MEZOPOTAMYA MASALI[ARA VERİLDİ]

3-B "Siper"

Herkese Merhabalar 💕

Umarım bölümü beğenirsinizzz

Oy ve yorum atmayı unutmayın 🌸

3.Bölüm
"SİPER"

"Vardır kaderin bir bildigi ki, seni bana getirdi."

                        Keyifli okumalar...                          

Sabah Güneşi'nin yüzüne vurması ile açtı gözlerini Gülnişân. Hava daha yeni aydınlanıyordu. Saate baktığında 7 olduğunu gördü. Bugün evleniyordu, bugün Halil İbrahim'in Karısı Gülnişân oluyordu. Son kez özgürce atına binmek istiyordu.

Kalkıp elini yüzünü yıkadı. Dolapdan mavi günlük bir elbise çıkardı. Üzerine geçirip hemen saçlarını da taradı. Parfümünü sıktı. Çekmecedeki silahını cebine kattı. Silah kullanmasını biliyordu, kardeşi ona öğretmişdi. Zor durumda kalınca kullanacağını söyleyerek, ona da silah vermişti.

odasından çıktı. Güneş yüzüne vuruyordu. Sessizce haraket ediyordu, babası görse asla izin vermezdi. Sessizce ahıra girdi. bembeyaz atı, her zamanki yerindeydi.

"Beyaz? Biraz gezmeye ne dersin? Bugün son kez gezmeye ne dersin?" Dedi genç kadın, bir yandan saçlarını okşuyordu.

Atı ile birlikte konakdan çıktı. Bir süre yürüdükten sonra, yani konakdan uzaklaştıkdan sonra atına bindi.

Dalgalı saçları rüzgarda uçuşuyor, giydiği hafif yırtmaçlı elbisesinden dolayı bacakları görünüyordu. Her zaman geldiği tepeye gelmişti. Burası pek kullanılan bir yer değildi, çok uzakdan çiftlik evi gibi bir yer görünüyordu sadece.

Gülnişân, beyazı bağladıkdan sonra biraz ilerledi. Son kez özgür olduğunu bildiği için kollarını iki yana açarak temiz havayı içine çekti.

"Dikkat et, düşme." Diyen tanıdık sesle arkasını döndü.

Em yakın dostu, kardeşi, çocukluk arkadaşı rûken buradaydı.

"Merak etme, düşmem." Dedi. Gözleri şişelere kaydı. Tebessüm etti.

Buraya geldiğini tahmin etmişti. Ve Gülnişân'ın sinirli olduğunu biliyordu, bu yüzden taşların üzerine şişeler indirmişti.

Gülnişân cebinden silahını çıkardı. İkili birbirine tebessüm etti. Gülnişân, hedefi aldı ve BİNGO! ilk şişeyi vurmuştu!

Sırayla diğerlerini de vuracakdı. Silahı şişeye doğru tutmuştu, bir gözü kapalıydı. Bir silah sesi ve kırılan bir şişe daha. Sırayla hepsini vurunca Rûken alkışladı.

"Senden korkulur!" Dedi. Oldukça ciddiydi.

"E, Gülnişân Karacayım ben!" Dedi kadın. Cesurdu. Yapmaması gereken birşey varsa bile yapardı.

İkili uçurumun kenarına oturmuştu. İkisi de mutsuzdu. Sebebi Gülnişân'ın zorla, istemediği biriyle evleneceği gerçeğiydi.

"Keşke olanları engelleyebilsem be kızım!"

"Senin elinden birşey gelmez balım."