♡Not:Bu Bölümü yazarken yazım yanlışı yapmış olabilirim çünkü aceleyle yazdım. Belki 2. Bir anılar bölümü yapabilirim ve evet baya bir kısa oldu özür dilerim
~Yıl 1976
Kitap Mağazası
Han Jisung'tan;
Bugün Minho ile beraber kitap mağazasına gideceğiz, çok heyecanlıyım! Bu bizim ilk defa bir yere gidişimiz.
Minho'nun hazırlanmasını beklerken küçük bir kız kırmızı balonunu elinden yanlışlıkla uçurmuştu. Neyseki balon çok fazla yukarı gitmemişti bende balonu alıp küçük kıza verdim "Teşekkürler!" diyip yanımdan uzaklaşmıştı. Evden çıkan Minho'yu görünce hızla yanına gidip "Sonunda gelebildin, ağaç oldum burada" dedim o da bana "O kadar çok bekletmedim ki, sadece 10 dakika" "Çok fazla!"
Yolda gülmekten düzgün yürüyemiyorduk bile, en sonunda kitap mağazasına gelmiştik. "Sevdiğin bir yazar var mı Minho?" demiştim o da "evet" demişti, ve eline bir kitap alıp yazarın adını göstermişti yazarın adı Christopher Bang idi.
Minho Christopher Bang adlı yazarın "Unuttuk Hepsini" kitabını almıştı ve kitap dükkanından çıkmıştık.
Kar
Bugün kar yağmıştı herkes toplanmış kar topu savaşı, kardan adam yapıyordu.
Minho ile beraber kar topu savaşı yapıyorduk ve fazlasıyla eğleniyorduk, kardan adam yapmıştım ama Minho kardan adamımı yıkıp kaçmıştı, kaçarkende kendi kardan adamımı yıkmıştı.
O gün fazlasıyla tatlıydı.
Sahil
Yaz ayında hava fazlasıyla sıcak oluyordu derece en az 30°'ye çıkıyordu. Bugün hava 40°'ye çıkmıştı resmen sıcaktan kavruluyorduk. Ailelerimiz o yıllarda birbirlerini severlerdi, bizde birbirimizi severdik.
Minho'nun ailesi yani Bay Lee ve Bayan Lee sahile gitme kararı almışlardı ve bu kararı bizede sordular bizde kabul etmiştik. Sahile gidince baya bir eğlenmiştik Minho'yla, Minho yüzme bilmiyordu ben ise yüzme biliyordum. Minho'ya yüzmeyi ben öğretmiştim, Minho'ya o gün ilk defa yüzmeyi öğrettim.
Ne güzel günlerdi.
~Yıl 1977
Piknik
Bugün Minho ile pikniğe gideceğiz hemde ailelerimizde beraber gelecek! Bay Lee ve Bayan Lee çok nazik ve kibar insanlar, Minho böyle ebevynleri olduğu için çok şanslı olmalı. Maalesef ki benim ailem katı ve kibar değil, ama yapacak bir şey yok maalesef, Tanrı kaderime öyle yazmış ve şimdi bu hayatı yaşıyorum.
Keşke bende Minho gibi şanslı olsaydım, ne güzel ailesi ile birlikte vakit geçiriyor. İtiraf etmeliyim ki bazen Minho'yu ciddi anlamda kıskanıyorum, hayır ondan asla nefret etmedim. Çünkü biliyorsunuz insanlar nefret ettiği kişileri kıskanır, ama ben Minho'dan nefret etmiyorum onun yerine ondan hoşlanıyorum, belki o da benden hoşlanıyordur, kim bilebilir ki?
Piknik için hazırlıkları tamamlamıştık ve Bay Lee ve Bayan Lee'yi bekliyorduk, en sonunda hazırlanmıştılar ve yola çıkmıştık.
Piknik yerine varmıştık, piknik örtüsü serilmiş, piknik yemekleri çıkarılmış, piknik içecekleri, kısacası piknik için her şey hazırdı...
Piknik bitmişti ailelerimiz sohbet ederken bizde beraber ebelemece oynuyorduk kaç yaşımıza gelsek bile Minho ile olan bağlantımız kopmayacak.
O söz artık yalan oldu.
~Yıl 1983
Umarım Cesedimi Bulmazlar.
Hey selam, Minho'nun öldüğünü biliyorsunuz değil mi? Oh, işte bende onun yanına gitme kararı aldım. Umarım cesedimi bulamazlar.
25/10/1983
Aradan 1 hafta geçti, sanırım onun yanına gideceğim. Bu son yazım, umarım öbür tarafta buluşuruz Minho ve umarım ki yanında yıldız olurum.
Bir dakika, zaten ben senin yıldızın değil miydim?
01/11/1983
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Yarım Kaldık | Minsung'
Fanfiction'Ve işte, hayat onlara arkasını çevirdiği gibi onlarda arkasını hayata çevirdi; sonları hüzünle bitti, bu hayattan sonsuza kadar gittiler.' !!Angst, mini fic!!