my teacher | taekook

4

babam
Jungkook

jungkook
ne var

babam
Annen hastaneye kaldırıldı

jungkook
ne
nasıl

babam
Gayet

jungkook
eğer anneme yine bir şey yapmış ol
seni doğduğuna pişman ederim

babam
O orospunun hiçbir değeri yok

jungkook
seni alçak herif
sen kimsinde anneme orospu diyorsun şerefsiz

babam
Hah
Büyümüşte babasına karşı çıkıyor
Bana bak babanım ben senin ağzını topla

jungkook
ne babası be ne babası
çocukluğumu elimden alıp hayatımı karartan birisi benim babam olamaz

babam
Terbiyesiz

jungkook
Daha dur göstereceğim ben sana terbiyesizliği
bunun bedelini ödeyeceksin
şimdi bana hastanenin adını verip siktirip gidiyorsun

babam
***** hastanesi

....

Sinirden ellerim titriyordu. Yine yapmıştı yapacağını o şerefsiz. Koruyamamıştım annemi.

Titreyen ellerimi saçlarıma atıp çekiştirdim. Tam o sırada sınıf kapısı açılınca sinirden dolmuş olan gözlerimi oraya çevirdim. Taehyung hocaydı.

"Belleğimi unutmuşu- Jungkook? Ne oldu sana?" Cümlesine başlamıştı ki benim dağılmış halimi görmüştü.

"Bay Kim.." derken ağlamamak için kendimi sıkıyordum.

Annem... Çok şey çekmişti o adamdan. Kavga gürültüyle geçen çocukluğum bana cehennemi yaşatmıştı. Annemin gözümün önünde babam tarafından dövülmesi ve hiçbir şey yapamamak...

Küçük Jungkook bir şey yapamadı belki ama eski Jungkook yoktu. O Jungkook gideli çok olmuştu. Ve büyüdüğümü anladığım ilk gün kendime bir söz verdim.

Karşındaki kim olursa olsun her koşulda anneni koru Jungkook.

Peki ya..

Koruyabilmiş miydim?

Hayır.

Annem hastanede yatıyordu. Belki acıyordu her yanı. Morarmıştır belki de kolları bacakları..

En sonunda tutamadım kendimi. Birikmiş olan gözyaşlarım bir bir firar etti. Sonra hıçkırıklarım da eklendi gözyaşlarımın beraberinde.

Beni bu hâlde ilk kez gören Taehyung hoca şaşkınlıkla bana bakıyordu. Nasıl şaşırmasın?  Her zaman güçsüz olmama rağmen güçlü ve dimdik duran ben karşısında ilk kez ağlıyordu.

"Neden ağlıyorsun?" dedi yanıma gelirken.

"Hey hey, bana bakar mısın? Yüzüme bak." dediğinde bakmadım, bakamadım.

Elini çeneme koyup kaldırdığında ona bakmamı sağladı. Elleriyle sildi akan gözyaşlarımı.

"Şimdi anlat bana neden ağlıyorsun? Ben senin öğretmeninim bana anlatabilirsin biliyorsun, değil mi?" dediğinde kafamı onaylarcasına aşağı yukarı salladım.

"Sonra anlatırım. Su anda acelem var Bay Kim.." dediğimde ayaklandım. Çantamı tek omzuma takıp kapıya yöneldim. Fakat, "Nereye? Seni bırakabilirim. Dersim bitti." dedi. Duraksadım.

"Rahatsızlık vermek isteme-"

"Rahatsızlık vermessin Jungkook. İzin kağıdını yazar gelirim. Arabamı biliyorsun, orada bekle."

"Pekâlâ." dedim ve sınıftan dışarı çıktım. Bir yandan aklım annemdeydi. Ne olmuştu ona, ne halde girecektim annemi?

Bahçeye çıktığımda Taehyung hocanın arabasını aradım. Siyah Mersedes gt63s amg gözüme çarptığında oraya ilerledim.

Birkaç dakikanın ardından okulun çıkış kapısından koşarak çıkan Taehyung hocayla gülümsedim. Kısa sürede yanıma ulaştığında cebinden araba anahtarını çıkarıp arabanın kilidini açtı.

"Hadi, bin." dediğinde ön koltuğun kapısını açıp arabaya bindim. Taehyung hocada şoför koltuğuna bindiğinde anahtarı sokup arabayı çalıştırdı.

"Evet, nereye gidiyoruz bakalım?"

"**** Hastanesi." dediğimde bana döndü.

"Ne? Ne hastanesi?"

"Annem... Hatanede."

"Çok geçmiş olsun. Neyi var annenin?" dediğinde çoktan arabayı ilerletmeye başlamıştı.
Bakışlarımı ellerime indirdim. Parmaklarımla oynamaya başladım.

"Babam annemi- Yani o adam- Her neyse, boşversenize... Sonra anlatırım."

...

aklimda biseler var
bir kaos yazacagim varya olayyy💅🏿

diger bolumde gorusmek uzeree!⭐