She belongs to the other mafia

ღ-𝟙𝟡-ღ

"Je weet dat hier cameras hangen!" Riep Antonio. "Shit." Dacht ik. "Pap neem mijn telefoon mee en verstop hem en stuur die foto door naar Hermione." Fluisterde ik terwijl ik mijn telefoon gaf en tevoorschijn kwam. "Ik heb dat gedaan!" Riep ik.

Ik werd op de zelfde manier vast gemaakt als Leon en we kregen bijde een ketting in onze monden. Waarna Antonio weg ging. "Alessio? Gaat het?" Vroeg mijn vader bezorgd. Ik knikte. "Ik heb het trouwens volledig gefilmd." Zei hij. Kort daarna ging hij ook weer.

Pov Leonardo
Na 3 dagen werden de kettingen los gemaakt uit onze monden. Ik werd ook eindelijk los gemaakt waardoor ik eindelijk kon zitten. "Al gewend aan je nieuwe huis? En jij blij met je nieuwe huisgenootje?" Vroeg Antonio vrolijk.

"Ja meneer." Antwoordde ik. Hij had mij langzaam gebroken. Ik durfde niks meer zolang hij in de buurt was. "Nee ik ben niet blij nee!" Riep Alessio kwaad. Waarna Antonio weg ging. " hehe eindelijk hij is weg. Ik begin hem steeds meer te haten. Dit moet een stoppen." Mopperde Alessio.

"H-hou je alsjeblieft een beetje rustig. I-ik heb namelijk geen zin in straf, want hij geeft ons dan tegelijkertijd de straf." Stotterde ik. "Rustig maar ik snap je maar al te goed. De straffen die hij geeft zijn ook niet de lichtste. Ik weet hoe hij is." Antwoordde hij.

Ik lag vrij kort daarna te slapen. Ik was gesloopt. Na 2 weken los geweest te zijn werd ik weer vast gemaakt. "W-wat wilt u van ons?" Vroeg ik zacht. "Wraak voor wat je vader mij heeft gedaan en dankzij jou is Hermione mij gaan haten!" Riep Antonio kwaad.

"A-alsjeblieft laat ons met rust." Smeekte ik zacht. "Nog 1 woord en jullie mond gaan dicht!" Riep hij kwaad waarna we kettingen in onze mond kregen. Kort daarna ging hij weer. Hij word met de dag ergens tegen iedereen. Zelfs Samuel word soms bang van hem.

Pov Hermione
Het is inmiddels twee maanden geleden dat mijn oom een foto en filmpje stuurde. Ik heb verder nog helemaal niets gehoord van iemand. Ik hoop dat het goed gaat. "Hermione? Gaat alles goed?" Hoorde ik een bekende stem zeggen.

"Samuel? Wat doe jij hier? Wat is er aan de hand?" Vroeg ik angstig. "Wat zie je er goed uit trouwens. Mijn broer gaat veel te ver. Er zitten momenten bij dat ik zelfs angstig van hem word. Laat staan Alessio en Leon." Zei hij bezorgd.

"Is het zo erg? Ivanov?" Vroeg ik. "Wat is er? Dat is lang geleden Samuel." Antwoordde Ivanov. "Denk je dat ik der maar voor ben? Ik zou er alles aan doen om ze te zien." Vroeg ik. "Denk het nog niet sorry. Je ken al veel maar nog niet genoeg." Antwoordde hij.

"Ik ken een geheime ingang naar waar ze zitten. Ik zou je wel mee kunnen nemen." Zei Samuel. "Zolang je voorzichtig doet. Ik wil jou nu niet ook nog kwijtraken lieverd." Zei Ivanov. "Snap ik. Tuurlijk doe ik voorzichtig. Ik moet ze gewoon zien ik maak me extreem veel zorgen."antwoordde ik.