SALGIN

OKUL

Bir kaç saat sonra...

Gözlerimi açtım boynum tutulmuş yerde ağlarken uyuyakalmıştım ayağı kalkıp boynumu kıpırdatmaya çalışıyordum odamdaki bonyoya girip yüzümü yıkadım ve vücuduma baktım kollarım bacaklarım her yerim morarmıştı zor da olsa duş alıp çıktım giyindim ve yatağıma geçtim Aslı 4 defa beni aramıştı konuşacak halim yoktu ama yine de aradım telefonu çalıyordu biraz geçtikten sonra açıp "iyi misin kaç defa seni aradım neden açmıyorsun" dedi "iyiyim eve gelir gelmez uyudum duymamışım" diye yalan söyledim "yarın okula gelecek misin" dedi o sırada babam odama girdiği anda telefonu kapatıp yanıma bıraktım "kimle konuşuyordun" dedi.
"yanlış numara" dedim Aslı'yı bile babama söyleyemiyor korkuyordum "iyi vücuduna bakıyım" dedi pijamamı yukarı çekip bacağımı ve kollarımı gösterdim "annen senle bir şey konuşacak" dedi odadan çıktı tekrar bağırma sesleri geliyordu yataktan kalkıp kulaklığımı ve kitabımı alıp balkona geçtim kitap okurken bir cümleye takıldım şu şekildeydi "her ne oluyorsa olsun gülümse, mutlu görün ve hiç bir şey olmamış gibi devam et.." belki de haklıydı hem sorunumu anlatsam bile anlamazlar arkadan bir el koluma dokundu arkama baktığım zaman annemdi kulaklığı çıkardım annem hemen karşımdaki sandalyeye oturup
"iyi misin" dedi "sence?" dedim "kızım kimdi o çocuk neden yalan söyledin her şeyi mahvettin" dedi anlamıyordum "neyi mahvettim ya benim yaptığım şey gayet normaldi bir erkek arkadaşımın olması..." dedim annem sözümü kesip "bende biliyorum yaptığın şeyin normal olduğunu ama babanı biliyorsun neyse asıl konuya geçiyorum" dedi anlama çalışarak anneme bakıyordum "yarın büyük halan gelecek baban olanları ona da anlattı tabi kadın öyle durur mu babana 'bu kızı biran önce evlendirmezsen ocağına incir ağacı diker' gibi şeyler söyledi babanda tutturmuş evleneceksin yarın halanla beraber görücü de gelecek" dedi annem şoka girmiş annemin söylediklerini dinliyordum ayağı kalkıp saçımı çekip bağırmaya başladım "ne saçmalıyorsun ya" dedim babam odaya girdi "kes sesini otur yerine" dedi "ya baba yaptığım şey normal bir şey ne evlenmesi ne yaşıyorsunuz daha okulum var benim" diye bağırıyordum babam yanıma gelip "onu o çocukla buluşmadan önce düşünecektin" dedi. Sinirden gülüyordum "ölsem de evlenmem" diyip telefonumu masanın üzerinden alıp dışarı koştum hiç kimse hiç bir şey umrumda değildi arka bahçeden kaçtım babam ve iki adam arkamdan kovalıyordular hiç durmadan Aslı'nın evine doğru koşuyordum vardığımda nefes nefese kalmıştım gözlerimin önüne siyah perde geliyordu tam kapıyı çalacakken gözlerim kapandı gözümü açtığım zaman adamların biri beni kucağına almış eve doğru gidiyorduk hemen kalkıp adamın kucağından indim babam kolumu sertçe tutup eve götürüyordu "baba kolum acıyor nolur yapma baba" diye ağlıyordum "kes artık" diye bağırdı bir yaklaşık yarım saat sonra eve vardık yol boyunca ağlayarak ondan kurtulmaya çalışıyordum eve vardığımızda annem kapıda bizi bekliyordu babam beni anneme itip içeri girdi annemin önünde eğilip bacağını tutuyordum "anne nolur bırak" ağlayarak söylüyordum annemde ağlıyordu beni kaldırıp sarıldı içeri geçtik "ağlama yeter" diye bağırdı babam "okulum ne olacak" dedim "yarın son günün olacak" dedi babam ağlayarak odama gittim Aslıyı arayıp olanları anlattım "merak etme bunun olmasına izin vermem" dedi "ne yapacaksın" dedim "yarın okulda görüşürüz" diyip telefonu kapattı bende telefondan müzik açıp uyumaya çalıştım huzur kalmadı ki bu durumda nasıl uyuyayım odamın kapısı çaldı "gir" dedim müziği kapatıp annem içeri girip "kızım o morlukları fondöten ile kapatmaya çalış baban dedi seni böyle görmesinler" dedi annem kapıdan dedikten sonra odadan çıktı yataktan kalkıp çantamı toplamaya başladım mecbur yarın okuldan sonra kaçacaktım çantamdan okul malzemelerimi çıkarıp içine 2 üst 3 tane de alt kattım büyük cebine ortanca cebine ise yiyecek bir şeyler kattım en küçük cebine de bakım eşyalarımı katıp yatağa geçtim müziği açıp uyudum

_______

Alarm sesi ile uyandım banyoya geçip yüzümü yıkadım okul kıyafetim mini etek ile gömlekti hemen kapatıcım ile bacağımdaki morlukları kapattım ardından kolumdaki morlukları kapattım çünkü yazın ortasında gömleğin kolunu uzun bırakacak halim yoktu katlıyorduk kollarımızı hazırlandıktan sonra çantamı alıp evden çıkacaktım biraz ilerledim annem kapıya gelip "Selen dur" diye bağırdı arkama baktım
"kızım paranı unuttun" dedi geri dönüp annemin verdiği 500 TL cüzdanıma kattım ve arabaya bindim 15 dk sonra okula varmıştık arabadan inip okula doğru yürüyordum şoför beni çağırdı "küçük hanım okul çıkı sizi almaya ben geleceğim lütfen okul çıkışı burada bekleyin" dedi başımı salladım ve yürümeye devam ettim araba gittikten sonra Aslının yanına doğru yürüdüm
"salak okul çıkışı eve geleceğimi kim söyledi" dedim içimden Aslı beni görüp yanıma geldi bana sarılıp "iyi misin" dedi gülümseyip "iyiyim, sen?" dedim "bende" dedi elimden tutup arka bahçeye doğru yürüyorduk eliyle 2 erkeğin oturduğu bankı işaret etti
"nolmuş" dedim
"iyi bak ne var orada" dedi
"iki erkek var" dedim
"ha işte o sarışın olanı var ya" dedi gözüm esmer olanın üzerinden kayıp yanındaki sarışın olana baktım "nolmuş ona" dedim
"sana hep bahsettiğim hoşlandığım çocuk o" dedi çocuğa iyice baktım uzakta olduğu için tam anlamadım çocuğun nasıl biri olduğunu ikisi biraz daha baktım iki çocukta bank'tan kalkıp bize doğru geliyordu Aslı koluma vurup "geliyorlar,geliyorlar normal davran sakın çaktırma" dedi çocuklar yanımızdan geçerken bağırarak konuşuyordular esmer olan çocuk sarışın olana "oha amk şaka yapıyorsun" dedi gülerek yanımızdan geçtiler Aslı koluma vurarak "çok yakışıklı dimi" dedi "hiçte yakışıklı değil" dedim gülümseyerek "sen erkekleri boş ver beni nasıl kurtaracaksın" dedim "okul çıkışı görürsün" dedi kol kola girip sınıfa çıktık yan yana oturuyorduk "çocuğun adı ne biliyor musun" dedi Aslı "bilmiyorum ve merakta etmiyorum" dedim "ben yine de söyliyeyim" dedi "söyle" dedim çünkü söylemeden durmayacaktı "adı Atlas yanındaki de Aras" dedi "nereden öğrendin" dedim
"benim adım Aslı her yerdeyim" dedi sınıfa öğretmen girdi "biliyoruz Aslı kalk hadi sözlü yapıcam senden başlayalım" dedi Aslı ayağı kalkıp korkarak tahtaya gidiyordu gülmemek için kendimi zor tutuyordum "ders ne" diye sordu Aslı tahtada tüm sınıf kahkaha attı bende dahil öğretmen Aslı'ya bakıp "ders Tarih kızım neden çalışmadın" dedi "çalışmadığımı kim söyledi hocam" dedi Aslı "madem çalıştın soru geliyor" dedi öğretmen "gelmesin boşuna yorulmasın" dedi tüm sınıf kahkaha attı öğretmen elini masaya vurarak bizi susturmaya çalışıyordu Aslı'ya "otur yerine kızım" dedi Aslı yerine oturdu ve derse başladık.

Çıkış saati...

Herkes zilin çalması ile birlikte dışarı koştular hepsi eve giderken Aslı elimden tutmuş beni depoya getirmişti "gir buraya herkes çıktıktan sonra çıkarız" dedi "sende mi eve gitmeyeceksin" dedim "evet ama ben buraya değil başka bir yere gireceğim" dedi "tamam görüşürüz" dedim Aslı elimi bırakıp aşağı indi bende depoya girip çantamı bıraktım bir kaç dk sonra çığlık sesleri geliyordu depodan çıkıp neler olduğunu öğrenmek için koridordaki pencereden dışarı baktım iki kız öğrenci bir de yerde yatan bir erkek öğrenci vardı kızlardan biri çocuğun yanına oturup ağlamaya başladı diğer kız ise hızla koşup gitti geri kalan herkes koşarak kaçıyordular neler olduğunu anlamaya çalıyordum merdivenlere doğru yürüdüğüm anda cebimdeki telefonumun titremesi ile durdum açıp baktığımda sağlık bakanlığı tarafından bildirim gelmişti "Türkiye'de ilk GKZ23 virüsü İzmir de gözükmüş'tür değerli vatandaşlarımız bu virüs ölümcül bir virüstür belirtileri henüz tespit edilemedi kendinize iyi bakın mümkün olduğunca dışarı çıkmamaya çalışın..." gelen bildirimi okuduğum sırada dışarıdan gelen çığlık sesleri devam ediyordu hızlı adımlarla depoya geri dönüp kapıyı kilitledim ve içerideki sandalyenin üzerine oturup anneme mesaj gönderdim
"anne iyi misin okulun çevresindeki bir sürü kişi aniden yere düşüyorlar umarım olanlardan haberin vardır" yazıp gönderdim bir kaç dakika sonra kapının önünde oturduğum sandalyeyi kapının arkasından kapıya yasladım ayağı kalkıp çantamı da yanıma aldım ve oturdum telefonuma bildirim geldi annemden "kızım olanlardan haberimiz var baban yüzünden yurt dışına kaçıyoruz babana ne kadar yalvarsam da ikna edemedim seni orada bıraktı gitmek istemedim seninle kalmak istedim ama baban... Özür dilerim kızım hayatta kalmaya çalış en yakın zamanda yardım göndereceğim bir birime bir daha mesaj gönderemeye biliriz nolur hayatta kal..." mesajı okurken göz yaşlarım yavaş yavaş dökülüyordu...