01

15 0 0
                                    

Şuan nerede miyim,emin olun bunu bende bilmiyorum.Son zamanlarda çok değişik olaylarla karşıkarşıyayım. Son zamnalar dedigimde yaklasik 3 yildir falan böyle bu durum.

Şuan size bunları en başından anlatacağım

Herşey 14 Haziran 2003 tarihinde başladı. Sabah kalkıp her zaman ki gibi okul için hazırlanmaya başladım. Üstümde her zamankinden farklı bir yorgunluk var gibiydi ama nedenini çözememiştim.

Bir süre ailem evde olmayacaktı bu yüzden evde tek kalıyordum.
.
Kahvaltımı ettikten sonra apartopar hızlıca ayakkabılarımı ayağıma geçirip evden çıktım. Aceleden bağcıklarımı bağlamayı unutmuşum az kalsın düşüyordum.

Bugünde gerçektan bi gariplik vardı,hava bile aydınlanmamıştı daha da garip olan şey sokakta bir tek bi araba bile,bir insan bile yoktu. Çokta umursamayarak yürümeye devam ettim.

Okula varır varmaz Asher beni buldu ve dolaşmaya başladık.Asher benim tek arkadaşim sayılırdı, küçüklükten beri birbirmizi tanıyorduk,ailelerimiz de çok yakınlardı artık o kadar da görüşemiyorlar.

Okulda çıkılması yasak bir kat var,neden öyle bir kat var diye sormayın çünkü bende bilmiyorum ama o kat yasak bölge diye geçer.Söylentilere göre oyun oynayan genç bir arkadaş grubu oraya girmiş ve bir dahada kimse onları görmemiş.Tabiki bu ne kadar doğru bilemiyorum ama böyle bir kat olması beni tedirginde ediyor.

Bugün günün başından beri huzursuz hissediyordum o katın olduğu kısmın alt katından geçerken bile bir ürpeti hissettim ve bu ilk defa olan bir şeydi. Noah bunu farketmiş olmalı ki,

-Evie iyisin değil mi,bugün çok kotu görünüyorsun.

-Bende emin değilim sabahtan beni çok huzursuz hissediyorum nedensizce.

Zil çalmıştı zaten sıralarımıza oturduk ve hocayı beklemeye başladık.

-Eviee bisey sorucamm

-Sor bakalım

-Sen şuan kaç yaşındasın,benim haftaya dogum günüm var

-Ben 18 oldum 1 ay önce,oha cidden mi yakinmis gelirimm

-Zaten senden baska kimse gelmiyormuş

Biz sohbete dalıp gitmişken hocanın geldiğini fark etmemiştik bile,dersimiz beden oldugu icin hoca bizi dışarda bekliyormuş biz içerde olunca tabi birsey oldu sanmış.

-Evie buraya gelir misin tatlım?

-Tabi hocam bir sorun mu var?

-Asher ile  bodrumdan malzemeleri alabilir misiniz?

-Tabiki hocam simdi gidip aliriz

Hocanin yanindan ayrılıp Asher'a seslendim.Birlikte bodrum katina inmeye  basladik.Asher yakınmaya başladı.

-Sanki neden malzeme odasi yokda o kadar yol gidiyoruz of ya

Asher'ın aksine burası beni sadece çok fazlaca huzursuz ediyordu nedenini anlayamasamda içimden bir ses kötü birşey olacak diyordu. 

Yürümeye devam ettik,etraf okadar sessizdi ki bizim ayak seslerimiz ve su damlama sesleri dışında hiç bir ses duyulmuyordu.Yürümeye devam ederken Asher biranda durdu öylece donakaldığını hissettim. Bende tam arkamı dönecektim ki bana bağırmaya başladı.

-EVIE HEMEN KOŞ VE SAKLAN ÇABUK

Bunu duyar duymaz kosmaya basladim yaklaşık 5 dakika koştuktan sonra bir dolaba girip beklemeye başladım, ardından garip sesler duyuldu  acı çığlıkları gibiydiler.

30 dakika sonra)

Artık tehlikenin geçtiğini düsünüp dolabın kapağını yavaşça araladım biraz yürüdükten sonra yerde bir kataltı belirdi,olabilir miydi yoksa Asher ölmüşmüydü.Yanına gidince nabzını kontrol edip hala yaşadiğini anlamiş oldum. biran önce oradan çıkmalıydık.

Kendi kendime düşünmeye başladım o kadar zaman geçmişti ve kimse bize bakmaya gelmemişti bu daha da ilginçti.Düsüncelerimden kurtulup bağırmaya basladim.

-KIMSE YOK MU YARDIM EDIN ARKADASIM KOTU DURUMDA

Neden kimse cevap vermiyordu ki,bir kaç defa daha bağırdım en sonunda biri bana seslendi.

-Hey Evie buradayım,Asher'ı getir çabuk ne olmuş bakalım.

-Zoey buradasın çok çok
teşekkurler.Kanaması var sanirim bıçaklanmiş ve kafasıda kaniyor.

Evie sınıftaki en iyi doktor diyebiliriz ama ona yardım edebilecek mi acaba. Ben neden böyleyim ya neden bu kadar titriyorum of.

-Evie,Asher birazdan uyanır.Birde sakıncası yoksa olay nasil oldu anlatabilir misin?

-Şey aslında bende nasıl olduğunu anlayamadım. Beden hocası bizi malzemeleri almamız için bodruma gönderdi biraz yürüdük. Sonra Asher durdu ben arkami donuyordum bana koş ve saklan diye bagirdi bende korkudan ne yapacagimi bilemdim ve kactim yaklasik yarim saat bekledim ve geri ciktim,ciktigimde bu haldeydi ve sonra seni gordum.

-Gerçekten çok garip peki kimse gelmedimi size bakmaya falan yani yarım saat olmuş falan ya

-Değil mi bende bunu dusundum amakimse gelmedi ya da of bilmiyorum.

-Evie tamam bana bakar misin bi sakin ol seni zorlamiyorum kendini yorma cok zor bir olay atlattın sadece şuan bunlari dusunmemeye calis.

Zoey bunu soyluyordu ama ben aklimdan cikartamiyordum hatta heryerim titriyodu bile.Arkadan kısık bir ses geldi.Hizli adimlarla sesin geldigi tarafa dogru yurudum ve Noah uyanmisti.

-Uyanmişsin,sonunda senin icin cok koktum.Iyisin degil mi.

- E-evie sakin ol sakin,ben gayet iyiyim suan ama ne oldugunu hatirlamiyorum hemde hiçbirseyi

-Gercekten hatirlamiyor musun,herneyse sen dinlemye devam et ben sana biraz daha kafanı toplayınca anlatirim.Bu arada Zoey'e tesekkur etsen iyi olur seni o kurtardı.

-Zoey gercektenm
sana cok minnettarim,gercekten sağol.

-Asher, Evie senle kalsin ben yiyicek boseyler getirecegim birazdna donerim.

-Sen iyi misin Evie sana hiç sormaya firsat olmadı

-Sabah kotu gorundugumu soylemistin hatirliyor musun.Bugun hersey opmasi gerekenden daha tuhaftı ve ben gereksiz derecede hzursuz hissediyordurum.Bunlar sadece tesadufmu yoksa planlalanmis bir sey mi d3rsin?

-Evie,ne yani simdi sen bunlarin hepsinin planlı olabilicegini mi soyluyorsun.

-Aynen öyle diyorum,bana sorarsan öylede olması saçma aslinda ama bilemiyorum

Ikimizinde düsünmeye ihityacı oldugunu farkındaydık umarım bu sonumuz olmazdı.

Vahşetin SesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin