The Rot

Chapter 8

"Boss! Boss! Nandito na sya!"

Pahayag ng mga nagbabantay sa gate. She rolled her eyes and walked past them when they opened the gate. She casually walked inside without looking at the people. Hila hila niya ang isang sako na naglalaman ng nahuli niyang usa. Huminto siya sa harap ng mga butchers na si Jasper at Yolly na kapwa napapailing na lang ngunit may ngiti parin sa labi.

Naglakad na siya paalis roon para makauwi na sa kanyang bahay nang sumalubong sa kanya ang kinakainisan. This wretched woman. She clicked her tongue and continued walking.

"Where have you been? I told you, you can't just go out on your own!"

Mababa ngunit may diin na pangaral nito sa kanya. She rolled her eyes and pretended not to hear her. Ayaw niyang makausap ito. She's doing what she needs to do. Hindi siya nito mapipigilan dahil alam naman niya kung saan susuot para makalabas sa lupain niya.

"Whatever you say, Edge."

Walang pakialam na bigkas niya. Nagpatiuna na siyang makapasok sa bahay niya. She's tired and hungry. She's going out again tomorrow to gather weapons. It's been a month and the rots' numbers went up. Kahit saan siya lumingon ay mayroon nang mga grupo o hordes kaya doble ang pag iingat niya. Everything changed.

Papasok na siya sa kwarto nang makita ang isang pirasong bulaklak sa labas ng pinto. Hindi siya tanga para hindi malaman na ang babaeng ito ang naglalagay roon. Inapakan niya ito at dinurog bago siya pumasok sa loob. She will not accept anything from that woman.

She immediately took a shower and lie on the bed, naked. Hindi naman nagtatangka pumasok ang babaeng iyon dito, lalo na ang mga miyembro nito. Brutus is on their watch. Nakakulong ito ngayon dahil sa tangka na paggahasa sa isang miyembro. Manyak talaga ang lalaking iyon kaya tama lang ang kinahinatnan nito. Bumaling ang kanyang tingin sa bedside table kung nasaan ang journal ni Aiana. She picked it up and flipped the pages before closing it again. Nakalagay sa journal nito ang mga naging karanasan at ang ibang bagay gaya ng pag amin nito na hindi ito ang nagbibigay ng bulaklak sa kanya.

She sighed. She knows that. Imposibleng ito ang nagbibigay sa kanya dahil hindi nga nito malapitan ang mga kabayo lalo na ang makapasok sa kanyang bahay dahil sa mga bantay na napakahigpit. Hindi nga niya alam kung bakit mayroong bantay dito. She can handle herself. Maybe it's for their boss? She wanted to laugh. That bitch needs protection? From what? She can kill her members without even thinking.

Nasa malalim siyang pag iisip when out of nowhere, a knock wake her up from reverie. She gaze at the door contemplating whether to answer or not. Alam naman niyang ang babaeng iyon lamang ang kakatok sa pinto niya o ang tauhan nito.

The person behind the door knocked again. She groaned. Napakakulit ng taong iyon. Umupo siya sa kama para tumayo na nang siya namang biglaang pagbukas ng pinto kaya hindi niya agad natakpan ang katawan. Shit! Napatingin siya sa mukha nito. Nakabuka ng maliit ang bibig, namumula ang tainga at pisngi, medyo nanlalaki ang mga mata.

Mabilis niyang binalot ng kumot ang katawan. Ito na nga ba ang sinasabi niya. Walanghiya talaga ang babaeng ito. Ang kapal ng mukha nito na iginala pa ang paningin sa katawan niya kahit nakatakip na siya. Nakatikom na ang bibig ngunit namumula parin. Maging siya ay ramdam niya ang dugong gumapang papunta sa kanyang pisngi.

"Why the fuck are you here?!"

She asked, masking her embarassment with anger. Nakita na nito ang katawan niya at heto ito ngayon na parang tuod habang nakatitig parin sa kanya. Tumikhim ito bago lumingon sa kanan. Napakamot pa sa pisngi. Ang kaninang gulat na may bahid ng pagkamangha sa mga mata nito ay bigla na lamang nawala. Naroon parin ang pamumula ng pisngi pero seryoso na itong nakaiwas ng tingin.

"I just wamt to invite you to dinner."

Umirap siya at kipkip parin ang kumot. Ayaw niyang paunlakan ang imbitasyon nito. Mamimihasa ito. Sa totoo lang ay ayaw niya itong makasabay kumain. She's sharing her stocks, food with this woman but she's not eating with her.

"I don't want to eat with you." Matalim niyang tinignan ito. "I don't want to eat with a murderer." Maanghang na asik niya sa babae. Sinalubong niya ang tingin nito nang mapansin na may dumaang emosyon sa mga mata nito ngunit saglit lamang iyon. It's when she called her a murderer.

"Okay."

Maikling sagot nito bago maingat at dahan dahan na isinara ang pinto. For some reason, she felt guilty calling her a murderer. Isang buwan na niyang pinag iisipan ang ginawa nito. Edge did it because she wanted to protect the community. Iyon ang sinabi sa kanya ni Amy at Dean. Lei even told her that Edge doesn't have a choice but to act tough and stopherself from forming a bond like friendship or something more to the people in their community. Edge's reason? It will only hurt her and make her weak. She can't afford to be vulnerable 'cause she has to protect the people.

Kung ganoon naman pala ay bakit ito laging nag iiwan pa ng bulaklak sa stables o sa pintuan niya. Akala ba niya ay umiiwas ito sa mga ganoong bagay? Pero sino nga bang niloko niya? She will not like that woman. Hindi parin niya matanggap na kinuha nito ang taong nakakaintindi sa kanya.

Huminga siya ng malalim at bumangon. Kukuha na lamang siya ng pagkain sa kusina at kakain sa terrace. Mabilis siyang nagbihis ng simpleng itim na tee shirt at maong short shorts. Palapit na siya sa kusina nang masilip ang tao roon. Edge is eating silently. Mayroong nakahandang pagkain para sa isa pang tao. She admit that the food looks delicious. Lagi niyang nakikita na nagluluto ito tuwing gabi kaya hindi niya maiwasan na mamangha.

Nakatungo lamang ito na kumakain kaya hindi siya napansin na palapit. Pansin niya na kumuyom ang mga kamay nito at nagpakawala ng malalim na hininga bago muling sumubo. Masama ang loob nito sa hindi niya pagsabay? Nakataas ang kilay niyang sinuri ang pagkain, it's a steak with mashed potatoes and veggies on the side.

Aba, sosyal.

Natatakam siya sa pagkain na nakahain kaya napapailing na umupo siya sa upuan na nasa gilid lamang nito. Mabilis naman na nag angat ng ulo ang bwisit. Nakatitig lamang ito sa kanya nang kuhanin niya ang kubyertos at nagsimulang kumain.

Gusto niyang mapapikit dahil sa sarap ng pagkakaluto nito. The steak is medium and it has that strong flavor mixed with the spices. Ninamnam niya ang pagkain nang hindi ito tinatapunan ng tingin. Alam niyang nakatitig parin ito sa kanya kaya nakataas ang kilay na tinignan niya ito.

"What?"

Mataray niyang tanong rito. Tahimik na umiling ito sa kanya pagkatapos ay pinapatuloy ang pagkain.

"I thought you don't want to eat with a murderer."

Tinamaan siya sa binigkas nito pero hindi niya iyon pinahalata sa babae.
"Sayang ang pagkain." Saad na lamang niya at muling sumubo.

"Yeah, tumitirik pa nga mata mo sa sarap."

Namula ang magkabila niyang pisngi at hindi ito pinansin. Mamaya na siya makikipagbarahan dito. Nasa harap sila ng pagkain. Tumayo na ito at doon niya napansin na ubos na nito ang pagkain.

"Anyway, you can always go to my room, ako naman ang magpapatirik sa mga mata mo."

Nasamid siya sa sinabi ni Edge kaya tuloy tuloy siyang naubo, ito naman ay lumakad na palabas sa kusina pero bago pa ito tuluyang makalabas ay may binigkas pa ito na mas ikinasamid niya.

"Be careful, you might choke while eating me too."

That bitch and her sexual innuendos! Bwisit!