Gün geçtikçe acılara dayanıyordu insan . Mecburdur çünkü başka çare yoktur . Benim için de öyle olmalıydı , elimden gelen birşey yoktu çünkü . Ne kadar sevsem de o sevmiyordu işte . Onsuz olmak , yada onun başkasıyla olduğunu bilmek canımı acıtıyordu .
Özlemiştim , çok özlemiştim .Alışamamıştım onsuz olmaya , alışmak da istemiyordum ki hem kim ister ki böyle birşeyi . Çok seviyordum , ilk aşkımdı sonuçta . İlkler önemlidir değil mi ? Çok isterdim son aşkım da olmasını .Şuan gelse " Özür dilerim Hilal , çok pişmanım beni affet. " dese herşeyi unutup affederdim onu . Beni aldatmasına rağmen gözüm kapalı güvenirdim . Sonuçta aşıktım ona . Hayali sürekli gözümün önüne geliyordu . Kahverengi gözleri vardı , ama bana göre sıradan bir göz değildi .Saatlerce bakabilirdim o gözlere , evet gözlerinin rengi kahverengiydi ama gökyüzü gibi bakıyordu . Onun gözlerinde kayboluyordum adeta , tekrar o gözlere kavuşmak için neler vazgeçmezdim ki Allahım nasıl unutacaktım onu ?
Göz kapaklarımı yavaş yavaş aralamaya çalışıyordum , ama bunu yaparken bile çok zorlanıyordum. Gözümü açar açmaz hemen geri kapattım .Başıma bir anda Ağrı girdi .Tekrar gözlerimi aralamaya çalıştım etrafıma baktığımda odamda olduğumu
farkettim .Gözlerimle odamı taramaya başladım .Bembeyazdı herşey duvarlar bile bembeyazdı. Hayatımda olduğu gibi odamın düzeninde de sadeliği seçmiştim .Yatağımın hemen kenarındaydı pencerem .Kapalı olduğu halde dışardaki sesler duyuluyordu .Kuş sesleri, insan sesleri , rüzgar ve daha birçok farklı ses . Bazen bu pencereden insanları izliyorum da hepsinin bir telaşı bir aceleliği var. Bir bilseler bu yaptıkları ne kadar Saçma ne kadar boş , sağlıklarının değerini bir bilseler keşke .Ama maalesef insan başına gelince biliyor bunları .
Kafamı yan tarafıma çevirdiğimde annemin burda olduğunu farkettim. Çok bitkin duruyordu,gözleri şiş ve kızarmıştı . Onu her üzdüğümde kendimden nefret ediyordum . Annem uyanmaya başlamıştı gözlerini açarken sanki acı çekiyormuş gibi kıvrandı .Ama sonra beni görünce gülümsedi
"Günaydın meleğim "
Bana hep meleğim diye hitap ederdi .Aslında gerçek melek oydu .
"Günaydın annecim "
"Kendini nasıl hissediyorsun kızım "
"Daha iyiyim "
"Hımm o zaman hemen bir kahvaltı yapalım ve doktora gidelim "
"Anneeğğ ne doktoru ya iyiyim ben "
" İtiraz istemiyorum hemen bir duş al ve kahvaltıya in ."
"Offf."
Her ne kadar gitmeyi istemesemde gitmeliydim .Hemen yerimden Kalktım ve duş aldım .Uzun bir aradan sonra doktor sebebiyle de olsa dışarı çıkacaktım , bu benim için güzel birşeydi.Deniz havasına ihtiyacım vardı.Yaşadığım şehri seviyordum nasıl sevmeyim ki dillere destan bir şehirdi İSTANBUL .Herkesin hayranlıkla izlediği tüm pisliklere rağmen kimsenin vazgeçemediği o büyüleyici İstanbul
Duştan sonra aynanın karşında kendime bir süre baktım da ne kadar da yıpranmışım öyle ya .Kız olduğuma ben bile inanmam bu halde .Bugün doktordan sonra alışveriş yapıp kendime biraz bakım yapmam lazımdı .
'Hilal hadi kızım geç kalıcaz .'
Annemin sesiyle bir anda irkildim daha hazır bile değildim .Hemen birşeyler giyip fırladım mutfağa.
'Geldim annecim .'
Annemin yanağına bir öpücük kondurup , boynuna sarıldım.Çok güzel kokuyordu annem .Onun kokusu benim nefes almamı sağlıyordu adeta .Biranönce masaya oturduk ilaçlarımı içtim ve birşeyler atıştırıp çıktık hemen.
Arabada giderken camı açtım denizin kokusu geliyordu burnuma .Çok özlemişim be dışarı çıkmayı , mutlu olmuştum yani . O kadar dalmışım ki camdan izlemeye hastaneye geldiğimizde inemem için annem seslendi.Hastaneye girdiğim anda o ilaç kokuları midemi bulandırmayı başarmıştı.
Hemen doktor Tarık Beyin odasına girdik.Çok şükür kimse yoktu
'O Hilalcim ne iyi ettin de geldin.'
Bir an dalga geçiyor diye düşündüm ama haklıydı ne de olsa .Sadece gülümsekle yetindim. Kontrollerimi yaptı farklı farklı ilaç verdi.O ilaç yazarken ona öfkeyle bakıyordum , aslında benim iyiliğim için yazıyordu o ilaçları ama bir sürü ilaç beni öldürebilirdi .Tarık Bey çok iyi bir doktordu ,onu seviyordum iyi biriydi , arkadaş gibiydik onunla .
Annem Tarık beyle konuşurken ben de bu arada lisedeki tek arkadaşım , can dostum olan haala mesaj attım .Buluşmak istediğimi söyledim , epey bir süredir görmüyordum özlemiştim .Oda tabiki kabul etti .Bu arada annem konuşmasını bitirmişti .
'Kendini fazla yorma olur mu Hilalcim'. 'Saolun , dikkat ederim Tarık bey ' 'Kendine iyi bak , görüşmek üzere'.
Annemle hastanenin çıkışına doğru ilerlerken , anneme Hazal 'la buluşmak istediğimi söledim . Ondan izin almadan böyle bir plan yaptığım için biraz sinirlendi ama zor da olsa ikna ettim.
'Nerde buluşacaksınız. ' 'Sahilde.'
Annem 'in' kendine dikkat et nasihatlarından sonra nihayet sahile gelmiştim .Biraz etrafa baktıktan sonra Hazal'ın gelmediğini farkettim.Denizin hemen kenarındaki banklara oturdum ve kokusunu doya doya içime çektim .Çok fazla geçmeden Hazal geldi arkamdan bir anda boynuma sarıldı .Nasıl özlemişim onu , doya doya sarıldık.
'Kızım bu ne hal seni hiç iyi görmedim.' 'Ne varmış ki halimde ?' 'Çökmüşsün bildiğin , saçların falan hiç mi bakım yaptırmadın ? '.Haklıydı aslındaen son ne zaman kuaföre gittiğimi hatırlamıyorum.
'Hayır yaptırmadım baya süredir .'
Bunu duyunca Hazal beni kolumdan tuttuğu gibi sürükleyerek kaldırdı .Ne oluyor dememe kalmadan en yakındaki avm ye girdik .Sonra beni bir mağazaya itti , ağzımı açmama fırsat vermiyordu.Mağazaya girdiğimiz andan itibaren elbiseler gözlerimi alıyordu .İtiraf edebilirimki bu mağazada saatlerce durabilirdim .Hepsi birbirinden güzeldi.Parıltılı,taşlı,kısa,uzun,renkli Allahım hepsi harikaydı...
Hazal kırmızı mini bir elbiseyi alıp hemen üstüme tuttu .Gerçekten çok güzel bir elbiseydi.
'Hilal bunu hemen denemelisin ' dedi elbiseye hayran hayran bakarken.Bende beğenmiştim gertçekten , elbiseyi elimde tutarken Hazal hemen ayakkabı reonuna koştu.Kocaman topuğu olan beyaz bir ayakkabıyı getirdi.Ben şaşkınlıkla ona bakıyordum , o ise çoktan beni kabine itmişti. Mecburen denemeye başlamıştım .Ayakkabılar yüksek topuklu olduğu için düzgün yürüyemiyordum.Hazal koltukta oturmuş bana gülüyordu .O daha fazla gülmeye başladı , bende ona gözlerimi devirerek bir bakış attım ve daha sonra aynaya doğru ilerledim .aynada kendime baktığımda gerçekten bir kadın gibi görünüyordum.
Bu sırada aynadan yansıyan birisini farkettim. O gözler ondan başkası olamazdı , durmuş beni izliyordu.Lanet olsun ki gözlerim dolmuştu .O beni izliyordu , yüzünde buruk bir ifade vardı.Arkamı döndüm ve gözlerinin içine baktım , oda gözünü hiç kırpmadan bana bakıyordu.Çok özlemiştim onu şuan ona koşarak sarılmamak için kendimi zor tutuyordum , ayakta zor duruyordum bacaklarım titriyordu .Tam unutmak üzereyken onu görmek en kötüsüydü Allahım dayanamıyordum. Bu arada bir kız onun yanına girerek elini tuttu , işte o an gözümü kırptım ve iki damla yaş süzüldü yüzüme .
