¦ °Violet~izana°¦

1~

Dersin bitmesine 5-10 dakika kala hoca bizi serbest bırakmıştı. Ben de kafamı sıraya koymuş dinleniyordum.
İster istemez ön sıramdakileirn konuşmalırını duydum, ne boş yapıyorlardı.

"bu gün okul çıkışı geziyoruz demi" (?)

Demişti adını bilmediğim kız.

"bence tsukiyide çağıralım ya" (sakura)

sakura konuşmuştu.
Sanırım buluşma planları vardı.

"hey geçen çocuğa yaptıklarını bilmiyor musun?" (?)

"tch ne abartıyorsun ha mei" (hiroto)

"ya sinirlenip bizi de hastanelik yaparsa?" (mei)

Ne diyordu bu sik kafalı? Geçenlerde dövdüğüm çocuktan bahsediyordu galiba ki ben sonuna kadar haklıydım.
Çocuk sırada kaynak yapması yetmiyormuş gibi son doroyakiyide o almıştı. Ne yapsaydım yani?

Ben bunları düşünürken zil çaldı bende kafamı sıradan kaldırım ve çantamı toplamaya başladım.

Ön sıramdaki az önce konuşan çocuklardan olan hiroto yanıma gelmişti.

"naber tsuki? Çıkışta bizimle gezmek için gelmeye ne dersin ha?" (hiroto)

"kalsın, çok daha önemli işlerim var"

Diyerek çantamı koluma taktım ve yanlarından ayrıldım.

Gerçekten de çok daha önemli işlerim vardı bilmem kaçıncı shiftingimi deniyecektim ve sanırım bu sondu çünkü yaklaşık 2 yıldır deniyordum fakat bir sikim olduğu yoktu.

Eve geldiğimi farkedince hızlıca kapıyı açtım ve odama gidip çantamı kenara fırlattım. Annem ve babam henüz işteydi sanırsam ve şimdi tam zamanıydı.

Tekrar deniyecektim bu son olacaktı yatağa geçtim ve gözlerimi kapattım ve...
---
HAY SİKİYÜM YİNE Bİ BOK OLMADI
BEN BIRAKIYORUM AMK

En yakın arkadaşım chiyi aramış söyleniyordum

Hadi ama vazgeçmemelisin tsuki-

ULAN BEN GEÇMİYİMDE KİM
VAZ GEÇSİN

Son bir kere daha mı diyorum ha? -

Pff bilmiyorum

Eminim olurr-

----

Yine olmıyacağını bilerek son 1 kere daha deniyeceğim, evet son kez.

Umutsuzca yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım. Bir süre sonra umutsuzca gözlerimi açtım.

Lan?! Ananı avradını bune lan?
Ben oldukça kısaydım. Hatta baya 7 yaşında bir velet gibiydim.
Olmuş muydu? Yoksa ben gözümü kapatıp uyuya kaldım ve bu bir rüya?

Kafamı aşağıya eğip vücuduma baktım ellerim, oldukça küçüklerdi.

Kafamı kaldırdığımda bir yetimhane girişinin önündeydim ve yanımda bir adam dikilmiş bana bakıyordu.

"evet tsuki, burası artık yaşayacağın yer bense buranın müdürüyüm"

Bir yandan adamı takip etmeye çalışıyordum fakat çok uzun olduğu için adımlarıda büyüktü ve ona yetişmek için koşmam geriyordu.
Bir yandan da anlattıklarını dinlemeye çalışıyordum ve adam birden durunca ona çarptım.