Neredeyim ben?"

"Benim odamdasın bedenin yorgun düştüğü için bayılmıştın. Doktor biraz dinlenmeni söyledi...bende evime getirdim"

'Bayılma' kelimesini duyar duymaz gözlerini büyüttüğün de etrafına bakınarak yataktan kalkmaya yeltendiğin de bileğinden tutarak durdurmuştum.

"Henüz yeni uyandın başın döner biraz otur"

"Olmaz benim hastaneye gitmem lazım jimin'ler merak eder beni"

Bileğinde ki elimi iterek yataktan kalktığın da haline göz devirerek bende kalkmıştım. Şimdiden karşı çıkmaya başlamıştı.

"Annenler yok jungkook"

Söylediğim cümle ile hızla bana doğru dönmüş, kaşlarını çatmıştı.

"Ne?"

"Annen ile teyzeni Amerika'ya gönderdim tedavisi için 2 ay sonra geri dönüş yapacaklar busan'a merak etmene gerek yok ayrı-"

"Bana sormadan niye böyle bir iş yaptınız?! Bana söylemeniz gerekiyordu!"

Sözümü keserek bağırdığın da ona doğru bir adım atarak önünde durmuştum.

"Teyzen ile konuştum kabul etti. ayrıca sözümü kesme bir daha ve istediğin zaman onlarla konuşabileceksin zaten "

Kelimelerim karşısında sessiz kalmıştı.

"Okuluna gelecek olursak ona gitmeye devam edeceksin zaten ona karışmıyorum ama benimle beraber kalma şartıyla tabi"

Bunu demem ile dudakları hafif bir şekilde aralı kalmıştı.

"Ressmen babam gibi konuştunuz benimle ama bu dedikleriniz bir işe yaramayacak bay kim. Tamam annemin tedavisi için şartları kabul ettim ama evinizde kalamam sonuçta bir evim var benim ayrıca Jimin ve  hyunglar da buna karşı çıkacaklar"

"Onda bir şüphem yok zaten. hele ki jimin konusunda ama daha yeni kaçırıldın ve büyük şeyler atlatın ve bunların son olacağını sanmıyorum o yüzden her riske karşı benimle kalmanı istiyorum. üstelik sekreterim olacaksın evine gidip gelesiye yorulmuş olacaksın"

"Motorum var üstelik geç de kalmam sekreteriniz olarak gelir giderim ev-"

"Off jungkook çok konuştun cidden, dediğimi yap işte itiraz istemiyorum,bu konuda burada kapandı "

"Ben istemiyorum ama!"

Yine aynı tonda konuşarak ayağını bir çocuk edası yere vurduğun da kaşlarımı aynı anda yukarı kaldırmıştım.

Cidden çocuktan farkı yoktu.

"Hem sizin aileniz vardır evde onlar rahatsız olabilir en iyisi ben-"

Aramızda ki boşluğu kapatarak dibinde durduğum da sözleri yarıda kesilmişti.
"Ailem yok benim jungkook, ayrıca evde sadece ben ve hyung'larım var onlar da şirkette oldukları için doğru düzgün ben hariç gelmiyorlar eve rahat olabilirsin "

Yakınlığımızdan dolayı aldığı nefesler yüzüme doğru vurduğun da kendisine gelerek bir adım geriye gittiğin de boğazını temizleyerek konuşmuştu.

"Tamam o zaman ben şey yapayım umm... aşağa ineyim evet aşağa ineyim ben"

Sanki kendi kendine konuşur gibi kafasını sallayarak kendisini onayladığın da durduğu yerden harekette geçerek oda kapısından çıkarak kapıyı arkasından kapatmıştı.

Cidden yoongi'nin dedikleri gerçek çıkıyordu.

İlk görüşte aşklar inanmazdım ama Jungkook'a...

Sanırım jungkook'a karşı duygular besliyordum.

°
°

Jungkook-

Merdivenlerden hızla inerek durduğum da elimin tersini anlıma dayayarak sıcaklığıma bakmıştım.

Tanrım az önce ne olmuştu öyle?.

Elimi yelpaze gibi sallayarak yüzüme hafif rüzgar yaptığım da merdiven önünden ayrılarak etrafıma bakınmaya başladım.

Az önce ailesinin olmadığını söylemişti..

Acaba ailesi onu bırakıp gitmişlermiydi?.

Yoksa ailesi arasında bir şey mi olmuştuda bana mı öyle söylemişti?.

Ah tanrım ben ne düşünüyorum böyle ya..

Ne olmuşsa olmuştur banane bundan.

"Anladım sen bana dosyaları akşam email'den gönderirsin, Tamam bekliyorum"

Sol tarafımda duyduğum ses ile hızla görünmemek için tam önümde duran odaya hızla girerek kapıyı kapatmıştım.

Oh az kalsın yakalanıyordum.

Derin bir nefes alarak sırtımı kapıya doğru döndüğüm de anlıma dayanan soğuk metal ile çığlığı basmıştım.

Jin'imizin karşılama töreni de böylece başlamış oldu