Kızlar tuvaletine gelmiştim
Yüzümü yıkamaya, sadece gözlerim dolardı
Ama bu sefer öyle değildi bas baya küçük çocuk gibi ağlamıştım yüzümü yıkadıktan sonra
Aynada ki yansımama baktım öylece bakarken birden aynada ki ben konuşmaya
Başladı
"Öyle izliyicek misin?"
Bunu dediği an biraz korkmuştum yansımam benimle konuşuyordu!
"B-bunu nasıl yaptın nasıl konuştun??"
"Sakin ol sadece hayal ediyorsun yoksa
Gerçek değilim yansıması ile konuşan
Üçüncü kişisin biliyormusun?"
"O iki kişi kim?"
"Luna ve Eskiden diri olan Myrtle"
Ona el salladım ama doğruca yüzüme bakıyordu gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım
"aslında aynada yansıman ile konuşmak biraz imkansız ama yinede gerçek olmadığımız için
Bu sorun değil eyer aynadan elimizi dışarı çıkarırsak yada aynanın içinden çıkarsak gerçek ola bilir ama dediğim gibi bu imkansız"
Kafamı salladım başını yana yatırıp yüzümü inceledi
"Seni bu kadar üzen ne?"
"Çok mu belli?"
"Aynı kişi olduğumuz için üzgün olduğunu fiziksel olarak hissediyorum ve bu benim canımı acıtıyor derdini benimle paylaş Allison"
Huzur gibi çıkan sesi ile biraz düşündüm
Ve anlatmaya karar verdim
"Yanlızım"
"Sebebi kardeşimiz mi?"
"Sayılır"
Sanki birine Fısıldıyormuş gibi hissettim
O kadar Kısık çıkmıştı ki sesim
ama yansımam
İse sakin bir ses ile benimle konuşmaya devam etti
"Hata kimdeydi?"
"O-onlarda"
Kafasını iki yana salladı
"Yalan söylüyorsun Allison
Hata sendeydi şuan Regulusun
Ne kadar üzgün olduğunu bilmiyorsun"
"Onu düşünmüyorum üzgün olması umrumda değil!"
Sonlarda sesim yüksek çıkmıştı
"Düşünüyorsun tıpkı sende benim gibi
Sakin sabırlı ve iyi bir kızsın sadece
Bunu kabullenmek istemiyorsun"
"Ne demeye çalışıyorsun?"
"Senin ve benim aynı olduğumuzu biliyorsun
Sen üzgünsün diye negatif enerjin banada
Bulaşıyor ama ben normalde iyi bir kızımdır"
Diyerek bana gülümsedi
"Şaka mı yapıyorsun? Senin tam tersinim!
Aynı değiliz boş sözlerin ile beni kandırma
Buna inanacak değilim"
" seni ve kalbini çok incitmişler Allison hissediyorum
Bunun nasıl bir duygu olduğunuda biliyorum
Ne kadar hayal olsam bile ben senim sende bensin lütfen beni bir dinle-"
"Artık beni hiç kimse incitemez! İncitecekleri
Bir kalbim kalmadı artık. ortak bir şeyimiz yok bizim!"
Bağırarak söylediğim sözler ile aynaya yumruğumu geçirmiştim aynanın parçalarının
Bazıları yere düşmüştü bazılarıda yerinde
Sağlamdı yere baktığımda aynanın parçalarında ki yansımam düz bir ses ile konuştu
"Yanılıyorsun..."
...
Beş saatin ardından yasak ormandan çıkmıştım biliyorum Ne kadar tehlikeli olsada oraya gitmeyi seviyordum huzur vericiydi... uyumak için Yatakhaneye gidiyordum ki elime baktım biraz yara içindeydi ama çokta belli olmuyordu iç çekip yürümeye devam ettim tam ortak salonun kapısında bir beden gördüm bu bedenin sayibi Regulusdu
"Burada napıyorsun?"
Diye tersledim onu
"Seni bekliyordum nerdeydin?"
"Umrunda mı!?
"Beş saatir yoksun"
"Sakın bana beş saattir seni burada beklediğimi söyleme!"
"Yaklaşık bir sattir burdayım!
Nerdeydin seni her yerde aradım"
"Aniden benim için mi endişelendin?"
"Tabi ki endişelendim All sen benim kardeşimsin"
"Kardeşim mi?, Ben kardeşimi kaybettim... uzun zaman önce!"
Regulus sanki bu sözlerimi inanamıyormuş gibi bana bakmaya başladı eğer biraz daha burda kalırsam istemediğim sözler söyliyicektim ondan gözlerimi kaçırıp Ortak salonun şifresini söyliyip içeri girdim ben... Az önce çok sevdiğim kardeşime onu kaybettiği mi, mi söylemiştim? Kalbim ona acırken beynim bana başka şeyler söylüyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Günüm || Tom Marvolo Riddle
Teen FictionBen hiç kimseyi Seni sevdiğim kadar sevmedim ~Wendy Black~ Kötü veya iyi diye bişey yoktur Sadece güçlü olan ve o gücü elde edemeyecek kadar zayıf olanlar vardır ~Tom Marvolo Riddle~
