Vedalar Acıtır

elbise

Evden çıkarken hiç tedirgin değildim ama şimdi üzerime bir korku sarılmıştı. Acaba vazgeçsemiydim.ama yok o kadar üzerimi giyindim geri giymeye üşenirim.10 dk yoldan sonra karşımda bir garaj vardı.
İçine girdim ve hiç birşey yoktu sadece birkaç koli ve karton kutular vardı.

"Hey kimse yokmu?"diye bağırdım ve öneme birisinin geldiğini gördüm.

"Evet kocan var."diye bir ses duydum bu ses enese aiti.

Onun sesini duyunca ellerim titremeye başladı.

"Hayır"diyebildim sadece.

"Ama kocanım ben senin mutlu olsana biraz"dedi kötü bir şekilde gülerek.

"Sen benim kocam değilsin anladın mı zorla evlendirildim ben senle anlıyor musun beni?" Diye sesim titreyek bağirdim.

"Aa ama olurmu o kadar şey yaşadık senle."diyerek yanıma yaklaştı.
Uzaklaştım. 
Bu sefer daha çok yaklaştı.

"Git gelme nolur"diye bağırdım.

"Ama ben seni özledim karım sen beni özlemedin mi yoksa?diyip daha çok yaklaştı.

Cevap vermedim korkuyla heryerim titremeye başladı.

"Cevap versene!"diyip saçlarımı hızlıca çekti.
Acıyla bağırdım.

"Özledim". dedim sesim titreyek. Eğer özlemedim deseydim daha çok şiddet uygulacaktı.

"Güzel."dedi o iğrenç nefesi vererek.

"O zaman özlemimizi giderelim demi küçük kızim."

Nolur nolur şuan beni bulsunlar nolur diye içimden yalvardım.Ama işe yaramıyacaktı bana yine o iğrenç şeyi yapıcaktı zorla.keşke gelmeseydım yine onun tuzagına düsmüştüm ve yine beni bulmuştu bı gün ya bı gün mutlu olucaktım.Ama ben hiç bir zaman mutlu olamıyacaktım her zaman beni bulucakti nereye kaçarsam kaçayım.

"İstemiyorum bırak beni yalvarırım bırak gideyim nolur artık."diye yalvardım ona.

"Aaa ama olurmu daha senle işimiz var hani beni özlemiştin olmaz ki böyle gidersen."diyip o pis elleriyle az önce çektiği saçlarımı okşamaya başladı.

Bir anda onu hızlaca ittim ve koşmaya başladım ama garajın kapısini kitlemişti.ondan kurtulamıyacaktım beni bulamıycaklardı ağlamaya başladım.

Alkış seslerini duydum.

"Benim olucaksin küçük kızım".

"Hayır kurtarın beni yalvarırım kurtarın". diye bağırdım bir umutla ama kimse duymadı.

"Kimse kurtaramaz seni küçük kızım bı tek ben kurtarabilirim."

Kurtulumıyacagimı anladığim an yere çöktüm ve  kaderimin beni ele geçirmesini bekledim.Ama hayır elbisem kirlenmişti onu bana almışlardı ilk defa bana birisi bişey almıştı ve ben onu kirletmiştim.Neden bendim?neden ben bunları yaşıyordum?mesala neden şuan ben burdaydım?neden kuzenim şuan bana taciz ediyordu? neden bana hep vuruyordu? Babam neden beni sevmemişti?Babaların kızlarını sevmezmiydi?ama seviyorlardı ben hep görüyordum hatta bı kere bı babanın kızinin saçlarını okşadıgini görmüştüm.Benim babam benim neden hiç saçimi okşamadı? Neden ben üşüdügümde bana sarılmadı?neden beni hiç yanaklarımdan öpmemişti? Neden baba neden bana bunların hiçbirini yapmadın?

Bı kadının sesini duydum

"Önce taciz edilip sonra 3 yerinden bıçaklanıp orda bırakılmış  çok kan kaybediyor". Diyordu bir kadın aceleyle .

Bıçaklanmış Mıydım? Ama şuan ben hiç bıçaklanmış gibi hissetmiyordum.Daha çok zevk alıyordum.

"Tamam güzelim iyi olucaksın bişey olmayacak."diye bı ağlayan erkek sesi duydum.

Ben güzel değilim ki yüzumde hep morluklar ve şişlikler var bunlarla nasıl güzel olabirdim?

"keşke göndermeseydik"diye bı kadın sesi duymuştum.

Bunlar kimdi sesleri net algiliyamiyordum.

"Ölmüycek demi "diye başka bir kadının sesini duydum.

"Elimizden geleni yapacağız."

Evetttt nasıldı bölümmm bence birazcık duygusaldı a hehehe neysemm iyi günler kalplerimm💗