Nooit Meer Regen // ajax fanfic

Hoofdstuk 14

"Nee, dit is hem ook niet." Zuchtte Matthijs en hing het nette lichtgrijze pak terug in het rek. "Maar zwart is ook zo saai." Bracht Frenkie er tegenin. "Dat heb je altijd." Beweerde hij. "Wij allemaal dus zo gek is dat niet." Mompelde Matthijs en haalde een hand door zijn donkerblonde haren. "Wat is überhaupt het thema? Dat weet ik geen eens." Zei Matthijs peinzend en keek voor zich uit. "Rood en wit, of blauw wit. Dus grijs komt helemaal niet aan de orde." "Pfff." Deed Matthijs en zuchtte gefrustreerd.

"Je bent gewoon verliefd op Liza." Carel dook op tussen de rekken waar een stuk of dertig pakken aanhingen voor mannen. Ze waren in de PC Hooftstraat om een pak uit te zoeken voor het Kerstgala van Ajax. Van de club kreeg iedere speler een bepaald budget die hij hiervoor uit mocht geven. Om die reden stonden ze nu te discussiëren in een veel te dure zaak. Althans, veel te duur voor Matthijs, hij was niet zo van het dure spul. "Houd je mond, Eiting." Gromde hij richting Carel maar werd rood. "Je fikst haar wel, geef maar toe." Matthijs schudde zijn hoofd en dook opnieuw tussen een rek met blauwe pakken. Met Liza leek winkelen een eitje maar hem ging het veel lastiger af.

"Dat wordt dan honderdtwintig euro." Zei de caissière achter de balie. Matthijs had ook naar de winkel waar Fleur, zijn zusje werkte, maar deze zaak was gespecialiseerd in pakken op maat maken voor mannen. Eindelijk, na een uur zoeken en passen, hadden ze het perfecte pak gevonden. Matthijs droeg veel liever een nette trui of blouse maar op dit soort gelegenheden was het helaas verplicht. "Vraag Liza anders vandaag." Zei Frenkie ineens terwijl ze de winkel uitliepen. "Wat? Vandaag?" Vroeg Matthijs verrast. "Waarom niet. We zijn toch allemaal vrij." Frenkie haalde zijn schouders op.

"Het kan." Matthijs keek voor zich uit. "Een nee heb je, een ja kun je krijgen." Deed Carel er een schepje bovenop. "Frenk is al verder met Deem dan Liza en jou hoor." "Het is geen wedstrijdje hé." Zuchtte Frenkie vermoeid. Soms kon Carel vreselijk vervelend doordrammen met dit soort dingen maar het was een erg aardige jongen. "Oke sorry, dat was een grapje. Maar ik zou het gewoon doen als ik jou was, Mats." Vond Carel. "En ik moet jouw advies aannemen omdat? Weet je nog hoe het de vorige keer afliep." Antwoordde Matthijs, half lachend.

"Niet zo best nee." Wist Frenkie te vertellen. "Wist ik veel dat haar ex in die bar werkte!" Riep Carel uit maar werd een beetje rood. "Het is je vergeven, Ca. Maar zou ik Liza nou een berichtje sturen?" Vroeg Matthijs hardop aan zijn twee beste vrienden. "Ik zou haar bellen als ik jou was. Dat staat misschien wat netter. Dat had je toen toch ook gedaan toen we tegen AZ moesten spelen." Adviseerde Frenkie aan Matthijs, wie knikte. "Dat is waar. Ik ga het maar gewoon doen." En hij viste zijn telefoon uit zijn broekzak. "Trots op je man." Hoorde hij Carel nog zeggen terwijl hij een eindje verderop liep.

"Hey, Matthijs?" Vroeg de stem van Liza vragend nadat het apparaat een paar keer was overgegaan. "H-hoi, heb je misschien zin om wat te gaan doen samen?" Vroeg Matthijs en hij haatte het dat hij plots stotterde. "Nu?" Antwoordde Liza verrast. "Ja, alleen als je tijd hebt, natuurlijk." Voegde hij er gauw aan toe. "Jahoor, Demi en ik zijn nog wel in Abcoude, maar ik was wel van plan om terug te gaan naar Amsterdam. Ik heb trouwens net je zusje ontmoet." Vertelde Liza grinnikend. "Huh, hoe dan?" Vroeg Matthijs lachend.

"Blijkbaar werkt zij in de kledingzaak van Demi der ouders." "Dat is wel heel toevallig ja. Eigenlijk wist ik ook wel dat zij vandaag aan het werk was. Maar niet dat jullie erheen gingen." Gniffelde Matthijs. "Vertel het mij straks maar, ik ben wel benieuwd." "Wat had je in gedachten?" Vroeg Liza nieuwsgierig. "Zin in warme chocomelk?" "Daar ben ik wel aan toe ja." Antwoordde ze lachend. "En ik dacht daarna een filmpje kijken bij mij thuis?" Vroeg Matthijs er nog achteraan. Frenkie en Carel staken hun beide duimen op en hij rolde zijn ogen. "Ja gezellig. Vraag je me mee op nog een date?" Het leek wel alsof ze haar adem inhield maar hij kon het ook mis hebben.

"Wat jij wil, wat jij wil." Vond Matthijs. "Ik wil graag met je mee op date." Vertelde Liza hem en er doorbrak een grote glimlach op zijn gezicht. "Ik ben blij dat te horen. Hoe laat ben je terug in Amsterdam?" Vroeg hij. "Ik ga wel bij Demi eten maar ik denk rond een uurtje of half acht op het centraal station." Zei ze, na eventjes denken. "Top. Zal ik je dan opkomen halen?" Stelde Matthijs voor. "Als je dat zou willen doen." Antwoordde Liza. "Natuurlijk, ik moet wel goed voorbereid zijn." Grapte hij en ze lachte. "Oké dan stuur ik wel een berichtje als ik er bijna ben." Ze namen afscheid en Matthijs drukte op het rode knopje.

Hij kon wel een gat in de lucht springen. Hij ging op date!