17. bölüm

199 14 42
                                    

"Yui hala neden uyanmadı ki.." Kendi kendime konuşmuştum. Saat iki olmuştu ama yui hala uyuyordu. Başına gidip bakmalımıydım ki. Ya yatakta iç çamaşırlarıyla yatıyorsa? Ya da çırılçıplak. Kendi kendime kızarmaya başladım. HAYIR APTAL ABARTMA KİMSE BİR ERKEĞIN EVİNDE CIPLAK YATMAZ. Bu düşüncelerden kurtulup konuştum.

S:Neyse ne bakıyım.

Odaya doğru yürürken aklımdan bursürü senaryo geçti. Kaçtı mı? Ölmüş olabilirmi? Ran mı sikti? İntihar mı etti? Yarası daha beter mi oldu? Yoksa sadece fazla mı yorgun. Bunları düşünürken bir anda durdum. O uyurken acı çekmemesi için yarasını diyecektim! Hemen koşmaya başladım

S:kahretsin kahretsin! Bunu nasıl unutabilirim ki?!

Yardım ekipmanını alıp odaya girdiğimde yui hala yatıyordu. Üstünden yorganı aldığımda evet.. yara daha beter bir hal almıştı. Hemen üstündeki tişörtü yırttım ve daha fazla kan kaybetmemesi için gerekli işlemleri yaptım. Kan akmayi bırakınca pansuman yapmaya başladım.

Y:s-sanzu..

Yuiye doğru döndüm.

S:sık dişini pansuman yapıyorum.

Y:Ne oluyo be sabah sabah.

Uyku sersemiyken değişik birisine dönüşüyordu.

S:hareket etme aptal!

Y:he yara daha da kötüleşmiş!

S:korktun mu.

Y:hayır be. 

Esnedi.

Y:iyi uykuydu he.

S:şimdi bana bir hesap vermek zorundasın. Yaran açıldığı halde neden beni çağırmadın.

Y:hesap vermesi gereken sensin aptal. Neden dikmedin.

Zafer kazanmış gibi bana sırıttı.

S:sadece acı çekmeni istemiyordum ve unuttum bu kadar..

Y:aah herneyse çabuk bitir şu pansuman işini.

S:tamam tamam.

Yuinin tekrar uyumaya başladığını görünce.

S:aptal uzun zamandır uyuyorsun zaten!

Yüzünü buruşturdu

Y:uykuyu seviyorum hepsi bu kadar.

Sonra kafasını yastığa gömüp uyumaya devam etti. Bende pansumanı bitirdim ve dikmeye başladım. Uyuduğu için acı çekmiyordu büyük ihtimalle. Dikme işi  bittiğinde tekrar yarasını sardım bu sefer her şey tamam dı bir sıkıntı yoktu.

S:Hadi kalk giyin de bir yemek ye.

Y:He hee.

Yui kalkınca bende odadan çıktım ve masayı hazırladım o yine bir kıyafet bulup giyinmişti.

Yuinin ağzından...

Yemeği yedikten sonra ne yapacağımı düşündüm sadece yanımda telefonum vardı. Akinay ve maiyle görüşebilirdim. Ah doğru ya bugün eşyalarımı alacaktık.

Y:işim varmı.

S:hayır bugün yok.

Anahtarı ona attım ve oda tuttu.

Y:evimden birkaç tane kıyafet getirebilirsin ben akina ve mai ile görüşecem.

S:Ben seninle zaman geçiririz diye düşünmüştüm..

Y:Sen de gel işte. Tanışırsın onlarla.

Aklıma tekrar eski anılar geldiğinde.

Y:ya da kalsın.

Sanzu x readerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin