Revence of Suicide | Suho x Seojun

⥽12⥼

''Sabah ki ziyaretinden sonra bu kadar kolay kurtulabileceğini sanmıyordun değil mi. Bunu tamamen sen istedin. Soojin ile hayatına devam edersin artık. Bu arada Suho'ya sarılarak teselli etmek çok eğlenceli olacak:)''

Bu mesajı atabilecek tek bir kişi vardı. Fakat o da hapisteydi. Seojun'un aklında tek bir soru vardı. Kyung bu mesajı ona nasıl atmıştı. Ve büyük ihtimalle Soojin'in yanında olduğunu da Suho'ya o söylemişti. Kyung kendi güçleriyle asla dışarı çıkamazdı. Kesinlikle ona dışarıdan yardım eden biri vardı.

10 yılın ardından kavuştuğu sevdiği saçma bir iftira yüzünden ellerinden kayıp gitmişti Seojun'un. Suho'yu ne pahasına olursa olsun seviyordu. Fakat vazgeçmişçesine hala duvarda yaslanıyorum. Artık tek başına yapamıyordu ve yardım alması lazımdı. Fakat öyle biri var mıydı. Seojun küçüklüğünden beri yalnızdı. Onun kimsesi yoktu ama Suho'nun vardı. Onun Seojundan sonra çok güvendiği ortaokul arkadaşı...

Seojun onu okul kayıtlarından çok kolay bir şekilde bulurdu fakat o Seojun'a yardım eder miydi? Denemekten zarar gelmezdi.

***

Seojun uzun uğraşlar sonucu çocuğun numarasını buldu. Sandığı kadar kolay değildi ama Suho için değerdi. Elinde telefonla bir ileri bir geri sallanıyordu. Ona yazmalı mıydı? Belki de kendi halledebilirdi. Her zaman yaptığı gibi. Ama Suho onu hiç dinleyecek gibi değildi. Şuan Kyung'un yanında bile olabilirdi. Bu düşünce onu mahvediyordu. Umarım tek başınadır da Kyung'un yanında değildir diye dua ediyordu.

***

Annesinin mezarının başında dizlerini kendine çekmiş ağlıyordu Suho. Kendi gözleriyle görmese inanmazdı fakat görmüştü. Sevgilisine kahvaltı hazırlarken bilinmeyen bir numaradan fotoğraflar gelmişti. Fotoğraflarda Seojun Soojin'e sarılıyordu. O anda gözünden bir yaş düştü Suho'nun. Seojun'a gidip hesap soracaktı fakat o odasında değildi. Sonra anladı ki bu bugün çekilen bir fotoğraftı. Seojun'a bunun sebebini sormak istiyordu. Çünkü çok fazla merak ediyordu. Ama Seojun gelince onu hiç dinlemeden evi terk etmişti. Şimdi de en güvende hissettiği yerde, annesinin yanındaydı. Babası annesini öldürdükten sonra hemen hemen her hafta mezarlığa gelirdi. Yalnız kalmaktan nefret ederdi. Bu yüzden küçükken bile Seojun olmadığında Soojinle oynamak zorunda olduğunu hissederdi. İlgiye muhtaçtı. Ama ona ilgi veren tek insanı da terk etmişti.

***

Tüm cesaretini toplayıp mesaj ekranını açtı Seojun. Ve elleri klavyenin üzerine gezindi.

Seojun:
Yardımına ihtiyacım var.

5d önce görüldü

Park Jimin:
Kimsiniz?

Seojun :
Han Seojun
Jimin
Yardımına ihtiyacım var
Lütfen

Park Jimin:
Han Seojun?
Yonsei Lisesinden
Lee Suho'nun arkadaşı

Seojun:
Aynen öyle
Sana açık olacağım Park
On yıldır Suho ile arkadaşız
Fakat birkaç ay önce çıkmaya başladık.
Ama Lim Ji Kyung her şeyi berbat etti.
Ona ne söyledi bilmiyorum ama eve döndüğümde bana bağırıp evden çıktı
Şuan nerede onu bile bilmiyorum

Park Jimin:
Lim Ji Kyung olayını haberlerde gördüm
Hapiste olması lazım değil miydi?

Seojun:
Sorunda o zaten
Nasıl çıktı bilmiyorum
Sanırım ona biri yardım ediyor.