Ya ben bu kitabı eskiden yazdığım için şimdi çok saçma geliyor ama o kadar bölüm yazmışım o yüzden atıcam🥸
Gözlerimi kapatıp düşüncelere dalmışken arabanın durmasıyla bu düşüncelerden kurtulup gözlerimi açtım. 2 katlı bahçeli bir evin önünde durmuştuk. Şoför koltuğunda oturan adam ilk önce kendi indi ardındam bize kapıyı açtı.
İnip bir süre evi inceledim, adam ve kadın eve doğru ilerleyince arkalarından ilerledim.
Zili çaldıklarında kapıyı siyah saçlı beyaz tenli, yeşil gözlü bir çocuk açtı. Yoksa bu...
"anne, baba! Hoş geldiniz" (?)
İkiside gülümseyerek içeri girdi ve ardından yemek masasının ve koltukların olduğu odaya geldik koltuğa oturduklarında yanlarına oturdum. Konuşmayı başlatan kadın oldu.
"Burası yeni evin olacak, odan üst katta hazır. İtsuki ile aynı okula gideceksiniz. Evde yabancılık çekmeni istemiyorum. Bize karşı yakın hissedebilirsin. Yemek saatleri pek kesin olmuyor genellikle eve sık uğramayız ama biz olmadığımız zamanlarda da yemek yemeye özen göster"
Ardından adam devam etti.
"sanırım telefonun yok?"
Evet anlamında kafamı salladım.
"o zaman yarın telefonunu ve kredikartını veririz, ihtiyaçlarını alırsın... ancak parayı savurmak yok?ayrıca bundan sonra soyadın nishikawa olacak"
Tamam diyebildim sadece.
" itsuki, tsuki' yi odasına götür"dedi kadın
"Tamam anne"
Siyah saçlı çocukla birlikte ben de kalkmış onu takip ediyordum.
"Burası yeni odan, ben hazırladım nasıl?" (itsuki)
Oda cidden çok hoş duruyordu.
"hoş olmuş"
Böle bişey düsünün
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"beğenmene sevindim tsuki-chan" (itsuki)
"sadece tsuki de"
"pekii" (itsuki)
~ "tsuki kalk hadi!" (itsuki)
"ya sabah sabah okul mu olurr?!"
"ilk günden geç kalıcaksın ama ya, hadi!" (itsuki)
5-10 dakika sonra yataktan söylenerek kalkıp hazırlandım.
"hazır mısın?" (itsuki)
"evet, hadi gidelim"
Giderken bir marketin önünde durup yolda giderken yemek için bir kaç şey aldık.
İtsuki ile sınıfa girdiğinizde aynı sıraya oturduk.
