Siyahın &Beyazı (+18)

13.Bölüm

Bundan birkaç saat önce aslanla böyle olacağımı söyleselerdi inanmazdım. Aslan'ın kollarının arasındaydım. Kokumu içine çekiyordu. Kaybetmekten korkuyordu beni bırakmadı. Daha da sıkı sıkı sarıldı bana saçlarımla oynuyordu.

" Benim ela gözlüm nasil böyle düşündün. Ben senin o adamla fotoğrafını gördüm. Kafayı yedim nasıl delirdim haberin var mi o geç kaç kişi dövdüm. ". Haklıydın yaptığım aptallık.

"Ben seninle onun arasına girdim sandım. İntihar etmeye kalkıştığında aranızdan çekilmek istedim."

" Benim onunla işim hiçbir zaman olmadı olmaz da . Bunun bedelini ödeyecek hemde ağır şekilde senden ayrı kalmamın bedelini ağır olacak."

"Aslan bizden uzak dursun naparsa yapsın. Uzak dur muhatap olma Tamam mı? Hadi çocuklar gelir artık sende eve geç."

"Yarından itibaren evimize taşınıyorsun yarın nikah işlemlerini hallediyorum. Evleniyoruz biran önce bir dakika bile ayrı kalamam senden. Çok yakinda artık nikâhlı karım olacaksın. Benim olacaksın "

Kalbim sözleriyle çok hızlı atıyordu. Aslan alnımdan öpüp gitti.

Esra la çocuklar eve geldi. Esra meraktan çatlıyordu. Bilerekten cevap vermiyorsun. Çocuklarımın karınlarını da doyurdum. Onlar kendi hallerinde takılmaya başlayınca esma beni mutfağa götürdü.

" Çabuk bana her şeyi anlatıyorsun kızım meraktan çatladım. Hasan beni zor zaptetti. Aslan inandımı sana hoş yüzü gülerek çıktı. Benim sorduğumda soru mu ?"

"Esma tamam sus anlatıyorum aslana her şeyi anlattım. İlk önce bana baktı dedim kendi kendime kesin inanmayacak bana ama öyle olmadı dudaklarıma yapıştı."

"Ne enişteme bak be aferin ona inandı sana ya inanmasaydı. Şimdi gider çağla pisliğin mahvetsin."

"Esma ben dedim uğraşma artık mutlu olmak istiyorum. Ne halleri varsa görsünler."

"Aslan karahanlı çağlayı kaybetmeden bırakamaz. Hasanın anlattığını göre eniştemiz çok güçlüymüş. Kızım mardinliler en büyük aşiretin tek çocuğuymuş. Babasının mirası annesi öldükten sonra onunda mirası herşeyi eniştemiz kalmış. 20 yaşında neler yapmış düşün büyük adamlar bile onun ismini duysa kaçarmış." aslanın bu kadar güçlü olduğunu bilmezdim.

Sesinin söylediklerini duyunca şaşırdım. Annesinin ölmesine üzüldüm . Daha 10 yaşındaymış annesine ihtiyacı olduğu zamanlarda annesi olmuştu. Keşke daha erken çıksaydım karşına ama kaderimiz böyleymiş.

"Esra daha anlatma aslan dan dinlemek istiyorum. O bana anlatsın sen değil. Anladın mı bacım hadi uyucam bugün erken yatıcam"

"Tamam gidiyorum sustum ben oldu mu". Esmanın arkasından gülerek baktım.

Artık huzurlu uyuyabilirdim. Sabah gözlerimi açtığımda evden sesler geliyordu. Çocuklar birileri ile konuşup gülüyorlardı. Esma geldi herhalde diye düşünürken gözlerime inanamadım. Aslan bana kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın bana kahvaltı mı hazırladınız"

"Annecim bak pankek yaptık aslan abiyle. "

"Aferin benim prensesime bir de tadına bakalım" ağzıma aldım bir lokma.

"Hımm çok güzel olmuş. "

" Bana aferin yok mu?"

"Sana da aferin ama benim oğlumada aferin hepinize aferin alınma yok"

"Anne babamı özledim. Babannemi de onların yanına gidebilir miyiz?" eymenin söylemesiyle iyice keyfim kaçmıştı. Onlara belli etmemiştim. Aslan bana kafasıyla onay vermişti.