Evet burası geçen gün benim tekrar paramparça olduğum o AVM idi . Kalbimi benden söküp alan AvM , tüm umutlarının yıkıldığı nokta bu avm idi . Gözlerim yanmaya başlamıştı hissediyordum kafamı yukarı doğru kaldırdım ağlamamak için ama sanki onlar da bu anı bekliyormuş gibi döküldüler yüzüme.Hazal yalvarır gibi bakan gözlerle bana bakıp ellerimi avuçlarının içine aldı ve konuşmaya başladı
'Hani sana herşey güzel olacak herşey yoluna gircek demiştim ya işte bebeğim bunun için bir adım atmalısın herşeye rağmen dimdik ve güçlü olmalısın. Şimdi seninle o mağazaya giricez ve sanki onu hiç görmemiş gibi yada hayatında öyle biri hiç yokmuş gibi devam ediceksin .Bunu yapabilirsin Hilal , sen o hastalığa rağmen ayakta kalabiliyorsun o şerefsizi mi unutamıycaksın.' gözlerimi kırpmadan onu izliyordum.Her kelimesi doğruydu , haklıydı . Onaylarcasına kafamı salladım ve arabadan indim . Hazal da inip yanıma geldi , koluma girerek bana destek vermeye çalıştı . Desteğini herzaman hissediyordum zaten hiç yalnız bırakmıyordu beni . Avm ye girmiştik , o mağazaya yaklaşırken kalbim çok kötü olmaya başladı . Derin derin nefes almaya başladım , umarım birşey olmadan çıkabilirim . Mağazaya girdiğimde sanki o anı tekrar yaşadım , herşey gözümde canlandı . O kız bile gözümde canlandı .
Hazal hemen kıyafetlere doğru koştu o kırmızı elbiseyi aradı ama bulamadı . Gerçekten çok güzel bir elbiseydi , bende üzüldüm . Başka elbiselere baktık . Hazal siyah bir elbiseyi elime tutuşturdu zorla . Elbise güzeldi gerçekten zaten siyah olan herşey güzeldir . Siyah benim rengimdi hayatımı anlatan renk , sonsuzluğun rengi ...
Hemen kabine girdim ve denedim beğenmiştim . Aynanın karşısına geçtiğimde sanki Anıl arkamdaymış gibi ürperdim bir an . Çok kötü bir duyguydu sanki biryerden çıkacakmış gibi .
' Hazal ben bunu beğendim alalım .'
Hazal'ın gözleri üstümdeydi çok beğenmiş gibi bakıyordu bana .
' Kesinlikle almalıyız .'
Elbiseyi aldık ve o mağazadan çıktık . Çıktık ama benim ruhum orda kalmıştı sanki Aklım hep oradaydı unutamıyordum işte unutulmuyordu . Düşüncelerime dalmış yavaş yavaş ilerlerken Hazal beni bir ayakkabı Mağazası'na doğru çekiştirdi. Burası çok güzeldi ve kocamandı . Sanırım bu avmnin en büyük dükkanıydı , gözlerimi baya bir süre dükkanda gezdirdim . Bu arada çoktan Hazal ayakkabı avına başlamıştı bile bende kendimi dükkanda bulduğum ilk küçük koltuğa atmıştım . Yorulmuştum gerçekten bu kadar kısa bir süre bile olsa fazlasıyla yoruldum .İlk defa bu kadar geziyordum , yani hasta olduğum süre içerisinde..
Hazal siyah bir ayakkabıyla geri döndü elinde , o kadar yorulmuştum ki ayakkabıyı inceleyemiyordum bile . Hazal zorlamaya başlayınca ayakkabıyı denemeye koyuldum. Ayağa kalktığımda başım döndü Hazal bunu farketti ve hemen koluma girdi . Ellerini iyiyim der gibi sıktım ve ayakkabıyı incelemeye başladım. Aynada kendime baktığımda ayakkabı biraz tuhafıma gitmişti . Çünkü bu tarz ayakkabılar hiç giymezdim bunları giyenleride pek sevmezdim. Büyük kadınlar gibi derdim çünkü benim ayakkabılarım spor ve sandaletlerden ibaretti. Aynada arkama baktığımda bir adam bana bakıyordu aman Allahım , Anıl'dı bu . Kalbim yerinden çıkacak gibiydi boğazımda sert birşey oldu yutkunamıyordum bayılcak gibiydim. Cesaretimi toplayarak yavaş yavaş arkama döndüm ama arkamda yoktu . Baya bir süre etrafıma göz gezdirdim ama yoktu. Hazal ne oluyor dercesine yüzüme bakıyordu
- O burda Hazal burdaa !! dedim , bu arada gözümden yaşlar dökülmeye başladı . Hazal yanıma geldi elleriyle gözyaşlarımı sildi ama durmuyordu yaşlar , mağazadaki herkes bana bakıyordu .
- Canım burda falan değil o burda değil sakin ol .
-Ama gördüm onu yemin ediyorum gördüm bana bakıyordu .
