0.5

638 30 12
                                    

Yine bir kütüphane yine ben😩
Arkadaşlar sorusu olan benim hakkımda kitap hakkında olursa her yerden sorabilirsiniz.

Yazarınız çok yanlız(opsiyonel)™

Su içmeyi ve sahte arkadaşlıklar dan uzak durmayı unutmayın.Sizi seviyorum💝💅

>>>
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık. Sevilmeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz.

>>>>

Güne kuş cıvıltıları içinde uyandım demek isterdim.Ama maalesef mahalledeki sokak  çalışmalarının sesi ile uyandım korkunçtu.

Biraz boş boş baktım etrafa sonra kalktım lavaboya işlerimi halletim ve abdest aldım bu sabah uyanamamıştım namaza.

Aç karna yemem gereken ilaçları yiyip namaz kılmaya gittim namaz bitince hazırlandım hemen Allah'tan dün işsizliğime gelmişti.

Babam sabah erken uyandığı için kahvaltı yerdeydi. Hemen bir bardak çay ile biraz ekmek arası gömüp ayağa kalktım.

Ben ve bu otobüs bu hayatı haketmedik diyerek otobüsten indim.Şimdi şunu diyenler olacak; çalışıyorsun kendine araba al.sizin ekonomiden haberiniz yok heralde.
Şaka şaka aklımda zaten ama sürmeye korkuyorum korkumu yenince alacağım elbette.(bu bir spoiler mi??)
(Şaka yaptım.)

Güzelce kliniğe girdim ve önlüğümü giydim sırf şekilli önlük giymek için psikolog oldum.

Çayımı alıp yeni dosyaları inceledim.16 yaşında bir kız çocuğuydu.ailesi kollarındaki izler yüzünden başvurmuşlar.

Üzüldüm açıkçası aklıma kendi çocukluğum geldi.ruhsal acıyı dindirmek için kollarıma attığım jiletler geldi.
Zordu ama geçti çok iyi hatırlıyorum geçti Beyza geçti.

Kapının çalınması ile girin komutunu verdim. İçeri 16 yaşındaki bir kız ile annesi girdi kadın 40 lı yaşlarında görünüyordu.

Nasılsınız iyi misiniz faslından sonra annesi kalmak istese de çıkarıp kız ile baş başa kaldım en içten tebessümü sundum ona.

Adı Melike idi. Çok güleç bir kıza benziyordu.

"Seni daha ilk seanstan zorlamayacağım.ama unutma ki ben seni yargılamam ve istesen bile bu konuştuklarımız aramızda."

•••

"Diğer seansta görüşürüz canım benim."

"Görüşürüz doktor hanım."

Melikeden sonra kendimi boşlukta gibi hissetmiştim yaşadıkları onda derin acılar bırakmıştı ailesi iyi ki getirmişti yoksa bu acılar biraz daha kalsa fiziksel acılara dönüşecekmiş.

Keşke her çocuğun psikoloğa tedavi olması zorunlu olsa bir şey olmaz geçer dediğimiz acılar bizi hep sömürüyor.

***

Tüm işlerimi bitirince kendimi klinikten dışarı atıp yürümeye başladım hava güzel olduğu için otobüse binmedim bugün.

Kulaklığımı takılı bir şekilde yürüyordum

(Teoman: kupa kızı sinek valesi)

Görücü Mü?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin