Edit - ခုမှ စဖတ်မယ့်သူတွေအတွက်ပါ Cha 1 နဲ့ 2မှာ စကားပြောတွေ များနေလို့ 3ကစပြီး စကားပြောလေးတွေလျော့ပြီး သေချာလေး ပြန်ရေးထားပါတယ်ရှင့် နောက်ပိုင်း ပိုပြီးကောင်းလာအောင်လည်း ကြိုးစားရေးသွားပါမယ်
ဂျပန် Fate Tour အတွက် အင်ချွန်းလေဆိပ်သို့ သွားနေတဲ့လမ်းမှာ
"ပတ်ဆောင်းဟွန်း မင်းကိုယ်မင်း လွန်နေပြီ ဆိုတာရော သိရဲ့လား"
" ငါ ဘာလုပ်လို့လဲ "
ဂျေးတော်တော် ဒေါသထွက်သွားတယ်။ ဒီကောင် မသိတာမဟုတ်ဘဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ ဆောနူကို သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင် ခဏခဏထွက်လို့ စကားမပြောဘဲ နေနေလို့ member တွေရော staffတွေပါ အံ့ဩနေကြတာကို ဘာလုပ်လို့လဲတဲ့
" မင်းနဲ့ ဆောနူကြားက ကိစ္စလေ ၊ ဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့တော့ မပြောနဲ့နော် မင်းတို့ဖြစ်နေတာ အသိသာကြီး အထူးသဖြင့်မင်း ၊ မင်းစိတ်ဆိုးနေတာ သိလို့ ဟိုကလေးက တကောက်ကောက်လိုက်ပြီး စကားပြောလည်း ဘာမှပြန်မပြောဘဲ နေနေတာ "
" မင်းက အဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ငါ့ကို ပြောဆိုချင်လို့ ဒီနေ့ ကားအတူတူ မရရအောင်စီးပြီးကို ပြောတာနော် "
" မင်း စကားမလွှဲနဲ့ ငါမေးတာအရင်ဖြေ ၊ ဆောနူလေးကို ဒီလောက်နဲ့ စိတ်ဆိုးပြေလိုက်တော့ကွာ "
ပတ်ဆောင်းဟွန်း မျက်နှာမှာ ပြုံးယောင်သန်းသွားသည်။ သူ ဆောနူကိုစိတ်ဆိုးမပြေတာ မဟုတိဘဲ သူ့ကိုလိုက်ချော့နေတဲ့ ပုံစံလေးကို အသည်းယားမိလို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ ဒါကို ကလေးက မသိဘဲ ဂျေးကိုတောင် စစ်ကူတောင်းပြီး စိတ်ဆိုးပြေခိုင်းသေးတယ်။
ဂျေးစိတ်ထဲ တော်တော်ချဉ်လာပြီ။ မေးနေတာမဖြေဘဲ ပြုံးပြီး ဘာတွေစဉ်းစားနေမှန်းမသိဘူး။
" ပတ်ဆောင်းဟွန်း ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ ငါမေးတာဖြေလေ "
" မင်းကိစ္စ မဟုတ်ဘူး jongseong ရာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် နေစမ်းပါကွာ အမှာတော်ပါးလိုက်တဲ့ သူကိုလည်းပြောလိုက် စိတ်ဆိုးပြေစေချင်ရင် တဆင့်မချော့ဘဲ တိုက်ရိုက်လာချော့လို့"
'ဟင် ဒီကောင် ဘယ်လိုသိတာပါလိမ့် ဆောနူက ချော့ခိုင်းတယ်ဆိုတာကို '
ဂျေး ချောင်းတစ်ချက် ဟန့်လိုက်ပြီး
"ဘယ်သူမှ အမှာတော် မပါးဘူးကွ ဘာတွေလာေပြာနေတာလဲ တော်ပြီ အိပ်တာပဲကောင်းတယ် "
