My Seven Handsome ROOMMATES [ON-GOING]

Ｃｈａｐｔｅｒ Ｏｎｅ

Ｃｈａｐｔｅｒ　Ｏｎｅ:
The Begging

Charie's POV

FOUR DAYS AGO.

Nang sabihan ako ni Aling Maxima
na uuwi na ang kanyang anak,
galing ibang bansa.

Dito na raw ulit
maninirahan sa pilipinas.

Three days.

Na lang ang natitirang palugit sakin,
Papaalisin na ako sa kwartong
tinutuluyan ko.

Kaylangan ko na maka-hanap
ng malilipatang kwarto,
Kung hindi ako agad makaka-hanap
paniguradong sa kalsada ako matutulog.

Andito ako ngayon
sa tapat ng cafeteria, Kung saan ako
nag ta-trabaho bilang cashier.

Kailangan kong
mag trabaho para sa
pang gastos ko sa pang araw araw
at pambayad sa kwartong tinutuluyan ko.

Pambayad sa school?

WALA!!

Kasi isa ako sa mga eskolar
nang school namin.
Kaya hindi ko pinu-poblema
yung mga dapat bayaran sa school.

Papasok na ako sa loob ng store ng pinapasukan ko, nang biglang may humawak ng braso ko.

"Frenny, Look?" Sabi ng best friend
kong si Bambie.

Sabay pakita sakin ng papel.

"Akala ko kung sino na,
ikaw lang pala. Oh, ano meron dyan?"
Pag tataka kong tanong sa kanya.

"Basahin mo nga" Mariin niya sabi.

Tinignan ko yung hawak
niyang papel na nakatutok
malapit sa mukha ko.

Pag basa ko.

Room For Rent..

"Oh, ano naman meron dy--"
natigil ako sa pag sasalita
ng mabasa ko yung nakasulat
na hawak ng frenny ko.

"ROOM FOR RENT, WAAAAAH!
DE BEST KA TALAGA FRENNY KO.
LOVE LOVE YOU" sabay yakap ko sa kanya.

Pag kalas namin sa pag kakayakap.

"Oh, bakit ka na luluha frenny?
Di ka ba masaya?"

"Wala frenny, tears of joy
lang siguro tong nararamdaman ko."
Niyakap ko ulit siya.

"Frenny thank you,
Thank you for helping me.
Hindi mo talaga ako pinapabayaan."

"Syempre ikaw pa,
para na kitang kapatid no.
kaya hindi kita pababayaan."

Masaya niyang sagot sakin.

Lord,
Thank you po at binigyan
niyo po ako nang ganitong klasing
best friend, kahit na may pag ka loka-loka,
Hindi naman po ako pinapabayaan,
gaya niyo po.

Pag katapos ng duty ko sa cafeteria.

Pinuntahan nanamin yung
Room For Rent na nakita ng frenny ko.