"Adın Ömer'di değil mi?" diye sordum bakışlarımı ondan çekmeyerek. Kafasını ağırca iki yana salladığında gözlerimi kıstım, abimin arkadaşının adı Ömer'di. Bu adam kim olarak buraya gelmişti?
Bana elini uzattığında, yüzünde gülümseme oluştu. "Tanışa...
BU KİTAPTA BAŞKA KİTAP ADLARI, BAŞKA KİTAP KARAKTERLERİ, BAŞKA DİZİ ADLARI VE KARAKTERLERİNİ YAZANLAR UYARI YAPILMADAN ENGELLENECEKTİR.
☀️
Yağmur şiddetle yağıyor, yağmur damlaları şiddetle camları dövüyordu, gün batmak üzereydi sıcak bir günün ardından hava aniden bozulmuş şiddetli bir yağmur yağmaya başlamıştı.
Yatağımdan bir haftadır doğru düzgün çıkamamıştım, kafamın içi çok yoğundu. Her anına tanık olduğum, çocukluk aşkım ve tek sevdam olan adamla ayrılmıştık.
Tam bir hafta önce nişanımızı bozmuştuk, yüzükler atılmıştı.
Beni aldattığını öğrendiğim an yıkılmıştım. Sanki bütün dünyadaki insanlar başımdan aşağı üzerime kaynar su dökmüştü.
Annem hep derdi: "Hiçbir erkeğe güvenme, senden faydalanıp sıkıldığı an seni bırakır." Annemin bu sözü beynimin içinde yankılanırken ona güvendiğim güne lanet etmiştim.
Hâlâ onu seviyor muydum bilmiyordum. O benim hislerimi yok etmişti. Hislerim yok olmuştu. Kimseye karşı bir duygu kırıntısı dahi beslemiyordum.
Yaşım küçük değildi, her şeyi kendi rızamla onaylamıştım.
Aşk insanın gözünü boyar dediklerinde hep gülmüştüm ama gerçekten de aşk insanın gözünü boyuyor, ondan başkasını düşünemez hatta onu hatırladığın an yüzünde hemen aptal bir gülümseme oluşuyordu.
Çok büyük yanılgılar, çok büyük ihanetler yaşamıştım fakat ayağa kalkmayı henüz başarmış değildim. Başaracak ve onunla yüzleşecektim.
Fırat Kara ile yüzleşecektim.
Kendi adında beni boğacağı aklımın ucundan geçmezdi. Onun beni aldattığı anı hatırlamak dahi istemezken ailem hep bunu yüzüme vuruyordu, benim desteğe ihtiyacım varken onlar hep yaptıkları gibi bana psikolojik şiddet uyguluyorlardı.
