She belongs to the other mafia

ღ-𝟙𝟠-ღ

Pov Leonardo
"Alsjeblieft laat me met rust. Ik heb alles gedaan wat je van mij vroeg." Smeekte ik. Ik werd staand vast gemaakt. Paar uur later kwam Samuel langs. "Gaat het?" Vroeg hij bezorgd. "Ja het gaat. I-is ze veilig?" Vroeg ik zacht. "Ja dat is ze. Z-ze had trouwens een opdracht van Dante." Antwoordde hij met een traan.

"Huh hoe kan dat. Mijn vader had hem toch vermoord? " vroeg ik verbaasd. " hij wenst ons geluk en mist ons en hij is jou onwijs dankbaar voor het beschermen." Zei hij terwijl de tranen erger werden. " maar hoe heeft ze contact met hem?" Vroeg ik nogsteeds verbaasd.

"Ze is altijd gevoelig geweest voor dit soort dingen." Antwoordde hij. "O-oke ik hoop echt dat het goed gaat." Zei ik zacht. "Ja het gaat goed met der."antwoordde hij voor hij weer weg ging. Een week later kreeg ik weer eten.  "L-l-laat me gaan alsjeblieft. Ik heb alles gedaan wat je vroeg." Smeekte ik.

Pov Hermione
"Ivanov Alessio? Kunnen jullie mij dingen leren? Mijn vader leert er niks van als jullie het doen. Misschien als ik het doe. Dat hij terug draait." Vroeg ik. "Weet je het zeker? Zoja wat kan je allemaal al?" Antwoordde Ivanov.

"Ja ik weet het zeker. Leon is altijd er geweest om mij te beschermen. Nu wil ik het doen. Er is mij alleen geleerd hoe ik mezelf moet verdedigen en sloten kraken met een haarspeldje." Zei ik daarna. "Wil je dan gelijk alles leren? Of alleen wat je nodig hebt?" Vroeg hij.

"Doe maar alles. Jullie zijn een stuk minder ergs mijn vader."  Antwoordde ik zacht. "Komt goed." Zei hij waarna gelijk de training begon. Uuren liepen uit naar weken trainen. Na 3 maanden begon ik er meer een handigheid in te krijgen.

"Dit wordt waarschijnlijk een slechte keuze, maar ik moet mijn vader zien." Zei Alessio kort. "Zolang mijn vader je niet ziet zal het wel goed komen. Probeer alsjeblieft niks over mij te zeggen. Ook niet tegen je pa." Zei ik terwijl ik hem een knuffel gaf.

Pov Alessio
"Pap? Hoe gaat het?" Vroeg ik terwijl ik naar hem toe liep. "Alles gaat met mij goed zoon.   Met Leon minder." Antwoordde hij. "Hoe bedoel je pap?" Vroeg ik zacht. "Kom mee dan laat ik het je zien." Antwoordde hij.

"Antonio mag mij echt niet zien." Zei ik zacht. Kort daarna kwamen we bij Leon aan. "L-leon? Gaat het? Wat is er gebeurd?" Vroeg ik zacht. Ik kreeg geen reactie. Eenmaal dichter bij snapte ik waarom. "Is 3 maanden geleden gedaan door Antonio." Antwoordde mijn vader.

Ik maakte snel een foto. Waarna ik mijn zakmes pakte om de hechtingen er uit te halen. "Sorry als het pijn doet." Zei ik. "D-d-dankje. H-h-hoe gaat het met Hermione?" Stotterde hij zacht. "Goed. Wat is er gebeurd? Je ziet er niet uit." Antwoordde ik zacht.

Kort daarna hoorde we voetstappen naar beneden komen. Ik en mijn vader doken allebij de geheime tunnel in. "Wie heeft dat gedaan!?!" Riep Antonio kwaad. "W-weet ik niet meneer. Ik ben zo wakker geworden." Antwoordde Leon.