Nooit Meer Regen // ajax fanfic

Hoofdstuk 6

"Lies! Wil je zometeen eventjes alvast wat Kerstinkopen doen? Wij hebben dit weekend eigenlijk geen tijd, want we moeten werken bij de kraam." Het was anderhalve week voor Kerstmis toen Yvette dit aan Liza vroeg.

"Heb je al wel een kerstboom, mam?" Vroeg ze gniffelend. "Natuurlijk heb ik die. Hij staat al in de tuin. We moeten de boom alleen nog even naar binnen dragen." "Oke, top." knikte Liza en stak der duimen op. "Het is misschien nog een beetje vroeg, maar ik heb geen zin om in die drukte te lopen vlak voor Kerst in het centrum." Bekende Yvette. "Daar heb je een punt. Maar het is nooit te vroeg om Kerstspullen te kopen, mam." Vond Liza. 

"Daar heb je helemaal gelijk in." 

Het was een paar dagen later sinds Liza met Matthijs in de stad was geweest. Het stel had elkaar nog niet in het echt gesproken, maar wel veel over de app. Ze had het gevoel dat hun contact als maar beter werd. Ze vond het eigenlijk helemaal niet meer zó erg dat Matthijs haar chocomelk had omgeschoten. Hij had het voor haar gevoel allang goed gemaakt bij haar. "Hey, dromerd." Liza der moeder knipte met haar vingers voor haar ogen. "Huh wat? Sorry mam." Liza knipperde met haar ogen en ze zag dat Yvette geld had neergelegd op tafel. 

"Zat je soms aan Matthijs te denken?" Vroeg Yvette grijnzend. "Nee hoor! Ik was er blijkbaar gewoon even niet bij." Verdedigde Liza zichzelf en haar moeder grinnikte. "Ik zit je gewoon te stangen. Dat weet je toch." Knipoogde ze. Liza zuchtte en sprong op. "Ik ga vast." Ze voelde zichzelf rood worden en griste het geld van tafel af. "Bedankt alvast, schat." Haar moeder gaf een kus op haar wang. "Ja ja, hoe laat gaan we avond eten?" Vroeg Liza. "Kwart voor zes is je vader thuis van werk." Deelde haar moeder mee en ze knikte. "Dan zorg ik ervoor dat ik dan thuis ben." 

*

"Dat wordt dan dertien euro en vijftig cent." Zei de balie medewerkster tegen Liza van de Action. Ze was al heel wat winkels langs geweest. Liza had verschillende dingen gekocht zoals Kerstboom versiersels en eten voor het diner met de familie. "Pinnen graag." Antwoordde ze en het apparaatje voor haar sprong aan. Liza hield haar pinpas er tegen en pakte ondertussen het bonnetje aan. "Dank u wel en een fijne dag verder." Kreeg ze toegewenst en Liza verliet de winkel met haar nieuwe inkopen. 

Ineens ging Liza haar telefoon af en ze zag dat Matthijs haar belde. Ze glimlachte en nam plaats op het dichtstbijzijnde bankje in de straat. "Hey Mats!" Zei Liza verrast. "Waarvoor bel je?" "Nou, ik wil ook wel weer gaan." Grapte hij. "Nee nee ik was gewoon verbaasd. "Weet ik toch. Het was een grapje." 

"Maar ik vroeg mij af of je vanavond naar onze voetbalwedstrijd wilde kijken?" Vroeg Matthijs. "Moeten jullie spelen? Natuurlijk. Hoe laat?" Antwoordde Liza nieuwsgierig. "Negen uur, op ESPN twee." Informeerde Matthijs het meisje. "Ik zal er aan denken! Dan nodig ik Demi ook bij mij uit dit weekend." Zei ze enthousiast. Thuis keken ze wel eens een voetbalwedstrijd bij familie van der Heijden dus Liza snapte de sport redelijk goed. "Wat ben je eigenlijk aan het doen?" Vroeg Matthijs geïnteresseerd. 

"Kerstinkopen voor mijn ouders. Die hebben het druk dit weekend." Liza liet haar tassen zien aan de jongen. "Lekker bezig zeg." Antwoordde hij. "Ga je scoren?" Vroeg ze nieuwsgierig. "Nu ik weet dat ik support bij mij heb, ga ik nog beter mijn best doen." Grijnsde Matthijs. "Slijmbal!" Antwoordde Liza. "Ik meen het!" Zei hij, nep verontwaardigd, en ze schoten allebei in de lach. "Je bent mij er eentje." Grinnikte Liza. "Maar goed. Ik moet verder en ik zal Demi eventjes inlichten." Voegde ze eraan toe. 

"Topper. Dan zal ik doorgeven aan de jongens dat jullie gaan kijken." Liza knikte. Het tweetal kletste nog wat en toen hing ze der telefoon op. Ze besloot om Demi gelijk maar te bellen, aangezien zij nog uit Abcoude moest komen. "Hey Lies!" Zei ze vrolijk. "Hey Deem. Heb je zin om straks langs te komen? Matthijs zei dat Ajax vanavond een wedstrijd gaat spelen." Stelde Liza voor. "Daar zeg ik geen nee tegen. Eigenlijk had Frenkie hetzelfde gevraagd." Gaf Demi toe.

"Frenkie?" Liza trok verrast haar wenkbrauwen op en kreeg een grijns op haar gezicht. 

"Ik vertel je later meer. En grijns niet zo. Jij bent ook goed bezig met Matthijs." Kaatste Demi terug. "Matthijs? Hoe bedoel je?" Vroeg ze. "Niets, niets. Laat maar." Nu grijnsde Demi in plaats van Liza. "Zal ik half negen bij je komen?" Veranderde Demi van onderwerp. "Is helemaal goed. Dan ben ik sowieso wel thuis." Knikte Liza instemmend. "Oké, tot straks dan!" De twee meiden namen afscheid van elkaar en Liza haastte zich weer naar huis toe.

Op naar een gezellige avond met haar beste vriendin.