My Possesive Fiancé [On-Going]

Chapter 13

--Alestair POV--

"Nadaanan ko kasi siya,pare. Basang basa habang may dalang Apat na mabibigat na plastik na pinamili niya sa SuperMarket. Naawa ako at bilang ISA sa NAGMAMALASAKIT sa kaniya ay Tinulungan ko siya at hinatid dito kasi mukhang iniwan na naman siya ng kung sinong GAGO." Kalmadong sagot ko.

Alam kong ramdam niyo na kung ano ang nararamdaman ko para kay Mimi. I love her simula nung mga bata pa kami. How did I know? Hindi ko rin alam kung paano, basta mahal ko siya. Alam kong wala nang pag-asa kasi mahal na mahal niya si Kauro. Pero handa akong mag-hintay.

"Anu bang gusto mong palabasin pare?" Halatang naiinis na si Kauro. Alam kong may nararamdaman na din siya para kay Mimi pero ayaw lang niyang aminin at hula ko ay pati sa sarili niya ay deni-deny niya.
"Wala naman,pare. Sige una na ako.. May pupuntahan pa ako." Nagpaalam na ako kay Mimi at tulayang umalis..

--Mimi's POV--

Pagka-alis ni Alestair ay dumeretso ako sa kusina para ayusin ang mga pinamili ko. Jusko buti walang masyadong nabasa buti napang doble lahat ng plastic nito..

"Where did you go?" Kahit hindi siya lingunin ay alam kong naka-kunot ang noo niya. Kung siya kaya ang tanungin ko kung saan siya pumunta? Ay hindi. Wag na lang.. Pinagpatuloy ko ang paglalabas ng mga pinamili ko sa Plastic nang magsalita ulit siya. "Hindi mo ba sasagutin ang tanong ko!?" Medyo tumaas na ang boses niya kaya napatingin ako sa kaniya at sinagot
Na ang tanong niya.

"Nagbayad ako sa Counter at binuhat ko na yung apat na plastic na ito palabas, hinanap ko sa car park ang sasakyan mo pero wala na. Kaya pumunta ako sa sakayan ng taxi, naabutan ako ng ulan, buti na lang dumating si Alestair,nabasa pa siya dahil saakin. At yun hinatid na niya ako dito sa bahay, pinagkape ko siya at dumating ka." Simple kong sagot.

"S-sorry.." Mahinang sambit ni Kauro, pero tama lang para marinig ko.

"For what??.." Naguguluhang sagot ko.

"Dahil iniwan kita.." Dahil sa sinabi niya, napangiti ako, A bitter smile form to my lips.. Akalain mo un?

"No, it's okay.. Sanay naman na ako eh" then nginitian ko siya. And I feel that anytime now, ay babagsak na ang luha ko. "Ahm, sige akyat na ako ah? Hindi pa pala ako nakakapag palit ng damit.." Dagdag ko. Pagtalikod ko ay kasabay nito ang pagpatak ng luha ko. Bakit ba ganito?? Pagdating sa kaniya napakahina ko?

Sa kaiiyak ko ay nakatulog ako.

-Kauro's POV-

Hindi na ulit bumaba si Miracle. I think I did wrong again. Ugghh! I pulled my hair as my frustration attacked me again!

It's around 12:30 midnight nang magising ako dahil sa Kulog at lakas ng ulan, and sabi ng Broadcast sa Balita ay may bagyo daw at signal no.2 sa Metro manila and apparently dito iyon. Nakaramdam ako ng uhaw kaya naisipan kong lumabas para kumuha ng maiinom sa kusina. Nang mapadaan ako sa Kwarto ni Miracle ay nakarinig ako ng paghikbi. Hindi ako nagdalawang isip na pumasok, sobrang dilim at liwanag lang sa labas ng bintana ang ilaw, nakasara din ang Veranda ng kwarto niya, I try to reach for the Switch of Light and when I Got it binuksan ko agad.
Wala si Miracle sa Kama niya at magulo ito, napatingin ako sa banyo, it's slightly open, tumakbo ako papasok duon, and there, I saw Miracle, hungging tightly her knees, at humahagolhol sa iyak dahil sa takot. Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya..

"M-mama.." Banggit nito habang yakap ko at tila takot. Oh, Miracle,
Don't I'm here..
Unti-unting tumahan ang kaniyang paghagulhol. Ng tignan ko siya ay nakatulog na pala pero may konting paghikbi pa rin. Binuhat ko siya in Bridal Style nang bigla niyang mabitawan ang hawak niyang stufftoy.

---
A/N
Sorry kung matagal sobrang naging busy ako eh~

My nagbabasa pa po ba nito?? Let me see~ and let me know kung gusto niyo pong matapos ko agad ito ^_^

~Purple