1970 Savaşmak için güzel bir yıl...
Mafya içindeki savaş İtalya ve Amerika'da başlamıştır. Herkes tarafını seçerken en yakınları bile Servillo ailesine ihanet etmek için hazırdır. Doğduğu günden beri Padrino'nun en küçük oğlu olan Diego Servillo ken...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Dostlarını yakın tut, ama düşmanlarını daha yakın."
The Godfather 2 (1974) – BABA 2
Rosanna kıyafetlerini tekrar giymiş ve o şekilde yatağa uzanmıştı. İçerisi karanlıktı ama uyumuyordu çünkü Gabriel henüz dönmemişti, dönüp dönmeyeceğini de bilmiyordu. Kapı hızla açıldığında yastığının altına sakladığı bıçağa uzandı ve gelen kişiye saldırmak için harekete geçti. Fakat Gabriel'i karanlığın içinde seçti.
"Gabriel?"
İşaret parmağını dudaklarına götürerek susmasını işaret etti. Koridorun sessizliğini dinledikten sonra, "Gidiyoruz," dedi. Rosanna hiçbir şey sormadı. Çünkü onları bulduklarını anlamıştı. Yanına küçük çantasını alıp kalan her şeyi otelde bıraktı ve Gabriel ile birlikte usta hırsızlar gibi kimseye görünmeden otel binasından çıktılar. Mutfak çıkışında dar bir sokakta ikisi de soluklanırken, "Bizi buldular," diye açıkladı. "Otelin çevresinde geziyordum, aynı siyah araba çevredeydi, sonra silahlı adamlar hemen karşı sokaktaki otele girdiler. Peşlerinden gittim, gizlenerek dinledim. Bir kadın ve muhtemelen bir erkek arıyorlardı. Bizi..."
Rosanna yutkundu. "Ne yapacağız?"
Gabriel onu elinden tuttu ve ıssız sokaklarda hızla ilerlemeye başladılar. Bir yandan da etrafa bakıyordu. "Uçağa binmek tehlikeli. Roma'da olduğumuzu biliyorlar, uçağa bineceğimizi de tahmin edecekler."
Rosanna, "Peki, Cenevre?" diye sordu. "Gemiye binebiliriz."
Gabriel başını iki yana salladı. Yol kenarındaki sıradan görünen gri bir arabanın kapısını zorladı. Cebinden çıkardığı maymuncukla arabanın kapısını kolayca açtı. "İkinci alternatifimizin bu olduğunu bilecekler. Gemi olmaz."
"Planın ne?"
"Arabayla Almanya'ya gideceğiz. Oradan Amerika'ya gitmek daha güvenli. Bizi orada aramazlar."
Gabriel'in profesyonelce çaldığı arabaya bindiler. Gabriel arabayı çalıştırırken eline bir silah tutuşturdu. "Gözün arkamızda olsun, Rosa."
Rosanna anlamıştı onu onayladı. Silahı ateşlemeye hazırladı. Gabriel Roma'nın ıssız sokaklarında çalıntı arabayı kullanırken Rosanna dikiz aynalarını kullanarak onları takip eden biri var mı diye bakıyordu. Ölmek ile tutsaklık arasında bir seçim yapması gerekirse ölmeyi seçerdi. Kurtulmak için ise kimi öldürmesi gerekiyorsa öldürürdü.
Saatlerdir sessiz bir gerginliğin içinde araba kullanan Gabriel ve tetikte bekleyen Rosanna nihayet İtalya'dan uzaklaşmışlardı. Rosanna o ana kadar tuttuğunu fark etmediği nefesini verdi. Bu bir kurtuluş değildi biliyordu ama önemli bir adımı geçmişlerdi. İşte o an doğru bir karar verdiğini anladı.
Bir sigara yakarken, "Kaçmak istemiyorum," dedi. Gece boyu süren adrenalin vücudundan yavaş yavaş çekiliyordu. Gabriel soran bakışlarla ona baktı. "Kaçarak yaşamak istemiyorum. En doğru kararı verdim Gabriel. Onların aralarında olacağım, her zaman yanlarında, asla bakmayacakları kadar yakında..."
