Saat 2. Dün kar yağdı. Ama yağmur alıp götürdü kar beyazının tüm masumluğunu. Hava buz kesmiş, umarım sokakta kalmak zorunda kalan insanlar sıcak bir yuva bulabilir. Mutfağın ışıkları yanıyor. Susamış hissediyorum. Mutfağa gittiğimde annemi otururken buldum, ablam da uyanmış. O da huzursuz hissediyor. Kimse uyuyamamış. Neyse ki yarın okullar tatil, erken kalkmak zorunda değilim.
Saat 02.30'a yaklaşmış. Yatağıma geçtim. Yan yatağımda diğer ablam uyuyor. Müzik dinlemek istiyorum. Kulaklarımda iki yabancı çınlıyor. Şarjım %50, takmasam da olur, ama siz yine de takın. Aşkımı düşünüyorum, birlikte iki yabancı olmaktan korkuyorum. Gerçi çoktan olduk, acaba özlemiş midir beni? Yarın belki de ölebileceğimi bilse yine de böylesine nefret eder miydi? Gözlerim kapanıyor.
