Multimedya Damla
İkimizde hiç konuşmadan karşıya doğru bakıyorduk.Böyle şeyler söylediğine göre onunda sıkıntıları vardı.Ona doğru baktığımda karşıya çok düşünceli bir şekilde bakıyordu.Farklı insanlar farklı dertler.Kim bilir hayatında ne gibi zorluklar var. Kafasını dağıtmak için konuşmaya başladım.
-Adın ne?
-Neden soruyorsun? dedi. Birde ukala çıktı.
-Belli ki canın bir şeye sıkkın o yüzden sordum.
-Uraz
Bu ismi ilk defa duyuyordum.Değişik bir isimdi.İnsanlarda en nefret ettiğim diğer şey karşımdakine bir şey sorduğumda aynı soruyu bana yöneltmemeleri.Şu anda onun da bana '' adın ne'' diye sorması gerekirdi. Ama hiç umrunda gibi durmuyordu.Hava yavaş yavaş esmeye başladığında bir şey demeden kalktım.Arkama baktığımda onun hala uzaklara baktığını gördüm.
Eve doğru giderken marketten Berat'a ve bana biraz abur cubur aldım.Okul harçlığım biraz fazla olduğu için genellikle eve gelirken Berat'a sürpriz yapardım.
Kapıyı çaldığımda annem neşeyle kapıyı açtı.''Hoşgeldin kızım. İlk gün nasıldı bakalım?''dedi ben ayakkabılarımı çıkartırken. ''İyiydi annecim.Arkadaşlarımı on beş gün içinde özleyeceğimi düşünmezdim'' annem 'hımm' gibi sesler çıkarttı.
Güzel bir akşam yemeğinden sonra odama çıktım.
1 HAFTA SONRA
Artık kerem ve Melis'i gördüğümde üzülmüyorum onların sarmaş dolaş hareketlerine ara sıra gözüm kaysa da fazla onlara doğru bakarak dikkatlerini çekmek istemediğim için o tarafla ilgilenmiyorum.Okul yine aynıydı.Tek fark ders işlemeye artık başlamıştık.Ve benim bu son yılım olduğu için derslerime her zamankinden biraz daha fazla çalışmam gerekiyordu.
Kayra sayısal bölümünü seçtiği için bizim sınıfa transfer oldu.Yanımdaki sırada oturuyordu.Birbirimize sorular soruyorduk derslerle ilgili.Matematikte iyi olduğum için çoğu zaman o bana soruyordu.
-Hira şu soruyu çözmem de yardımcı olur musun? diye sordu. Test kitabını kendi sırama alarak soruyu çözmeye çalıştım.Aslında kolay bir soruydu.Kafamı kaldırıp Kayra'ya baktığımda beni çok dikkatli incelediğini gördüm.Bu bakışlar ilk günkü gibi bakmıyordu.İlk zamanlar umursamaz olan kayra şimdi test çözmeye başlamıştı.Kayra'nın bu bakışlarından rahatsız olsam da bir şey demedim.
-Bir kere anlatacağım dikkatle dinle. Soru kesinlikle Kayra'nın çözeceği kolaylıktaydı fakat yinede çözememişti.
Soruyu anlatırken Kayra'nın soruyla ilgilenmediğini gördüm.
-Boşuna mı anlatıyorum ben burada.
-Tek amacım senle daha yakın olmak.
Boğazımda bir düğüm oluştu.Ne saçmalıyordu bu böyle.Bakışlarından ve davranışlarından bir farklılık olduğunu anlamışım ama...
-Neyi ima etmeye çalışıyorsun?
Sıramdaki test kitabını alarak kendi sırasına gitti.İlk defa kantinde gördüğümde de havalı bir tip olduğunu düşünmüştüm ama ben ona arkadaş gözüyle bakıyordum.Aynı Kerem'in bana baktığı gibi.
Damla'yla zil çaldıktan sonra çıkış kapısına doğru ilerledik.Lunaparka gitmeye karar verdim.Damla ne kadar benle gelmek istese de yalnız kalmak istediğimi söyledim.
Lunaparkın kapısından girdikten sonra etrafın fazla kalabalık olmadığını gördüm.Geçende oturduğum banka doğru yürürken Uraz denilen çocuğun orada oturduğunu görünce biraz şaşırmıştım. Uraz'ın yanına doğru yürüyerek oturdum.
Ona doğru baktığımda dudağının kenarıyla güldüğünü gördüm.
-Neden gülüyorsun.
-Geleceğini düşünmüştüm.
Nasıl yani beni mi bekliyordu.Konu açmak için konuşmaya başladım.
-Okuyor musun?
-Evet
-Ailen var mı? Allah'ım ne saçma soru sormuştum böyle.Bir anda yüzü düştü.Yanlış bir şey söylediğimi anladım.
-Başka soru
-Sevgilin var mı?
-Bu seni ilgilendirmez.dedi İçimden 'Aman be bende çok meraklıydım' diye geçirdim.
Bana soru sorduğunda hayretle ona baktım.Bizim ukala bana soru sormuştu.
-Kaç yaşındasın
-18.Lise sona gidiyorum.
-Hımm şu ergenlerdensin demek
-Allah'a şükür hiçbir zaman kareli gömlek ve Kızılay'ın dağıttığı kotlardan giyip saçlarımı salıp telefonumu göt cebime sokmadım.Anlayacağın değilim.
-Ahah demek göt cebi ha sevdim bunu.
İkimizde kıkırdayarak gülüştük.
-Nerede kalıyorsun?
-Her insan gibi evde.
Beni mort etmişti ama olsun.Konuşmaya devam ettim.
-Yani hangi semtte oturuyorsun.
-Bugün iyi günümde olduğum için sorularına cevap veriyorum ama bir daha asla bu kadar konuşturamazsın.
-Peki o zaman iyi günündeyken sorularımı sormaya devam ediyim. Kardeşin var mı?
-Öldü. dediğinde başımdan aşağı kaynar sular döküldü.Neden ölmüştü acaba?Sorsam kızar mıydı? Ama çok merak ediyordum.
-Ben özür dilerim. Şey çok önemli değilse neden öldü?
-Evimiz yıkıldı.
-Neden eviniz yıkıldı? Allah'ım bugün gerçekten normal değildim. Ev neden yıkılır Hira?
-Mühendisin suçu.
-Hımm benim babamda inşaat mühendisi.
Çocuk bana baktı ve bir anda yanımdan kalkarak gitti.Ailesi için üzülmüştüm.Yabancılarla fazla rahat konuşamazdım o yüzden bugün de fazla saçmalamış olabilirim. Hangi insan bilerek evi yıkardı ki?
