She belongs to the other mafia

ღ-𝟚-ღ

Ik had de afgelopen 3 nachten amper geslapen. "Zolang je niks uit haalt maak ik je even los." Vervolgde hij. Waarop ik knikte. Hij hield zich gelukkig aan zijn woord. "W-w-wat zijn jullie van plan met mij?" Vroeg ik zacht. "We houden jou hier tot dat jou vader naar de politie gaat om de mijne vrij te krijgen. In ruil voor jou." Antwoordde hij.

"O-o-oke..." Stotterde ik. Waarna mijn handen vast werden gemaakt aan de muur. Hij pakte zijn telefoon en belde iemand... "Hallo wie is dit! Wat moet je! Ik heb andere dingen aan mijn kop!" Riep mijn vader kwaar door de telefoon. "Ik heb hier iets wat jij graag terug wilt." Antwoordde Leonardo.

"Lieverd gaat alles goed? Wat willen jullie van haar? Laat haar gaan zij heeft er niks mee te maken! " vroeg mijn vader kwaad. "P-p-pap." Kreeg ik uit mijn mond voor er een ketting in werd gemaakt. "Stil jij! We hoeven niks van haar. We willen iets van jij. Haal mijn vader uit de gevangenis. Dan ruilen we." Antwoordde Leonardo.

Waarna hij mij uit kleden. " mhm mmm!" Probeerde ik. " je hebt 2 maanden! Begrepen!" Vervolgde hij. "Laat mijn dochter wel met rust alsjeblieft! " smeekte mijn vader en er werd opgehangen. Ik lag ondertussen te huilen. "Hey rustig maar. Er gebeurt niks zolang jou vader zich aan zijn woord houd."  Zei hij terwijl hij mij weer los maakte.

"Het moest alleen even geloofwaardig zijn. Gaat het?" Vroeg hij. Waarop ik knikte. Ik ging proberen te slapen. Ik was onwijs moe.  "M-m-mag ik slapen?" Vroeg ik zacht. "Ja dat mag kom mee dam kan je bij mij slapen op een bed." Zei hij terwijl hij mijn hand aan die van hem vast maakte met handboeien.

5 minuten later kwamen we bij zijn kamer. "Je bent toch niet van plan om?" Vroeg ik zacht. "Nee. Ga nou maar slapen voor ik van gedachten verander!" Antwoordde hij geïrriteerd. Een uur later lag ik eindelijk te slapen. "Wat ben je mooi." Fluisterde Leonardo.

De volgende ochtend toen ik wakker werd lag mijn hand vast aan het bed. Leonardo was al weg. Paar uur later kwam hij terug met wat eten en drinken. "Hier heb je eten en drinken. We hebben al bericht van je vader. Hij is vol op bezig om jou vrij te krijgen." Zei hij

"Dankje. Houden jullie jullie ook aan jullie kan van de belofte?" Vroeg ik zacht. "Als het aan mij ligt wel, maar zodra mijn vader weer vrij is luisterd niemand meer naar mij." Antwoordde hij. "Hem kennende houd hij zich er niet aan en maakt het het leven een hell voor je. Hij heeft al vaker meisjes ontvoerd." Vervolgde hij.

"Wat is der met die andere gebeurt?" Vroeg ik zacht. "Ze werden zwaar mishandeld en verkracht. Sommige hebben het niet eens overleefd." Antwoordde hij. Ik begon langzaam te huilen. "Rustig maar zolang ik der ben hoef je je nog niet bang te maken. Eer jou vader hem heeft bevrijd zijn we zo een aantal weken verder. " vervolgde hij terwijl hij mij tegen hem aan legde.